تهران-ایسکانیوز: "سر انتونی پارسونز" سفیر کبیر سابق انگلیس در ایران مدت پنج سال، از سال 1352 تا 1357 ( سال 1974 تا 1979) سفیر انگلستان در ایران بود و تنها چند روز قبل از خروج شاه از ایران، ایران را ترک کرد.
وی پس از پایان ماموریتش در ایران اقدام به نوشتن خاطرات خود و شرح حوادث آن دوره مهم تارخ معاصر ایران کرد. کتاب «غرور و سقوط »خاطرات آنتونی پارسونز سفیر انگلیس در ایران در زمان پیروزی انقلاب اسلامی است.
دفترچهٔ یادداشتهای روزانهٔ وی پر است از شرح گشت و گذارهایش در کوچه باغهای پایتخت و کشف و شهودهای او در بازار قدیمی و غریبترین کوچههای تهران.
او نقش شاه را در مخالفت روحانیون و قشر سنتی جامعه بسیار پررنگ میبینید و معتقد است این خام فکری ضربهٔ اساسی به حکومت پهلوی وارد کرد.
یکی از خاطرات و مواردی که پارسونز در کتاب خاطراتش در مورد ایران آورده است جشن "هنر شیراز" است.
وی درباره جشن هنر شیراز در کتابش آورده است: فستیوال بینالمللی هنری شیراز (جشن هنر شیراز) كه سالانه برگزار میشد از آغاز به علت نوآوریها و نمایشاتی كه با روحیات جامعة سنتی و اسلامی ایران تطبیق نمیكرد موجب تضادها و مباحثاتی شده بود. از جمله نمایشات مسخرهای كه من از این جشن بیاد دارم صحنهای از نمایش رقاصان برزیلی بود كه در حین رقص سر مرغهای زنده را با دندان جدا میكردند، یا نمایشی از هیجان و از خود بیخود شدن مردم در حال عزاداری كه بیشباهت به مراسم تعزیه نبود و نشان دادن آن در یك كشور مسلمان به هیچوجه تناسبی نداشت.
جشن هنر شیراز در سال 1977 از نظر كثرت صحنههای اهانتآمیز به ارزشهای اخلاقی ایرانیان از جشنهای پیشین فراتر رفته بود.واكنش مردم عادی شیراز كه ضمن گردش در خیابان یا خرید از مغازهها با چنین صحنه مسخره و تنفرانگیزی روبرو میشدند معلوم است، ولی موضوع به شیراز محدود نشد و طوفان اعتراضی كه علیه این نمایش برخاست به مطبوعات و تلویزیون هم رسید.
من به خاطر دارم كه این موضوع را با شاه در میان گذاشتم و به او گفتم اگر چنین نمایشی به طور مثال در شهر «وینچستر» انگلیس اجرا میشد كارگردان و هنرپیشگان آن جان سالم بدر نمیبردند. شاه مدتی خندید و چیزی نگفت.
کد خبر: 237225