حسین نقاشی، دانش آموخته کارشناسی ارشد حقوق و فعال سیاسی اصلاح طلب در گفتگو با هفته نامه «سلیم» استان گلستان دیدگاه انتقادی خود را نسبت به عواقب و زوایای حقوقی طرح «امر به معروف و نهی از منکر» بیان کرد.

نقاشی در مورد «طرح امر به معروف و نهی از منکر» که توسط نمایندگان مجلس شورای اسلامی مطرح شده معتقد است: بحث امر به معروف در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در اصل هشتم مورد تاکید قرار گرفته و موضوعی سه وجهی است. همانگونه که در متن قانون اساسی بیان شده مردم نسبت به دولت، دولت نسبت به مردم و مردم نسبت به مردم این وظیفه را بر عهده دارند و این تکلیف همگانی است. مساله دیگر آنکه دولت به معنای حاکمیت موظف به حفظ امنیت، تمامیت ارضی و همچنین آزادی های عمومی است.
این فعال سیاسی افزود: اگر طرح یا لایحه ای بنابر تجارب گذشته، از یک سو موجب محدود شدن آزادی های فردی و عمومی مردم شود و از سوی دیگر بر ناامنی اجتماعی دامن بزند و جو روانی منفی میان مردم ایجاد نماید، می بایست نسبت به مفاد آن طرح یا لایحه با دقت نظر بیشتری تصمیم گیری شود. لذا با توجه به اصل هشتم قانون اساسی، برای کسانی که دغدغه امر به معروف و نهی از منکر را دارند باید یادآوری شود که به وجه سوم امر به معروف که همانا امر به معروف دولت از سوی مردم است نیز توجه کنند؛ بدان معنا که آزادی احزاب، رسانه ها، اجتماعات و... را به عنوان درکی نوین از امر به معروف و نهی از منکر دریابند و در این قانون و یا در قوانین موجود، در این زمینه مصوباتی داشته باشند.
به گفته این روزنامه نگار، جای خالی این وجه امر به معروف و نهی از منکر در قوانین و مقررات جاری  به طور مشخص در این طرح این شائبه را بوجود می آورد که طراحان این طرح نگاهی تک بعدی دارند. این شائبه با وجود مواردی از جمله خروج اماکنی چون بخش هایی از آپارتمان ها، هتل ها، اتومبیل و...از شمول حریم خصوصی باعث تقویت این ظن می گردد و اجرایی شدن این قانون ممکن است حریم خصوصی و آزادی های فردی و اجتماعی افراد را خدشه دار نماید.
وی در پایان به «سلیم» گفت: بنابراین به نظر می رسد وضع چنین قوانینی در سطح جامعه ممکن است موجب برخوردهای ناهنجار شخصی از سوی مردم با یکدیگر و یا نهادهای منتسب به حکومت شود.