سپاستین فیشر در اشپیگل می نویسد: در حالی که مذاکرات هسته ای با ایران تمدید شده است،کنگره ایالات متحده آمریکا مخالفت خود را به این موضع اعلام کرد، بسیاری از جمهوری خواهان خواستار تحریم های جدیدی علیه تهران شدند.

به گزارش ایسکانیوز اشپیگل در ادامه نوشت: جان کری، وزیر امور خارجه آمریکا همچنان نیمه پر لیوان را می بیند. کمی قبل وزرای امور خارجه 5 کشور دارای حق وتو در شورای امنیت سازمان ملل و آلمان ، موسوم به گروه 1+5 مهلت مذاکرات هسته ای با ایران را تمدید کردند. جامعه جهانی دوباره به دولت ایران هفت ماه دیگر فرصت داد. کری اظهار کرد:" مواضع ما هنوز خیلی از هم فاصله دارد. باید کمی به هم وقت دهیم."

همانطور که تصور می شد بعد از 12 ماه مذاکرات همچنان در پایان روز دوشنبه در وین توافقی حاصل نشد. جان کری همه را به صبر دعوت می کند:" این مذاکرات به زمان نیاز دارد. نباید به هر قیمتی به توافق رسید، بلکه باید به درست ترین توافق دست پیدا کرد". این در حالی است که ادعای بریتانیا مبنی بر باقی ماندن تحریم ها علیه ایران سست شده است.

هنوز مشخص نیست که مجلس ایالات متحده آمریکا تا کجا می تواند پیش برود. در حال حاضر دمکرات ها در انتخابات کنگره آمریکا شکست خورده اند، از اول ژانویه جمهوری خواهان کنترل مجلس سنا و کنگره را در دست می گیرند.

آیا جمهوری خواهان با وجود مذاکرات، تحریم های بیشتری را علیه ایران تصویب می کنند که به کمک آن خواسته یا ناخواسته در مذاکرات با ایران کارشکنی کنند؟آیا باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا قادر به جلوگیری از این اتفاق است؟

کری با این سوال در کنفرانس مطبوعاتی وین مواجه شد. او در جواب این جمله زیبا را به کار برد:" من امیدوارم که اعضای کنگره عاقلانه رفتار کنند و به ما چند ماهی فرصت دهند، بدون آنکه اخبار ناخوشایندی مخابره کنند". اما به تعویق افتادن مذاکرات در روز دوشنبه خشم برخی را در واشنگتن بر انگیخت. رهبر جمهوری خواهان خواستار تحریم های بیشتری علیه ایران شد: سناتورها جان مک کالین، لیندسی گراهام و کلی ایوت خواستار پایان تمدید مذاکرات و تشدید تحریم ها شدند. این در حالی است که برای اینکه مذاکرات به توافق ختم شود باید کنگره به آن رای دهد.

بسیاری از جمهوری خواهان و دمکرات ها نسبت به تمدید مذاکرات نگران هستند.زیرا ادعا می کنند تمدید مذاکرات به معنی خرید زمان است. این نگرانی در مورد خرید زمان در بی اعتمادی های دوجانبه ریشه دارد.

سناتورها و نمایندگان در حال حاضر نفوذ کمتری دارند تا حرف های خود را به کرسی بنشانند. زیرا که طبق قوانین جاری چه برای تمدید مذاکرات  چه توافق احتمالی نیازی به رای کنگره نیست. تنها به یک طریق می توان عرصه را به باراک اوباما تنگ تر کرد: اگر او بخواهد در صورت موفقیت مذاکرات تحریم ها را لغو کند به کنگره نیاز دارد. از آنجا که بخشی از تحریم ها در کنگره تصویب شده است تنها آنجا می توان آنها لغو کرد. با این حال در این شرایط هم یک ترفند احتمالی برای مقابله وجود دارد: اوباما می تواند تحریم ها را برای یکی و دو سال تمدید کند تا دوباره اکثریت آرا را در کنگره بدست آورد.

همانطور که گفته شد وضعیت حقوقی فعلی اینگونه است. البته کنگره نیز خود فرصت تصویب قوانین جدید و تغییر قوانین را  دارد.

در حال حاضر سه مورد در بین جمهوری خواهان قابل بحث است:

1- قانونی که به کنگره اجازه دهد درباره نتیجه مذاکرات رای دهد. اوباما می تواند برای عدم تصویب این قانون از حق وتو خود استقاده کند.

2- تصویب تحریم های جدید: باز هم امکان استفاده از حق وتوی رئیس جمهور وجود دارد.

3- لایحه ای که یک سال پیش باب مندز سناتور دمکرات وضع کرد،لغو شود: بنا بر این لایحه تحریم های جدید تنها زمانی تصویب می شوند که مذاکرات با تهران شکست بخورد. بنابراین باید فشار افزایش یابد. نه تنها جمهوری خواهان، بلکه 15 نماینده دمکرات هم چنین نظری دارند. تنها تاکنون هری راید رهبر دمکرات ها از لغو این لایحه جلوگیری کرده است ، اما اکنون اکثریت جمهوری خواهان در مجلس می توانند آن را تغییر دهند.  حق وتو اوباما، اگر دو سوم سناتورها و نمایندگان به این قانون رای دهند، بی استفاده خواهد بود.