به گزارش ایسکانیوز و به نقل از سایت کانون مربیان ایران (ifca.ir) برای یافتن پاسخ این سوال که پیش از 10 نفره شدن ایران مقابل عراق اوضاع بازی چطور بود، باید نگاهی دقیق به آمارهای این دیدار تا دقیقه 42 و قبل از اخراج پرحرف و حدیث مهرداد پولادی داشته باشیم:
تعداد پاس‌های رد و بدل شده بین بازیکنان ایران ۱۱۴ و پاس‌های رد و بدل شده بین بازیکنان عراق ۱۵۲ پاس بوده است. اولین نکته تعداد پاس‌های بیشتر بازیکنان عراق است اما اختلاف تعداد پاس‌های تیم ایران اختلاف زیادی با تعداد پاس‌های حریف ندارد. عراقی‌ها در مجموع ۳۸ پاس بیشتر رد و بدل کرده‌اند. در واقع نگاهی به این آمار نشان می‌دهد برخلاف دیدار مقابل امارات، حریف مالک مطلق توپ نبوده است. البته نکته مهم‌تر از تعداد پاس، مناطق رد و بدل شدن پاس است.
طبق اطلاعات تصویر، بازیکنان ایران ۶۸ پاس در یک سوم میانی، ۲۸ پاس در یک سوم دفاعی و ۱۸ پاس در یک سوم دفاعی حریف رد و بد کرده‌اند. ارزش پاس در یک سوم‌های دفاعی، میانی و هجومی یکی نیست. اگر بخواهیم با عدد این منظور را برسانیم، ارزش عددی یک‌سوم دفاعی یک، یک‌سوم میانی دو و یک‌سوم هجومی سه است. آمار نشان می‌دهد ارزش بیشتر پاس‌ها تا زمانی حضور همه 11 بازیکن در زمین، 2 بوده است. شکل زیر درصد پاس‌های ایران از مجموع ۱۱۴ پاس مجموع تیم را نشان می‌دهد.
۵۹. ۶۴درصد پاس‌های ایران در یک سوم میانی بوده اما در مقابل عراق ۱۵۲ پاس رد و بدل کرده.
در تیم عراق نکته کاملا آشکار، تعداد پاس‌های بالای آن‌ها در یک سوم دفاعی و نزدیک به یک سوم میانی خودی است. تا قبل از 10 نفره شدن تیم ایران، عراقی‌ها بار‌ها پاس‌های عرضی کم‌ارزش بین مدافعین و دروازه‌بان خود رد و بدل کردند.
تعداد پاس بالا و داشتن مالکیت توپ، به تنهایی کافی نیست و این مالکیت باید به حمله و در نهایت ایجاد خطر روی دروازه حریف ختم شود. تیم شما می‌تواند مثل بایرن‌مونیخ مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپای فصل پیش، مالکیت نزدیک به 80 درصدی داشته باشد اما اگر به موقعیت خطرناک و گل تبدیل نشود در نهایت چهار گل می‌خورید و حذف می‌شوید.
درصد پاس‌های عراق در یک‌سوم میانی 55.9 بود اما آن‌ها در طول ۴۲ دقیقه تنها یک موقعیت خطرناک روی دروازه ایران ایجاد کردند. این نشان می‌دهد صرف مالکیت توپ کافی نیست.
آمار تنها نمایش اعداد است و فهم آمار بر اساس شواهد اهمیت دارد. تا دقیقه ۴۲ تیم ایران از حریف لااقل از نظر نتیجه پیش بوده و تیم عراق تنها یک شوت به چهارچوب داشته اما دلیل آن چیست؟ به هر حال باید این نظم دفاعی تیم کی‌روش و برتری در نتیجه دلیلی داشته باشد. تعداد پاس‌های ما نسبت به تیم عراق کمتر بوده اما نوع پاس‌های ایران اهمیت بیشتری داشت. برنامه بازی تیم ایران، انتقال مرگبار از وضعیت دفاع به حمله حریف درست بعد از به دست آوردن توپ بود. در هر چهار مسابقه ایران در جام ملت‌های آسیا، "کارلوس کی‌روش" سعی کرد سرعت انتقال از دفاع به حمله ایران را بیشتر کند. در این سبک از فوتبال پاس‌های شما باید از یک قانون مشخص پیروی کند و آن اصل اولیه در ضد حمله است: توپی که در حال انتقال از دفاع به حمله است، یک لحظه هم نباید متوقف شود.
