نیوزویک نوشت:دموکرات ها و جمهوری خواهان این روزها بر سر بسیاری از مسائل با یکدیگر اختلاف و درگیری دارند.اما وقتی صحبت حمایت از رژیم اسراییل و محدود سازی توان اتمی ایران به میان می آید،ناگهان تمام این افراد با یکدیگر متحد می شوند .طی سالهای گذشته لوایح و تحریم های ضد ایرانی با رای اکثریت این نمایندگان به تصویب رسیده است.به نظر می رسد حال که دو کشور بیش از هر زمانی به دستیابی به یک توافق نزدیک شده اند،این نمایندگان می توانند کل روند مذاکرات را به خطر بیاندازند.
به گزارش ایسکانیوز، نیوزویک در ادامه نوشت:بازوان عملیاتی و سیاسی رژیم اسراییل پس از مهلت 24 نوامبر با قدرت هر چه تمام تر به کار خواهند افتاد.24 نوامبر روزی حیاتی برای ایران و شش قدرت بزرگ است.تا این روز طرفین می توانند به توافق در پرونده هسته ای برسند.با این که تمام طرف های درگیر حداکثر تلاش خود را به کار بسته اند تا بتوانند قبل از این روز به توافق برسند،اما مسائل مهمی هم چون تعداد سانتریفیوژ ها موضوعی نیست که در چند هفته به سرانجام برسد و حتما نیازمند مذاکرات بیشتر خواهدبود.
با این حال تفاوتی ندارد که چه توافقی بین طرفین بدست خواهد آمد،طرفداران رژیم اسراییل در کنگره جدید چنگال های خود را تیز کرده اند تا هر گونه توافقی را در جا پاره پاره کنند.رژیم اسراییل و حامیانش در کپیتول هیل،از اساس مخالف باقی ماندن سانتریفیوژها در ایران هستند.همین طور آن ها به هیچ وجه نمی خواهند مذاکرات تمدید شود.در مقابل دولت اوباما حواسته های این گروه ها را غیر منطقی می داند و به طور حتم شخص اوباما تمام قوانین کنگره برای مبارزه با توافق هسته ای را وتو خواهد کرد.این احتمال نیز دور از ذهن نیست که نمایندگان نیز می کوشند، تلاش های او را برای وتو بی اثر کنند.با توجه به کسب حداکثری کرسی های کنگره توسط جمهوری خواهان،انتظار می رود دست یابی به دو سوم آرا کار دشواری نباشد.
این همانند مبارزه دو انسان با چاقو است.جمهوری خواهان تمام پیروزی های سیاست خارجی اوباما را نادیده می گیرند و شکست او را در تمام زمینه ها دلیل مخالفت عمده خود با مذاکرات می دانند.از آن سو بسیاری از دموکرات ها نیز که به نوعی طرفدار رژیم اسراییل محسوب می شوند،نگرانی های عمیقی در زمینه دستیابی به یک توافق بد را دارند.توافقی که می تواند به باور آن ها ایران را به یک قدرت اتمی بدل کند.

رهبران اصلی کنگره در سخنان خود اعلام کرده اند که اگر در توافق احتمالی تمام برنامه های توسعه و تحقیقاتی ایران محدود نشود و توضیحات و ایران در خصوص ماهیت احتمالی نظامی برنامه اتمی قانع کننده نباشد،آن ها با همکاری همکاران خود در دو حزب،سعی خواهند کرد که توافق را باطل کنند.
منندز و کرک،دو تن از رهبران ارشد کنگره،مغز های متفکر پشت تحریم های ایران هستند که برنامه جدید آن ها اجرای تحریم های بیشتر علیه ایران در صورت عدم دستیابی به توافق تا 24 نوامبر یا دستیابی به یک توافق بد است.با این حال یکی از رهبران اکثریت سنا،یعنی هری رید،اعتقاد دارد اقدامات و تصمیمات سنا می تواند تندرو های داخل ایران را قدرتمند تر کند و باعث شکست مذاکرات شود.اما متاسفانه همه نمایندگان همانند آقای رید فکر نمی کنند.

تحلیلگران معتقد اند حتی توافقی برای افزایش مدت مذاکرات هم می تواند قانون گذارانرا برای تصویب تحریم ها تحریک کند.در حقیقت باید گفت چه توافق خوبی حاصل شود،چه یک توافق بد.نمایندگان به آن حمله خواهند کرد.این امری غیر قابل اجتناب خواهد بود.

مایکل کرپون یکی از متخصصان مسائل اتمی اعتقاد دارد رژیم اسراییل در حال فشار بر آمریکا برای برچیده شدن تمامی تاسیسات و برنامه اتمی ایران است.آن ها اعتقاد دارند یک توافق برای محدود سازی برنامه اتمی ایران موجب جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح اتمی نخواهد شد و تنها سرعت آن را کاهش خواهد داد.
به عقیده کرپون،اقدامات تحریک آمیز نمایندگان و لابی اسراییل،می تواند دو کشور را بار دیگر به سمت جنگ بکشاند.
در حال حاضر نمایندگان از این مسئله واهمه دارند که تجربه کره شمالی در خصوص ایران تکرار شود.در فوریه سال 2012،طی مذاکرات آمریکا و کره شمالی ،پیونگ یانگ در قبال دریافت غذا و مایحتاج اولیه متعهد شد که پرتاب هرگونه موشک و تحقیقات اتمی را متوقف کند.اما با این حال چند ماه بعد کره شمالی موشکی را به فضا پرتاب کرد که از آن به عنوان موشک تحقیقات فضایی نام برد.این مسئله باعث شد دولت اوباما همانند یک احمق جلوه پیدا کند.
در همین حال آن ها ایرادهای زیادی به مذاکره کنندگان کشور نیز می گیرند.مسئله اصلی آن ها ماهیت اجازه نصب تجهیزات جدید در تاسیسات اراک بود.در حالی که ایران به تعهدش در قبال توقف فعالیت راکتور اراک پایبند ماند،با این حال ارتقا این سایت را متوقف نکرده بود.به طوری که می توان گفت راکتور  در یک قدمی فعالیت قرار داشت.آن هایی که از دستیابی ایران به پلوتونیوم هراس دارند باید مد نظر داشته باشند که راکتور آب سنگین اراک نیز می تواند برای تولید پلوتونیوم مورد استفاده قرار گیرد.
در حال حاضر آمریکایی ها می دانند حسن روحانی، رئیس جمهور ایران به دنبال کسب بیشترین منفعت از این توافق است.آنان نیز با خود می گویند اگر قرار است توافقی حاصل شود،ما نیز باید همانند ایران به دنبال برد حداکثری باشیم.