در ماه آگوست سال 1973 ،رییس جمهور وقت مصر "انور سادات" به طور مخفیانه به ریاض رفت تا با "ملک فیصل" دیدار و گفت و گو داشته باشد. در حالی که او برای جنگ با اسراییل آماده می شد برای به کار انداختن بزرگترین اسلحه یعنی نفت، به حمایت عربستان نیاز داشت.
از آن هنگام عربستان سعودی نقش رهبری کشورهای عربی را در اوپک ایفا می کند،با کمک این ریاض این کشور های نفت را تبدیل به سلاح کارآمد خود کرده اند. هنگامی که جنگ اعراب و اسراییل در سال 1973 به نفع اسراییل پایان یافت،اعضای اوپک تصمیم گرفتند برای تنبیه ایالات متحده به خاطر حمایت از اسراییل، تولیدات خود را کاهش داده و واشنگتن را تحریم کنند. مطمئنا این تحریم ها بدون پشتیبانی عربستان دوام زیادی نمی یافت.
امروز عربستان برای یک بار دیگر از سلاح نفت بهره گرفته است. با این تفاوت که به جای کاهش تولید و افزایش قیمت،تولیدات خود را افزایش داده است که باعث کاهش شدید قیمت نفت شده است.در حالی که برخی از اعضای اوپک مانند ایران در جلسات اخیر این سازمان خواستار توقف تولید شدند،اما درخواست آن ها مورد قبول واقع نشد.

عواقب سیاست های عربستان سعودی غیر قابل کتمان هستند.پس از دو سال،قیمت هر بشکه نفت خام از 112 دلار،به بشکه ای 65 دلار رسیده است. همانطور که رییس جمهور ونزوئلا این سوال را از خود پرسید،دیگران نیز خواهند پرسید که دلایل این اقدام آمریکا و متحدانش برای این سیاست و حمایت از آن چیست.جواب رییس جمهور ونزوئلا یک جمله بود."برای آسیب به روسیه."

تا حدودی می توان آن را پذیرفت اما رفتار عربستان ابعاد پیچیده تری دارد.
پادشاهی عربستان دو هدف عمده را دنبال می کند؛ در آغاز به دنبال نشان دادن ضرب شستی به آمریکا است تا به واشنگتن بفهماند به راحتی نمی تواند نفت "شیل" خود را وارد بازار کند و با نفت خاورمیانه رقابت کند.
لازم به ذکر است نفت شیل آمریکا که برای استخراج نیازمند هزینه زیادی است،با وجود چنین قیمت هایی قادر به استقامت در بازار نیست. عربستان سعی دارد نفت شیل آمریکا را از بازار خارج کند. در ادامه قصد تنبیه دو رقیب دیگر خود یعنی ایران و روسیه را نیز دارد؛ می توان دلیل این تنبیه را حمایت تهران و مسکو از "بشار اسد" دانست. از زمان آغاز درگیری های سوریه در سال 2011 اکثر قدرت های منطقه ای و جهانی از یک جبهه حمایت کرده و کمک های خود را به یکی از طرفین درگیر ارسال کرده اند.
در حالی که قطر و عربستان خواستار سقوط دولت "بشار اسد" بودند و از شورشیان مسلح حمایت می کردند،حمایت هایتهران و مسکو مانع از پیروزی آن ها شد.
از زمان سقوط دولت صدام حسین در سال 2003،کشور های عرب خاورمیانه به خصوص عربستان به طور فزاینده نگران افزایش قدرت و نفوذ ایران در منطقه هستند.
باید گفت جنگی پنهان ولی تمام عیار میان تهران و ریاض در جریان است،جنگی نه در داخل دو کشور ،بلکه در منطقه نمود یافته است. هر کدام از طرفین پیروزی هایی به دست آورده و شکست هایی را نیز تجربه کرده است. به عنوان مثال گروه حزب الله در لبنان مدتی دست بالاتر را در لبنان داشت،اما برای مدتی سنی ها قدرت بیشتری کسب کردند، در آن سو دولت شیعیان هنوز در عراق بر سر کار است و مبارزه با داعش ادامه دارد.
امروز خاندان آل سعود به دنبال رخنه و نفوذ در تمام کشورهایی است که بیم ورود ایران در آن ها می رود. دولت بحرین را تقویت می کند،به متحدانش در سوریه و یمن نیز کمک می رساند،مبادا که ایران قدرت بیشتری کسب کند.
روسیه و ایران برای تامین منابع مالی خود به نفت متکی هستند،اما باید گفت روسیه به میزان بسیار بیشتری نسبت به ایران نیازمند نفت است؛ ایران در طول سالهای گذشته به دلیل تحریم ها و دستورات مقام معظم رهبری به دنبال کاهش هر چه بیشتر اتکا خود به نفت بوده است. اما روسیه برای تامین بودجه خود به قیمت بشکه ای 100 دلار نیاز دارد. می توان گفت در حال حاضر روسیه ضربه ای سهمگین تر نسبت به ایران دریافت کرده است. به طوری که ریال ایران سقوطی 6 درصدی را تجربه کرد اما روسیه در هفته گذشته شاهد کاهش بیست درصدی ارزش روبل بود.
عربستان تصور می کند می تواند این طوفان را با موفقیت و با استفاده از افزایش تولید و یا برداشت ذخایر ارزی خود جبران کند.این کشور بیش از 750 میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد.
با وجود تمام حساب و کتاب های عربستان،این کشور وارد بازی  خطرناکی شده است. تجربه نشان داده است که فشار های اقتصادی در رفتار سیاسی کشور هایی مانند ایران و روسیه تاثیر کمی دارد.در نهایت عربستان باید از واکنش تهران و مسکو بترسد،آن ها می توانند ضربات سختی را به عربستان بزنند.

با وجود درگیری در درگیری های عراق و سوریه،عربستان ریسکی بزرگ کرده و خود را وارد جنگی نفتی با روسیه و ایران کرده است.جنگی که شاید پادشاهی عربستان بتواند در کوتاه مدت پیروز آن باشد. ولی همانند جنگ های فرقه ای،این رقابت و جنگ پنهان به راحتی می تواند از کنترل خارج شود.