تهران- ایسکانیوز: چهار فیلم کوتاه از کامران شیردل در سینماتک خانه هنرمندان ایران به نمایش درآمد.

هفتاد و سومین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران دوشنبه 3 آذر به نمایش چهار فیلم مستند «آینه‌ها»، «بوم سیمین»، «پیکان» و «دبی» اختصاص داشت. پس از نمایش این چهار فیلم، نشست نقد و بررسی آن با حضور کامران شیردل، خسرو دهقان و امید روحانی در تالار استاد ناصری خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

unnamed (4)

در ابتدا این مراسم خسرو دهقان به کارنامه درخشان کامران شیردل در سینما اشاره کرد و گفت: شیردل فردی است که در زمینه های مختلفی فعالیت کرده است، کارنامه بسیار کامل و درخشانی دارد، فردی پخته چه در زندگی شخصی و چه در زندگی هنری خود ، در عرصه سینما نیز شیردل هم فیلم ساخته است و هم معلم سینما بوده است، هم تدوین گر و هم نویسنده بوده است. فردی که به تمامه در سینمای ایران حضورِ پررنگی داشته است، کامران شیردل بیش از صد فیلم دارد، که تماشای این فیلم ها می تواند بی شک کارگاه آموزشی خوبی برای دوستداران سینما و هنرجویان باشد.

unnamed (2)

وی در ادامه صحبت های خود با اشاره به فعالیت کامران شیردل در عرصه سینمای مستند گفت: سینمای مستند ایران برخلاف چند سال اخیر، کارنامه بسیار خوبی داشته است، سینمایی که در آن آثار خوب و معناداری شکل گرفته است، سینمایی که برای معرفی ما در دنیا، می تواند بهتر عمل کند چراکه بسیار جدی به تولید آثار فاخر پرداخته است، کامران شیردل نیز در همین عرصه به فعالیت پرداخته است اما نکته ای که در اینجا وجود دارد این است که اینبار نه سینمای مستند، بلکه فعالیت هنری و آثار کامران شیردل به سینمای مستند ما اعتبار داده است، در واقع کم هستند افرادی همچون شیردل که توانسته اند به یک جریان هنری تاثیر بسیار زیادی بگذارند.

امید روحانی در بخش دیگری از این مراسم کامران شیردل را یکی از بنیانگذاران سینمای مستند در ایران معرفی کرد و گفت: فیلم سازی در ایران کار بسیار آسانی است، شاید فقط در ایران است که هرکسی تصمیم بگیرد می تواند به راحتی در مدت زمان بسیار کمی حتی با کمترین هزینه فیلم بسازد، تعداد این فیلم ها امروز به حدی زیاد است که سوپر مارکت ها نیز امروز فیلم می فروشند، اما برعکس در سینمای مستند که می توانم با قطعیت بگویم مهم ترین وجه سینمای ایران، سینمای مستند آن است، مستند ساختن بسیار کار دشوار و سختی است چراکه به ایده و تفکر نیاز دارد. مستند سازی در ایران قدمت تاریخی دارد حتی تاریخِ آن به دوران قاجار بر می گردد البته بسیاری از این فیلم های مستند، صرفاً فیلم های گزارشی بوده اند یعنی گزارش های تصویری، در واقع سینمای مستند ما با تعریف مولفه های امروزی تاریخ کوتاهی دارد، شاید می توان گفت سینمای مستند با خلق آثاری از شیردل، سینایی و شهیدثالث در ایران آغاز شد، شیردل را می توان یکی از بنیانگذاران سینمای مستند در ایران معرفی کرد، فردی که تاثیر بسیار زیادی بر سینمای مستند تا به امروز گذاشته است.

