تهران - ایسکانیوز: امروز 12 بهمن 1357 امام خمینی پس از سال‌ها دوری و تبعید به کشور باز می گردد، ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخی‌ترین استقبال خواهد بود، حضور میلیونی مردم که صف مستقبلین را از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا امتداد داده اند، حاکی از عشق و علاقه بی‌نظیر آنها به رهبر خویش است.

مردم ایران همگی یکدل و یکصدا از یک روز قبل آماده استقبال از امام خمینی شده و خیابانها را آب و جارو کرده اند. شور و شوقی که از بازگشایی فرودگاه مهرآباد در میان مردم وصف ناپذیر بود. حتی مردم به جای کارکنان شهرداری که در اعتصاب بودند زباله های سطح شهر را جمع آوری کرده بودند.

کنترل رفت و آمد ترافیک در دست مردم بود و خبری از پلیس نبود. بسیاری از مردم شهرهای دیگر برای استقبال از امام به تهران آمده بودند.

با قطعی شدن بازگشت امام کمیته ای به نام کمیته استقبال تشکیل می شود که در این کمیته مرتضی مطهری، محمد مفتح از جامعه روحانیت رئیس و سخنگوی کمیته می شوند و هاشم صباغیان و محمد توسلی از نهضت آزادی مسئول برنامه ریزی و مسئول تبلیغات می شوند.

ساعت یک نیمه شب امام و همراهان ایشان به سمت فرودگاه پاریس می روند و به همراه 120 خبرنگار که قبلا از آنها ثبت نام شده بود سوار هواپیمایی می شوند که مقصد آن تهران است، یک فروند هواپیمایی 747 ایر فرانس که توسط بازاریان تهران به صورت اختصاصی رزرو شده است و در مجموع گنجایش 400 مسافر را دارد.

علی رغم اینکه گنجایش 400نفری هواپیما  فقط 200 نفر حضور دارند، به این دلیل که هواپیما سوخت کمتری مصرف کند که اگر در فرودگاه مهرآباد مشکلی برای فرود پیش آمد هواپیما با همان سوخت به فرانسه برگردد.

مهدی عراقی، ابراهیم یزدی، صادق قطب زاده، صادق طباطبایی، ابوالحسن بنی صدر، حسن حبیبی، سید محمود دعایی و همه همراهان امام که در 4 سال گذشته در کنار امام بودند ايشان را در این پروزا همراهی می كنند.



امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر، از آنها خداحافظی کردند، ابراهیم یزدی به زبان انگلیسی و صادق قطب زاده به زبان فرانسه متن تشکر امام را  قرائت می کنند.

متن پیام بدین شرح بود:

پس از 4 سال اقامت موقت من در فرانسه اینجا را به قصد خدمت به کشورم ترک می کنم. لازم می دانم از دولت فرانسه تشکر کنم برای تامین امنیت و آزادی بیان برای من و تشکر می کنم از مردم محترم فرانسه به علت ابراز حس انسان دوستانه اشان برای آزادی و استقلال ایران.

امیدوارم هرگز مهمان نوازی مردم و دولت فرانسه را فراموش نکنم و حسن آزادی خواهی آنها را.

از ساکنین نوفل لوشاتو و یا همسایه هایم می خواهم که زحمات من را ببخشند و امیدوارم که ارادات مرا بپذیرند.

پس از قرائت این متن امام به همراه خبرنگاران وارد هواپیما شدند و هواپیما به سمت تهران حرکت کرد.

امام خمینی پس از اقامه نماز در  هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند. خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فرودگاه تهران، نگران ساخته بود.

حدود ساعت 9 صبح هواپیمای امام فرود آمد. در ابتدا  سيد احمد خمینی و مهدی عراقی از هواپیما خارج می شوند. مرتضی مطهری و هاشم صباغیان از کمیته استقبال جلوی پلکان منتظر هستند و پس از آماده شدن شرایط به داخل هواپیما می روند.

