تهران /ایسکانیوز : نمایشگاه مطبوعات به پایان رسید. یک هفته شور و هیجان برای اصحاب رسانه و سکوت دولت. قرار بود این نمایشگاه که بعد از نزدیک به دو سال انتظار برگزار میشود، چراغی باشد برای خانه تاریک روزنامهنگاران. وزارت ارشاد این نمایشگاه را با شعار آزادی مطبوعات بازگشایی کرد. در حالیکه هنوز مطبوعات، زیر تیغ توقیف و تحدید هستند.
نمایشگاه مطبوعات یکی از سنتهایی است که در دو دهه گذشته، در صنعت رسانهای ایران نقش بسزایی ایفا کرده است. روزنامهنگاران در این روزها دور هم جمع شدهاند و با تعامل با همدیگر بر تجربههایشان افزودهاند. با شناخت بهتر هم توانستهاند انسجام صنفی خود را حفظ کنند و در راستای رسالت شغلی خود که همان آگاهیبخشی و نظارت بر کار نهادها و ارگانهاست، گام بردارند.
نمایشگاه مطبوعات در این بیست دوره که از عمرش میگذرد، هم در خزانهای توقیف یا فیلترینگ و هم در بهارهای شکوفایی رسانهها، عرصهای برای نمایاندن ظرفیتها و آغوش باز برای انتقادها بوده است. ظرفیتهایی که امسال توقع داشتیم با شعار آزادی مطبوعات پررنگتر از همیشه دیده شوند، اما اینگونه نبود و نشد.
همیشه در نگاه اول، ظاهر یک قضیه است که ذهن بیننده را به خود درگیر میکند. اما از نظر ظاهر، غرفهها تنها اتاقکهایی بود که بر در و دیوارش بنر و روزنامه دیده میشد و بس. گویی اوضاع نابسامان اقتصادی روزنامهها و نشریات روی سلیقه ظاهری دستاندرکاران رسانهها تاثیر گذاشته بود. احتمال اینکه وقفه دوساله در برپایی نمایشگاه هم مزید بر علت شده و تمایل رسانهها به حفظ ظاهر را کم کرده باشد نیز وجود دارد.
از نظر فضای حاکم بر نمایشگاه نیز، آن شور و اشتیاقی که انتظار میرفت به چشم دیده شود، دیده نشد. روزنامهنگاران رفتند و آمدند و مثل همیشه نمایشگاه پاتوق بود. اما پاتوقی برای گرفتن سِلفیها با دوستان و همکاران قدیمی، نه نشستها و دورهمیهای غیررسمی حرفهای. نشستها رسمی بود و هر کدام تاثیرات خاص خود را داشت. اما غرض، آن دورهمیهای غیررسمی است که از دیرباز خون تازهای را در رگهای روزنامهنگاری ایران دوانیده و سرچشمه بسیاری از تحولات این حوزه بوده است. البته بساط این نشستها چند سالی است که برچیده شده، اما دستکم از دولت تدبیر و امید با شعار آزادی مطبوعات انتظار میرفت تا فضا را برای این دورهمیها مهیاتر کند.
از نظر محتوا اما، جای خالی برخی رسانهها مشهود بود. بعضی رسانههای اصولگرا راه خود را از نمایشگاه جدا کرده بودند. بعضی دیگر نیز جای خالی نبودنشان از توقیف توی چشم میزد. این نمایشگاه مطبوعات رویایی ناتمام برای آزادی مطبوعات بود.
به هر حال هرچه که بود و با هر نقصی که بود، این نمایشگاه برگزار شد تا سنتی که به حق در راستای آزادی و تعامل رسانههاست، هرچند به شکلی نیمبند برگزار شود و جامعه ایران گامی به مردمسالاری نزدیکتر شود.
........................................
*خبرنگار سرویس اجتماعی