سید صادق طباطبایی در سال 1322 در شهر قم بدنیا آمد. پدر او آیت الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی است كه بروجردی و استاد بسیاری از مراجع فعلی است.
صادق طباطبایی در سال 1340 پس از اخذ دیپلم طبیعی از مدرسه دین و دانش قم عازم لبنان می شود .چند روزی نزد دایی خود امام موسی صدر می ماند و علی رغم خواسته این بزرگوار مبنی بر تحصیل در دانشگاه امریكایی بیروت به آلمان نزد عموی خود دكتر مسعود طباطبایی كه آنزمان پزشك متخصص زنان در آلمان بود می رود.
صادق طباطبایی در سال 1340 پس از اخذ دیپلم طبیعی از مدرسه دین و دانش قم عازم لبنان می شود .چند روزی نزد دایی خود امام موسی صدر می ماند و علی رغم خواسته این بزرگوار مبنی بر تحصیل در دانشگاه امریكایی بیروت به آلمان نزد عموی خود دكتر مسعود طباطبایی كه آن زمان پزشك متخصص زنان در آلمان بود می رود . (فایل صوتی سفارش امام موسی صدر به صادق طباطبایی شب قبل از رفتن به آلمان در سایت مركز مطالعات امام موسی صدربا نام سفارش ماندگار آورده شده است.
>
وی در سال 1344 با دختر خاله خود خانم فاطمه صدرعاملی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج یک دختر و پسر بنامهای غزاله (متخصص مغز و اعصاب ، 1352) و عدنان (دانشجوی مهندسی اقتصاد، 1357) است. همچنین ایشان برادر خانم مرحوم حاج احمد خمینی و پسر خاله خانم زهرا صادقی همسر حجت الاسلام سید محمد خاتمی رییس جمهور سابق ایران است.
وی همچنین در سال 1971 به عضویت جامعه پژوهشگران آلمان (DFG) در آمده كه نتایج پژوهشهای علمی و آزمایشگاهی او در مجله علمی (FEBC) ارگان فدراسیون اروپایی بیوشیمیستها منتشر شده است .
در این سالها وی در كنار رشد و تكامل علمی به كارهای اجتماعی و سیاسی نیز پرداخته است . از مبارزه در سازمان کنفدراسیون دانشجویان و محصلین ایرانی گرفته تا بنیان گذاری و عضویت وی در اتحادیه انجمن های اسلامی دانشجویان در اروپا، آمریکا و کانادا و چند دوره دبیر روابط بین‌الملل آن سازمان و نیز عضویت در کادر سر دبیری فصل نامه عقیدتی سیاسی: اسلام مکتب مبارز؛ ارگان انتشاراتی اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا، آمریکا و کانادا و بالاخره مبارزه علیه استبداد داخلی و استیلای خارجی همگام با سیاسیون مذهبی پیروان آیت‌الله خمینی، بخش هائی پر کار و پر تلاش در زندگی سیاسی وی به شمار می‌آید.
وی در سال 1357 همراه امام خمینی به ایران می آید و ابتدا در وزارت كشور معاونت سیاسی و اجتماعی آن وزارتخانه و برگزاری رفراندوم نظام جمهوری اسلامی را بر عهده داشته است .
سپس در زمان دولت مهندس بازرگان وی معاونت سیاسی وی و سخنگوی دولت موقت و همچنین وزیر مشاور در این دولت بوده است .
بعد از استعفای مهندس بازرگان تا ریاست جمهوری رجایی وی سرپرستی نخست وزیری را با حكم حضرت امام عهده دار بوده است. بسیاری از هماهنگی ها و دیدارهای امام خمینی (ره) در زمان استقرار او در دهکده نوفل لوشاتو فرانسه را صادق طباطبایی برعهده داشت.
در سال ۱۳۸۸ برخی از منابع خبری ایرانی از احتمال کاندیداتوری او در انتخابات ریاست جمهوری دهم خبر دادند، اما او اقدامی در این راستا انجام نداد. در جریان تبلیغات انتخاباتی محسن رضایی یکی از کاندیداهای ریاست جمهوری وی را به عنوان مشاور خود برگزید.