ابتدا خبرنگاران از هواپیما پیاده می شوند و به خبرنگاران داخل فرودگاه می پیوندند. وظیفه پایین آوردن امام از هواپیما بر عهده خلبان فرانسوی هواپیمای ایرفرانس است.

صحنه خروج آیت الله خمینی به همراه خلبان فرانسوی یکی از تاریخی ترین صحنه های دنیا را رقم می زند. پس از ورود امام به سالن فرودگاه که قرار بود مراسم استقبال در آنجا برگزار شود هیجان وصف ناپذیری در سالن بوجود می آید، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورده. مستقبلین با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند.


 

مهدی عراقی همانند یک محافظ  همه جا در کنار امام بود. آیت الله خمینی در سخنانی کوتاه در فرودگاه تهران گفتند: من از عواطف طبقات مختلف ملت تشکر می‌کنم. عواطف ملت ایران به دوش من بارگرانی است که نمی‌توانم جبران کنم. ایشان ضمن اشاره به اینکه طرد شاه از کشور قدم اول پیروزی بود، همگان را به وحدت کلمه و ادامه مبارزه تا قطع کامل ریشه‌های فساد ترغیب کردند، همچنین  خواستار استعفای بختیار و کوتاهی دست بیگانگان از ایران شدند. ایشان سپس از آنجا عازم بهشت زهرا می شوند.

پخش زنده مراسم از تلویزیون بدلیل عدم پخش سرود شاهنشاهی از سوی ارتش متوقف شد.

امام پس از ترک فرودگاه سوار بر یک بلیزر آبی که راننده آن «محسن رفیق دوست» عضو هیئت موتلفه است در میان استقبال شدید مردم به سمت بهشت زهرا حرکت می کند.

            

 

مردم زیادی در بهشت زهرا در انتظار رسیدن خودروی امام  هستند اما امام از یک هلی کوپتر پیاده  شد، با هماهنگی مهدی بازرگان و ارتش یک هلی کوپتر برای شرایط اضطراری آماده شده بود، سپهبد ربیعی فرمانده نیروی هوایی یکی از بهترین خلبان ها را با هلی کوپتر اعزام کرده است.

حضرت امام در اولین سخنرانی خود در میان انبوه مستقبلین مشتاق در بهشت زهرا، گفتند: من وقتی چشمم به بعضی از اینها که اولاد خودشان را از دست داده‌اند می‌افتد، سنگینی‌ای در دوشم پیدا می‌شود که نمی‌توانم تاب بیاورم. محمدرضا پهلوی فرار کرد و همه چیز ما را به باد داد. مملکت ما را خراب کرد و قبرستان‌های ما را آباد.
ایشان اضافه کردند: من دولت تعیین می‌کنم، من توی دهن دولت می‌زنم ، من به پشتیبانی این ملت دولت تعیین می‌کنم. من به ارتش یک نصیحت می‌کنم و یک تشکر ما می‌خواهیم ارتش مستقل باشد. آقای ارتشبد شما نمی‌خواهید؟ آقای سرلشکر شما نمی‌خواهید مستقل باشید؟ و اما تشکر می‌کنم از قشرهایی که متصل شدند به ملت.



پس از سخنرانی مردم برای دیدن آیت الله خمینی به سمت او هجوم  برند، کمیته انتظامات به زحمت جا را برای فرود هلی کوپتر باز کرد سپس با یک آمبولانس امام را به هلی کوپتر می رسانند.

امام به همراه پسرش احمد خمینی و ناطق نوری بهشت زهرا را ترک می کنند و در حیاط بیمارستان 1000 تختخوابی فرود می آیند و پس از آن امام  به خانه یکی از اقوام خود می روند. این در حالیست که همه نگران گم شدن امام خمینی بودند. زیرا ارتباط امام با کمیته استقبال قطع شده بود.

حدود 11 شب آیت الله خمینی به مدرسه رفاه که برای اقامت او آماده شده بود می رود. بازاریان تهران از چند روز قبل با آوردن صدها تخته فرش و وسایل گوناگون این مدرسه را به ستاد مرکزی انقلاب تبدیل کرده بودند.

این روایت ادامه دارد...