در ادامه کامران شیردل به ساخت فیلم آینه ها اشاره کرد و گفت: البته باید بگویم که همه‌ی فیلم های پخش شده امروز فیلم مستند نیستند، فیلم کوتاه آینه ها، محصول پایان فعالیت تحصیلی من است، در واقع تز عملی من است، البته مشکلاتِ بسیار زیادی برای تائید این فیلم در مدرسه وجود داشت در این میان افرادی هم چون پازولینی به من کمک کردند تا این فیلم در مدرسه تائید شود. در مدرسه سینمای رم علارغم اینکه سینمای ایتالیا سینمایی مستند گونه است اما در دوران تحصیل به ما چیزی از مستند سازی نمی گفتند یعنی به ما آموزشی برای ساختن فیلم مستند نمی دادند، البته می توانم بگویم چون سینمای ایتالیا، به طور طبیعی و خیلی عادی فیلم مستند می ساخت و موضوع همان طور که گفتم آنقدر عادی بود کسی درباره آن حرفی نمی زد، به همین دلیل بیشتر تاکید بر ساخت فیلم داستانی بود، به همین دلیل تجربه من در آن دوران در مواجه با فیلم های مستند اینگونه بود، بیشتر در دوران تحصیل ما را به سمت ساخت فیلم های داستانی ترغیب می کردند. فیلم کوتاه آینه ها، برای من نتیجه خوبی داشت، فیلم توانست نسبتاً با درجه خوبی قبول شود.

unnamed (3)

وی در ادامه صحبت های خود به ساخت فیلم بام سیمین اشاره کرد و گفت: وقتی به ایران برگشتم ایران درگیره مسائل اجتماعی و سیاسی بود، در این دوره در ایران هیچ تعریفی از فیلم مستند وجود نداشت، فقط ابراهیم گلستان بود که از طریق حمایت سازمان نفت می توانست فیلم مستند بسازد البته آن هم بیشتر برای خودش. در این میان من به دلیل کارنامه خانوادگی خود، تعهد دارم که برای هیچ دولتی کار نکنم یعنی برای هیچ دولتی فیلم نسازم، به همین دلیل من در آن دوران یا باید برای وزارت فرهنگ و هنر فیلم می ساختم یا کار نمی کردم و یا به صورت شخصی فیلم می ساختم. در وزارت فرهنگ امکانات فیلم سازی بسیار زیادی وجود داشت، برای فیلم ساختن در ابتدا لازم بود یک طرح پیشنهادی از سوی وزارت فرهنگ انتخاب کنیم و بسازیم، من در آن دوران طرح بوم سیمین را انتخاب کردم و این فیلم را ساختم در این میان که من مشغول ساختن این فیلم بودم توانستم با برتولوچی در ایران همکاری کنم البته او هیچ وقت فکر نمی کرد که در آن شرایط امکان کار کردن وجود داشته باشد، اما هدف من کار کردن در همین شرایط غیر ممکن بود. بعد از فیلم بام سیمین که با موفقیت خوبی همراه شد، آغازی بود برای فیلم ساختن من در ایران، بعد از آن شروع به ساختن فیلم کردم البته من هیچ وقت یعنی تا پایان کارمند وزارت فرهنگ نشدم.

کامران شیردل در ادامه صحبت های خود به ساخت فیلم پیکان و گفت و گو با برادران خیامی اشاره کرد و گفت: برادران خیامی به دنبال ساخت فیلمی در راستای نشان دادن عظمت ایران بودند، البته من هیچ وقت نفهمیدم ربط عظمت ایران با پیکان چه بود، من در نهایت پیشنهادی به آن ها دادم، پیشنهادی برای ساختن فیلمی درباره پیکان ولی بدون کلام، آن ها نیز در نهایت قبول کردند که من این فیلم را بسازم و امکاناتی را نیز در اختیار من گذاشتند، من این فیلم را با همکاری هوشنگ بهارلو ساختم فیلمی که موردِ پسند برادران خیامی نیز قرار گرفت.

شیردل در پایان صحبت های خود به ساخت فیلم دبی پرداخت و گفت: پروژه ساخت این فیلم به زمانی برمی گردد که وزارت فرهنگ قصدِ ساختن فیلم هایی از کشور های جهان با دوربین ایرانی داشت، آن ها می خواستند فیلم هایی بسازند از جهان با دیدبان کارگردان های ایرانی، نخستین پروژه نیز درباره کشور های خلیج فارس بود، درباره کویت، دبی و چند کشور دیگر.

خسرو دهقان نیز به فیلم آینه ها اشاره کرد و گفت: این فیلم بدون کلام است و با ما صحبت نمی کند یعنی توضیحی نمی دهد، کوشش فیلم تبدیل کردن تصویر های ذهنی کارگردان به یک فیلم است، فیلمی که نمی توان درباره آن صحبت کرد و چیزی گفت، فیلمی که چون به ادبیات در نمی آید و قابل توضیح دادن نیست، فیلم بسیار ارزشمندی است.
کد خبر: 151943

وب گردی

وب گردی