ایسکانیوز؛پلاس+/ همه جنگ، در جبهه ها نمی گذشت. زنان پشت جبهه بودند اما در جنگ حضور داشتند. این طریقه ی بودن را زنان جنوبی با تمامی دلشان احساس کردند و زنان رختشوی اهوازی بیش از تمام زنان دیگر.

زنان در طول تاریخ، پاسدار هر چیز با ارزش بوده اند و در سال های جنگ و تحریم دهه ی شصت، وقتی فرهنگ زیاده خواهی و مصرف گرایی امروز هنوز به وجود نیامده بود، چیزهای بسیاری وجود داشت که زنان از آنها حفاظت کنند. رزمنده ها در جبهه ها می جنگیدند و گاهی تنها از جبهه ها لباس هایشان بر می گشت. زنان داوطلب اهوازی، این لباس های خونین را تحویل می گرفتند. می شستند. ترمیم می کردند. مرتب می کردند و دوباره برای استفاده، به جبهه ها می فرستادند. حرکتی خودجوش و مردمی و سرشار از فداکاری. زیاد پیش می آمد که در بین این لباس ها، تکه های تن شهید جا مانده باشد. گاهی اتفاق می افتاد که پسری، خبر شهادتش را قبل از اینکه برسد، برساند. مادری لباسی را به دست بگیرد و تنش بلرزد که وای. این برای پسرم است. زیاد پیش می آمد که زنی در روز شهادت پسرش هم، هنوز به کار خودش ادامه دهد.

زنان سال های جنگ اهواز، زنان حماسه های عجیب بودند. زنانی که برایشان تفاوت نمی کرد لباسی که در دیگ می جوشانند و بعد، با دست و پا می شورندشان، از جنگ عادی برگشته و یا مسموم به گازهای شیمیایی است. دنیا، گاهی با آدم های با شهامت بی رحم است و تعداد زیادی از زنان رختشوی اهواز آن سال، دچار عوارض پوستی و بیماری های تنفسی و انواع دیگر بیماری ناشی از در تماس گرفتن با این لباس ها شدند. اما این تمام ماجرا نیست.

در داستان زنان اهوازی، اینکه بنیاد شهید تا سال ها آنها را جزو مجروحان جنگ به حساب نیاورد مهم ترین عامل نیست. حتی اینکه حالا بنیاد تنها بخشی از هزینه های درمانی آنها را تقبل می کند، اولویت ندارد. این زنان که پرونده ی زندگی شان در سال های اخیر یکی یکی به انتها رسیده، نماد فداکاری مردمانی هستند که هر کدام به شیوه ای و راهی تلاش کردند تا کشورشان پا بر جا بماند. این زنان هنوز، نماد مبارزه و انرژی بی پایان برای دفاع از کیان کشورشان هستند.

به زندگی این زنان اهوازی می شود از دو دید مختلف نگاه کرد. جسم زخمی و مریضی که حالا، سال هاست بر روی تخت بیمارستان است و یا امیدی پرشور که بهترین تلاشش را در سال های جوانی اش برای هدفی که به آن ایمان داشت انجام داد. در واقع  برنده یا بازنده بودن آنها، به جسارت ما در شجاعت زنده بودن بستگی دارد.