فارین پالسی نوشت: با این که بسیاری از افراد از دست نیافتن به توافق هسته ای خشنود نبودند.با این حال نمی توانیم بگوییم مذاکرات شکست خورده است.مذاکرات در مسیر درستی پیش می رود.

به گزارش ایسکانیوز، فارین پالسی در ادامه نوشت:بخشی از برنامه هسته ای ایران در حالت تعلیق به سر می برد.پس رژیم اسراییل،کشور های عربی و جمهوری خواهان نباید نگرانی از مسئله بمب هسته ای داشته باشند.اگر مذاکرات شکست می خورد و طرفین از سر میز مذاکرات بلند می شدند.بدون شک ایران فعالیت هسته ای خود را از سر می گرفت.در این حال دو گزینه پیش روی آمریکا و متحدانش قرار داشت.گزینه نظامی یا این که ایران را نیز همانند کره شمالی به حال خود بگذارند.هر دو انتخاب عواقب وحشتناکی برای منطقه داشت.

اقدامات آمریکا برای کنترل و منع گسترش سلاح های هسته ای از سال 1945 اهمیت زیادی در سیاست خارجی این کشور  یافته اند. در حال حاضر 180 کشور دنیا با امضا توافق نامه منع گسترش سلاح های هسته ای از دستیابی به این بمب چشم پوشی کرده اند.تنها 9 کشور سلاح های هسته ای در اختیار دارند."ایالات متحده،روسیه،چین،بریتانیا،کره شمالی،پاکستان،هند،رژیم اسراییل و فرانسه"9 کشور را در مقابل پیش بینی جان اف کندی در سال 1960 قرار دهید که می گفت تا چهار سال دیگر 20 کشور به بمب هسته ای دست خواهند یافت. این یک خبر بسیار خوب است.با این حال خیلی به آینده نمی توان خوش بین بود.دو مشکل عمده،آینده این پیروزی را تهدید می کند.

اولین مشکل از طرف روسیه ناشی می شود.روسیه برای پوشش ضعف عمده و عقب ماندگی ارتش خود،سرمایه گذاری عظیمی در صنایع موشکی و هسته ای نظامی کرده است.طوری که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور نیز به مسئله افزایش قدرت هسته ای این کشور اشاره کرده است.حال این مسائل را بگذارید در کنار اقدامات تحریک آمیز مسکو در جمهوری های شوروی سابق.این مسائل باعث نگرانی کشور های اروپایی و ناتو شده است.آن ها به حمایت های دفاعی آمریکا اطمینان ندارند و زمزمه هایی از تفکرات رهبران نظامی این کشور ها برای وارد ساختن سلاح های هسته ای به دکترین دفاعی و جنگی این سازمان به گوش می رسد.بحران امنیتی هسته ای میان اروپا و روسیه می تواند تاثیر فرا منطقه ای نیز داشته باشد و به طور مثال کشوری همانند برزیل را وادار به ساخت بمب هسته ای برای حفظ امنیت خود کند.

دومین مسئله که می توانیم آن را مهمترین عامل در موضوع منع گسترش  سلاح های هسته ای بخوانیم،مذاکرات جاری هسته ای با ایران است.برای سالها ایران همواره مسئله تلاش برای دستیابی به بمب هسته ای را رد کرده است.با این وجود بسیاری از کشور از ماهیت نظامی احتمالی این برنامه هسته ای هراس دارند.به عنوان مثال بیم دارند پلوتونیم ساخته شده در راکتور آب سنگین اراک به منظور ساخت بمب های پلوتونیومی استفاده شود.

سالها پس از مذاکرات بی نتیجه  ایران و شش قدرت جهانی ،مذاکرات جدی طرفین پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی از سر گرفته شد که به توافق اولیه ژنو ختم شد.با این حال توافق نهایی در موعد مقرر حاصل نشد.اما طرفین بر سر تمدید مذاکرات به نتیجه رسیدند.توافق جامع هسته ای می تواند تضمینی برای کشور های جهان باشد که ایران به دنبال ساخت و توسعه بمب های هسته ای نیست.

دو طرف اصلی مذاکرات،یعنی ایران و آمریکا در پایتخت های خود با فشار گسترده تندرو ها مواجه هستند.آن ها بر این اعتقاد هستند که توافق تنها در صورتی امکان پذیر خواهد بود که یکی از طرفین به طور کامل عقب نشینی کند.این نگاه درست همانند یک رویا است.این هفت ماه زمانی برای این افراد ایجاد کرده است تا بتوانند به سنگ اندازی ها و کارشکنی های خود ادامه دهند.

اگر مذاکرات تا تیر ماه به نتیجه برسد،تاثیری عمیق بر خاورمیانه خواهد گذاشت.رقابت تسلیحاتی خاورمیانه متوقف می شود و جامعه جهانی برای منع گسترش سلاح های هسته ای متحد خواهد شد.نقش سازنده روسیه در مذاکرات هسته ای با ایران می تواند راه گشای مذاکرات غرب و این کشور نیز باشد.مذاکراتی که موجب آغاز قرار داد های کنترل سلاح های هسته ای دو کشور  خواهد شد.

اگر مذاکرات به شکست بیانجامند،پیمان " ان پی تی " به خطر خواهد افتاد.بر همه روشن است که در صورت عملی شدن تهدید اقدام نظامی علیه تاسیسات هسته ای ایران، باز هم این برنامه ها از بین نخواهد رفت.در پشت ایران کشور هایی همانند عربستان،مصر و ترکیه نیز از چنین الگویی پیروی خواهند کرد و منع گسترش سلاح های هسته ای به تاریخ خواهد پیوست.ادامه مذاکرات روند بسیار مثبتی است و نباید بگذاریم به شکست بیانجامد.