سیاست خارجی کشور ها برای دفاع از منافع ملی آن ها طراحی شده است،کشور های مختلف منافع مختلفی در مناطق مختلف جهان دارند،شاید با چنین توضیحی،تلاش گسترده آمریکا در خاورمیانه برای نابودی داعش به جای پرداختن به جنگ های مذهبی شمال آفریقا قابل درک باشد.

تحلیلگران و استراتژیست های دولت آمریکا کشور های دنیا را بر اساس اهمیت آن ها با رنگ مشخص می کنند،کشور هایی که بیشترین احتمال بحران زایی را دارند،با رنگ قرمز ،کشور هایی که احتمال کمی برای بحران زایی دارند را با رنگ نارنجی و کشور های آرام را با رنگ سبز مشخص می کنند.این رنگ ها نمایانگر مسائل و مناطق پراهمیت برای واشنگتن هستند و نشان می دهند منابع ایالات متحده در چه زمینه هایی هزینه خواهند شد.در سال آینده احتمال می رود کشور های بیشتری رنگ قرمز را به خود ببینند که این نشانه ای از افزایش خشونت ها در دنیا است.


بررسی های شورای روابط خارجی در گزارش امسال خود درگیری های عراق،سوریه،جنگ های مذهبی خاورمیانه و تولد داعش را مهمترین اولویت ایالات متحده در چند سال پیش رو می داند.آمریکا الویت های امنیتی دیگری نیز دارد که به عنوان مثال می توان به نگرانی از حملات سایبری به تاسیسات زیر ساختی ،حمله کره شمالی به کره جنوبی یا ژاپن،حمله هوایی اسراییل به تاسیسات هسته ای ایران ، درگیری نظامی چین و همسایگانش وافزایش تنش ها و ناامنی در افغانستان اشاره کرد.با این حال دو بحران جدید در دنیا بوجود آمده است که در سال های گذشته نگرانی بابت آن ها وجود نداشت،نخست درگیری های روسیه و اوکراین و خشونت های فزاینده میان اسراییل و فلسطین.

این گزارش نگرانی عمده ای را در خصوص افزایش افراط گرایی در جهان بیان می کند،در کنار این نگرانی ،موضوع درگیری احتمالی غرب با چین و روسیه و احتمال انتفاضه سوم در اراضی اشغالی نیز از جمله نکرانی های دولت آمریکا هستند.مسئله حتمی این است که انتفاضه سوم در صورت وقوع می تواند به طور کلی مذاکرات هسته ای ایران و شش قدرت جهانی را به بن بست بکشاند.مذاکراتی که امید زیادی به آن است.در گزارش امسال توجهات از درگیری های داخلی سومالی،سودان و مالی برداشته شده است.این مسئله بدین معنا نیست که بی ثباتی از این کشور ها رخت بر بسته است،بلکه یعنی درگیری های آن ها اهمیت خود را در حوزه بین الملل از دست داده اند.

نکته بسیار جالب این است که اکثر تحلیل گران نیز در قضاوت های خود به این گزارش ها استناد می کنند.یعنی میزان اهمیت یک بحران در جهان وابسته به میزان اهمیت آن موضوع در نظر واشنگتن و درگیری آمریکا در آن دارد.جای تاسف دارد که منافع امنیتی و اقتصادی آمریکا در ذهن بسیاری از افراد رسوخ کرده و برای آن ها نیز تبدیل به اولویت شده است،به طور کلی کمک به همنوع معنای خود را از دست داده است.

با این که ایالات متحده قصد دارد منابع اعظم خود را به حوزه شرق آسیا و اقیانوس آرام منتقل کند و از حضور خود در خاورمیانه بکاهد،با این حال به نظر می رسد با وجود عناصری هم چون داعش،ایالات متحده مجبور است اسباب کشی نظامی خود به شرق را چندین سال به تاخیر بندازد.
این نقشه ها و گزارش ها به هیچ وجه نقاط بحران خیز دنیا را نمایش نمی دهند و براساس محاسبات دقیق و الگوریتم های پیچیده تهیه نشده اند.در ازای آن دنیا را از دید واشنگتن نمایش می دهند.نقشه های سال گذشته را که ببینیم ،متوجه می شویم ظهور داعش و گروه های تروریستی و حمله روسیه به اوکراین در آن ها پیش بینی نشده بود.پس نمی توان به آن ها اعتماد کرد.

این گزارش براساس تحقیقات 2200 مقام دولتی و دانشگاهی آمریکا تنظیم شده است،از میان هزار سناریو پیش بینی شده و احتمالی از سوی آن ها،30 سناریو راه خود را به نقشه و گزارش نهایی بازکردند.

در نهایت می توان این گونه گفت که آمریکا در برابر 30 سناریو احتمالی خود را آماده می کند و وقوع آن ها یا افزایش تنش در مناطق مورد نظر می تواند آغاز گر تهاجم نظامی آمریکا به آن ها باشد.