ایسکانیوز؛پلاس+/سینما بهارستان‌، یکی از پرآوازه ترین سینماهای شهر کابل اکنون ویران شده است. هیچ کسی دقیقا نمی‌داند که جای این سینمای مشهور پایتخت افغانستان را چه چیزی خواهد گرفت. در منطقه بهارستان در ناحیه دوم شهر کابل سینمای دیگری وجود ندارد.

ساکنان این منطقه از سینما بهارستان می گویند و از رونق آن در زمان‌های گذشته، که هم کسب و کار عده ای را رونق داده بود و هم پاتوقی بود برای افراد تحصیل کرده جامعه.

کاکا آصف، یکی از ساکنان این محله است که کار و زندگی‌اش در گذشته به سینما بهارستان گره خورده بود و حالا مجبور است که صبح تا شب در کنار جاده بنشیند و چشم‌ به دوچرخه سوارانی بدوزد که از جاده مقابل سینما عبور می‌کنند، که کدام یک نیاز به تعمییر دارد.

بلیط بازار سیاه فروخته می‌شد

او می‌گوید از زمان شروع به کار سینما بهارستان، از صبح تا شب مشغول کار و پاک کاری سینما بوده است. به یاد می‌آورد که سالن‌های سینما پر از بیننده می‌شدند، خیلی وقت‎‌ها بلیط در بازار سیاه فروخته می‌شده، بلیط ۱۲و ۱۵افغانی به ۲۰۰افغانی(۴دلار) می رسید.

کاکا آصف حسرت گذشته را به دل دارد و می‌گوید شبها خانواده‌ها می‌آمدند، سینما. امنیت بود و همه چیز رونق داشت. مردم شاد بودند و تا دیر وقت شب سینما باز بود او تاریخچه فعالیت این سینما را لحظه به لحظه در سینه دارد. کاکا آصف می‌گوید در زمان داوود خان بیشتر فیلم های هندی به نمایش گذاشته ‌می‌شد و بعدا در زمان حزب دموکراتیک خلق، مقام‌های دولتی سفارش می‌دادند که فیلم‌های روسی نیز نمایش داده شوند.

پای خانواده‌ها از سینما بریده شده است

به گفته او سینما در دوران حاکمیت گروه مجاهدین که در سال ۱۳۷۱با سقوط حکومت کمونیستی بر کابل مسلط شد، از رونق افتاد و ساختمان آن متروکه شد.

کاکا آصف به یاد می‌آورد که بعد از سقوط گروه طالبان در سال ۲۰۰۱دوباره سینما بهارستان باز شد ولی هرگز رونق گذشته را بدست نیاورد. به گفته کاکا آصف"دیگر آدمهای کلاس بالا به سینما نیامدند و پای خانواده ها نیز از سینما گرفته شد.

او می‌گوید در سالهای اخیر گاهی فقط نوجوانان به سینما می آمدند. اما آمدن آنها هیچگاه نتوانست به قول او ۸۰۰صندلی سینما را همانند قبل پُر کند و حسرت بازار سیاه شدن بلیط‌ها بر دل او ماند. دیگر نه سینما درآمد داشت و نه برای کاکا آصف کار در سینما درآمدزا بود.

سینما شبانگاه تخریب شد

سینما بهارستان، سه ماه قبل تخریب شد و خاک‌ آنرا کامیون‌ها به دشت‌های اطراف کابل بردند.

اکنون شهرداری کابل اجازه ساخت مجدد ساختمان را نمی‌دهد. غلام محمد نورستانی، مسئول شهرداری این ناحیه می‌گوید که سینما بدون اطلاع شهرداری تخریب شده و اکنون این نهاد به وزارت اطلاعات و فرهنگ و افغان فیلم اطلاع داده و تا زمانی که صاحب ساختمان مجوز رسمی از وزارت اطلاعات و فرهنگ نگرفته، اجازه ساخت مجدد ساختمان را نخواهد داشت.

هیج سندی از تاریخچه و زمان ساخت این سینما در شهرداری منطقه وجود ندارد و آقای نورستانی می‌گوید که خود او هم نمی‌داند که بعد از این بجای این سینما چه ساخته خواهد شد؟ مردم محل نیز هیچ اعتراضی نسبت به تخریب این سینما نکرده اند.

شماری از ساکنان اطراف سینما بهارستان، این سینما را هویت این منطقه می‌دانند و می‌گویند که باید سینما بهارستان دوباره در این محل ساخته شود.

قصه سرنوشت سینما بهارستان، می تواند قصه تمام سالن‌های دیگر کابل و حتی شهرهای دیگر نیز باشد. سالن‌های دیگر نیز اگر متروکه و خراب نباشند، حد اقل بی‌رونق و خاک گرفته اند.

داستان سینماگران و تولیدات سینمایی افغانستان نیز به اندازه وضعیت سالن‌های سینما غم انگیز است. به جز فیلم‌های مستند که در سالهای اخیر توسط مستند سازان رشد خوبی داشته، سینمای داستانی افغانستان که زنده کردن آن به هزینه و حمایت دولتی نیاز دارد، اگر نگوئیم تعطیل است می شود گفت به چرخش بسیار به کندی می‌چرخد.