به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، «وصفِ طعام» دیوانِ بُسحاقِ اطعمه‌ی شیرازی است؛ کتابِ کم‌نظیری که سفره‌ی روزانه‌ی مردمانِ روزگارِ تیموریان و اطعمه و اشربه‌ی آن روزگار را به دستِ ما رسانده است.
این شیرازیِ خوش‌‌قریحه که در قرنِ نهم زندگی می‌کرده به‌جای آن‌که مثلِ بیشترِ شاعرانِ آن روزگار غزلی درباره‌ی معشوق و محبوب بسراید زبان به ستایشِ خوردنی‌ها و نوشیدنی‌هایی گشوده که در سفره‌ی توده‌ی مردم یافت می‌شده و شعرهای ی سروده که نقیضه‌ی مشهورترین و بهترین شعرهای حافظ و سعدی و باقی شاعرانِ نام‌دار است و سراسر درباره‌ی غذاهایی است که در سفره‌ی آنها که در شمارِ اشراف نبوده‌اند یافت می‌شده؛ سندی ماندگار که میرزا حبیبِ اصفهانی مترجمِ خوش‌قریحه‌ی کتابِ «حاجی‌بابای اصفهانی» ۱۳۳ سال پیش از این در دارالسّعاده‌ی استانبول منتشرش کرده و فرهنگِ مختصری هم به کتاب افزوده؛ دایره‌المعارف کوچک خوردنی‌ها و نوشیدنی‌هایی که در دیوانِ بُسحاق آمده و نام بسیاری از آنها را به‌مرور از یاد رفته است.