طباطبایی صبح امروز بر اثر بیماری سرطان ریه دار فانی را وداع گفت. پیش از این وی برای طی دوران درمان در بیمارستان دوسلدورف آلمان بستری شده بود.
تصویر زیر مربوط به بازگشت صادق طباطبایی در مهر ماه 93 به ایران است که توسط احمد خمینی فرزند سیدحسن خمینی در صفحه اینستاگرام منتشر شده است.
طباطبایی نخستین میز مذاکره برای ایران و امریکا را چید
پس از اشغال سفارت ایالات متحده آمریکا توسط دانشجویان پیرو خط امام از چند کانال برای مذاکره با آمریکا اقدام شد. نخستین تلاش‌ها در این باره را سید صادق طباطبایی که در آن موقع سخنگوی دولت موقت بود از طریق آلمان انجام داد. مذاکراتی که در تاریخ جمهوری اسلامی کمتر به آن اشاره شده و تنها ردپای آن را در بعضی خاطرات شفاهی یا مکتوب برخی چهره‌های ایرانی و نیز خاطرات دیپلمات‌های آمریکایی طرف مذاکره می‌توان پیدا کرد.
او پیش از آغاز جنگ تحمیلی نامه ای 25 صفحه ای با موافقت کارتر را کسب کرد که متضمن پذیرش چهار شرط امام خمینی (ره) بود، همان زمان شکست مذاکرات الجزیره را پیش بینی کرده بود اما به گفته خودش، با توجه به فضای انقلابی آن زمان هیچ اقدامی در مخالفت با حرکت دانشجویان تسخیر کننده سفارت آمریکا را برنمی تابید.
طباطبایی درباره مشکل چهره‌ای مانند محمد منتظری با امام موسی صدر می گوید: محمد منتظری دوست معمر قذافی بود و یک عده از دوستان اصفهانی او و نیز کسانی مانند آقای غرضی و سید مهدی هاشمی که با بیت آقای منتظری مربوط و مرتبط بودند از قبل از انقلاب از دوستان قذافی بودند. متهم کردن قذافی و جلوگیری از نزدیک شدن او به ایران را ناشی از فعالیت‌های طرفداران آقای صدر می‌دانستند. وقتی آقای قذافی می‌خواست به ایران بیاید آقای جلود اول آمد و ما راهش ندادیم و هواپیمای او را برگرداندیم. من آن موقع وزارت کشور بودم. به من خبر دادند که یک هواپیما با 150 دیپلمات عرب هستند که می‌خواهند وارد آسمان ایران شوند.
من همان موقع به دفتر امام زنگ زدم و به احمد آقا گفتم که همچین کاری شده است و من هم چنین دستوری داده ام، ممکن است یک چنین شیطنتی پشت این ماجرا باشد و شما در جریان باشید. دفعه بعد این‌ها رفتند و فرودگاه را اشغال کردند و آقای جلود را آوردند ولی امام حاضر نشد او را بپذیرد. جلود 40 روز در خانه آقای منتظری بست نشست که امام بپذیرند که قذافی بیاید و امام گفتند اول باید تکلیف آقای صدر مشخص بشود. آن‌ها این موضوع را از چشم ماها می‌دیدند و فحش‌ها زیادی به ما در روزنامه‌هایشان می‌دادند. اگر بیانیه‌های سید مهدی هاشمی را در روزنامه‌هایشان بخوانید یک کینه عجیبی به من داشتند و اصرار هم داشتند. کمترین فحششان به من عامل امپریالیسم بود. همچنین مطرح کردند اصلا دولت موقت به دستور امریکایی‌ها موضوع آقای صدر را به لیبی مربوط کرده است .در حالی که امام صدر را اسراییل ربوده است ولی به درخواست اسراییلی‌ها و فشار آمریکائی‌ها دولت موقت مسئله لیبی را مطرح کرده‌اند که این دولت انقلابی را متهم و لکه دار کنند و نگذارند پیوند دو دولت انقلابی به نفع دولت انقلابی ایران تمام بشود. یعنی ما به درخواست آمریکایی‌ها و اسراییلی‌ها مسئله لیبی را مطرح کرده‌ایم.
