تهران- ایسکانیوز: پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران جهت پیشرفت در درمان سرطان، اقدام به بررسی امکان استفاده از فناوری نانو در سیستمهای دارورسانی هدفمند نمودند. در این کار نحوهی ساخت یک نانودارو و اثرات استفاده از آن در درمان سرطان پستان مورد مطالعه قرار گرفته است.
در سالهای اخیر تلاشهای فزایندهی دانشمندان در زمینهی دارورسانی هدفمند به دلیل اهمیت دستیابی به کیفیت بهتر زندگی و مراقبتهای بهداشتی و سلامتی افراد صورت گرفته است. در این میان فناوری نانو، روشهای جدیدی در زمینهی دارورسانی را مهیا کرده است.
هدف این محققان ارائهی نانوداروی کورکومین با الگوی رهاسازی آرام و مؤثر، جهت درمان سرطان پستان بوده است. کورکومین دارویی با خواص ضد سرطانی و ضد التهابی است. این دارو عموماً به صورت خوراکی و یا موضعی استفاده میشود.
به گفتهی دکتر لیلا مأمنی، در استفاده از این محصول درمحیط آزمایشگاهی، میزان بهتر و مؤثرتری از داروی کورکومین بارگذاری شده روی سطح نانوذرات متخلخل نسبت به داروی خالص مشاهده شده است.
کاهش هزینهی درمانی و اثرات جانبی برای بیماران از تأثیرات مهم استفاده از این نانودارو در درمان سرطان خواهد بود.
گفتنی است نانوذرات سیلیکا غیر سمی هستند و در عین حال از لحاظ شیمیایی قابلیتهای بسیاری جهت به کارگیری در زمینهی طراحی نانوسامانههای مؤثر دارورسان را نیز دارند.
این محقق پسا دکترای نانودارورسانی در دانشگاه علوم پزشکی تهران در ادامه عنوان کرد: نانوذرات متخلخل سنتز شده دارایگروههای عاملی گوانیدینی هستند. این گروه عاملی با داروی کورکومین برهمکنشی ایجاد نموده و سبب نگهداری و حمل دارو در داخل حفرات خواهد شد. با ورود دارو به محل مورد نظر بافت سرطانی خواهد شد که کورکومین گروه گوانیدینی را رها نموده و آزاد شود.
این نتایج حاصل همکاری دکتر عباس شفیعی، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر لیلا مأمنی و همکارانشان است که در مجلهی European Journal of Medicinal Chemistry منتشر شده است.