ایسکانیوز : پس از دو سال کشمکش بر سر موضوع خاکسپاری شهدای جنگ تحمیلی در میدان امیر چخماق یزد، اعتراض مسئولان سازمان میراث فرهنگی به این امر بی‌نتیجه ماند و بالاخره برای نخستین بار از بناهای تاریخی برای چنین امری استفاده و شهدای گمنام در این میدان تاریخی که قدمت آن به دوران تیموریان می‌رسد، به خاک سپرده شدند .
محمد شاکری شمسی، فرماندار یزد از جمله منتقدان به این عمل پیشتر گفته بود: "کسانی که مجری این طرح هستند، فعالیت‌هایی کردند و نامه‌هایی گرفته‌اند که کارشان قانونی باشد، به همین دلیل کارشان را پیش می‌برند. با این‌حال مجوزی برای حفر قبر نداشتند اما قبرها را کنده‌اند."
محمدعلی طالبی، معاون سیاسی استانداری هم گفته بود: "حفر قبرها بدون اخذ مجوزهای لازم بوده، پس غیرقانونی است. ما این موضوع را پیگیری می‌کنیم تا جلوی کار گرفته شود."محمد مهدی شرافت، مدیر کل میراث فرهنگی استان یزد، در انتقاد به حفر قبر در این محوطه تاریخی به خبرگزاری میراث فرهنگی گفت: "سازمان میراث فرهنگی با طرح دفن ۸ شهید گمنام در میدان تاریخی امیرچخماق مخالفت کرده، زیرا بر خلاف موازین و قوانین میراث فرهنگی کشور است. با این‌حال گردانندگان این طرح امروز قبرها را کندند و هرچند شخصا هنگام کندن در محل حضور داشتم و دراین‌باره اخطار دادم، اما به کارشان ادامه دادند."
با این حال رسایی و کوچک زاده از موافقان این طرح از رییس جمهور خواستند به این موضوع وارد شوند و کوچک زاده در گفت وگویی اعلام کرد : استناد به قوانین میراث فرهنگی برای دفن شهید حرف مفت است! رسایی هم گفت : ممانعت میراث فرهنگی با تدفین شهدا در یک میدان تاریخی، نشانه کج فهمی و کج سلیقگی مسئولان فرهنگی میراث در دولت یازدهم است که حکایت از نفهمیدن جایگاه شهدا خصوصا شهدای گمنام در نگاه ملت ایران دارد.
معاون امور استان‌ها و حقوقی سازمان میراث فرهنگی اما نظری متفاوت داشت و اعلام کرد : تدفین شهدای گمنام در میدان امیرچخماق یزد باعث می‌شود پرونده ثبت جهانی بافت تاریخی یزد از دستور کار خارج شود.

نصرالله حدادی کارشناس و پژوهشگر تاریخی با بیان اینکه، شهدا رفتند تا ما بمانیم و اگر نبودند ایران هم از دست رفته بود ، به "ایسکانیوز" گفت : در حقیقت مسئله ای که به روشنی مشخص است، ارزشمند بودن شهدا برای ملت ایران است چرا که اگر شهدا نبودند ما هم نبودیم. آنها رفتند جنگیدند تا ما و فرزندانمان در آسودگی زندگی کنند، اما دفن این بزرگواران در بناهای تاریخی و میراث فرهنگی بی شک سوالی برای همگان ایجاد می کند.

او در ادامه افزود: کسانی که ایده ی چنین تفکری را داده اند بیایند و برای مردم ایران دلیل این اقدامشان را توضیح دهند تا ما هم بفهیم چرا و به چه دلیل این اتفاق رخ داده است، آیا معنی و مفهومی دارد؟

کارشناس و پژوهشگر تاریخی، چنین اقاماتی را لطمه ی جدی به موقعیت میراث فرهنگی کشور دانست و در این باره گفت: در حقیقت من نمی دانم این افراد با چه انگیزه ای دست به چنین اقدامی زده اند. اگر بحث یاد و خاطره ی شهیدان باشد، که آن مسئله ای جدا است و طبعا باید برای این بزرگواران مکان ویژه ای را اختصاص دهند اما اگر بخواهند بدون هیچ منطقی شهیدان را در میراث فرهنگی دفن کنند، طبعا آسیب جدی به میراث فرهنگی ما وارد می شود.

او در ادامه افزود: بنده خود از خانواده ی شهدا هستم و برایم بسیار مهم است که این عزیزان در چه مکانی دفن می شوند. شهدا نباید برای مردم عادی شوند و متاسفانه با این اقدام ممکن است این اتفاق رخ دهد و ما به هر جا که سر بزنیم قطعه ای از یک شهید را مشاهده کنیم.

حدادی، با بیان اینکه، اگر شهیدی را در مکانی خاص مانند دانشگاه و یا مکان دیگر دفن می کنند قطعا دلیلی دارد، عنوان کرد: بنده به عنوان شهروند هیچ درکی نسبت به چنین اقدامی ندارم چرا که این شهدا گمنام بوده اند و ما حتی اسم آن ها را نمی دانیم. بارها اتفاق افتاده است که شهیدی در مکانی خاص مانند دانشگاه دفن می شود که این اقدام همراه با دلیل بوده است، اما در این میان ما هیچ دلیل قانع کننده ای را مشاهده نمی کنیم.

او در ادامه افزود: اکثر میراث فرهنگی های کشور ما مورد هجوم قرار گرفته اند اما شهر یزد از آنجایی که آثار فرهنگی آن بیشتر از خشت و گل است هنوز دچار بحران نشده و ما امیدواریم با مراقبت ها، حداقل این شهر سالم باقی بماند.