تهران- ایسکانیوز: کارگردان لهستانی با تمجید از عباس کیارستمی و سینمای ایران گفت: عباس کیارستمی را می‌شناسم و فیلم «جدایی نادر از سیمین» که برنده جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار شد را می‌پسندم.
به گزارش خبرگزاری ایسکانیوز، پس از برگزاری کارگاه «اصول کار با هنرپیشه» با ارائه کریستوف زانوسی، این فیلمساز برجسته لهستانی در جلسه پرسش و پاسخ به سوالات حاضران پاسخ داد.
زانوسی در ابتدا درباره علایق‌اش در سینمای ایران گفت: عباس کیارستمی را می‌شناسم و فیلم «جدایی نادر از سیمین» که برنده جایزه بهترین فیلم خارجی اسکار شد را می‌پسندم.
وی تصریح کرد: مسئله جهانی شدن مقوله‌ای است که ملت‌ها را تغییر می دهد. هنور هم معتقدم که ما شبیه هم نخواهیم شد اما چشم‌انداز این موضوع گسترده‌تر از هر آنچه بوده که تا به حال وجود داشته است. وقتی فیلم فرهادی را دیدم، روی احساسات من هم تاثیر گذاشت. با اینکه این فیلم ملی بود اما جایگاه بین‌المللی کسب کرد.
زانوسی سپس در پاسخ به پرسش دیگری درباره اهمیت انتخاب بازیگر در مرحله ساخت فیلم اظهار کرد: اگر در انتخاب بازیگر اشتباه کنید تمام راه را اشتباه رفته‌اید. انتخاب بازیگر بر اساس غریزه است و مانند انتخاب همسر و عطر می‌ماند.

این کارگردان برجسته لهستانی با اشاره به نقش مهم مدیر فیلم‌برداری در سینمای جهان نیز گفت: مدیران فیلم‌برداری بعد از کارگردان دومین نفر در سر صحنه ضبط فیلم هستند. آن‌ها اولین نفر هستند که کار تمام شده را از لنز دوربین می‌بینند.
وی سپس در پاسخ به پرسشی درباره استفاده از ایده‌ی بازیگران توس کارگردان عنوان کرد: یکی از محاسن سن بالا انعطاف پذیری است. در جوانی فرد یک دنده‌ای بودم اما اکنون خوشحال می‌شوم اگر کسی ایده‌های جدید را به من بدهد. اگر کسی با من کار کرد با ایده‌هایش پیش من بیاید.
زانوسی در ادامه این جلسه درباره نقش استوری برد در ساخت فیلم گفت: استوری برد مخصوص آمریکایی‌هاست. در دوران بدون استوری برد رشد کردم و فکر می‌کنم این کار حقه آمریکایی‌هاست چرا که مبتذل‌ترین ایده‌ها بر روی کاغذ‌اند! استوری برد وابستگی به وجود می‌آورد و باعث تغییر زاویه می‌شود.
وی در این‌باره به فیلم «وایدا» اشاره کرد و افزود: این فیلم بهترین فیلم اسکار شد، درحالی که هیچ کمپانی بزرگی حاضر به پخش آن نبود! اگر با چنین اتفاقی مواجه شدید، افسرده نشوید.
کارگردان فیلم سینمایی «ساختار کریستال» ایده‌آل‌گرایی را یکی از بزرگترین تله‌ها بیان کرد و گفت: اگر در ساخت فیلم هم پیرو این مسئله باشید در زندگی شکست می‌خورید. در دنیای مذهبی مسیحی‌ها، هیچ چیز کاملی نداریم. کتابی هم که می‌نویسم با این جمله تمام می‌شود: تکامل‌گرایی یک حالت خودکشانه است.
زانوسی در پاسخ به سوالی درباره درباره نقش بازیگردان در فیلم بیان کرد: اگر "تارکوفسکی" و "برگمن" خودشان فیلم‌هایشان را اجرا نمی‌کردند، هیچ‌گاه کار آن‌ها را نمی‌پسندیدم. به شخصه به بازیگردان اعتقاد ندارم. ضمن آنکه یادمان باشد کارگردان‌هایی را می‌شناسیم که بدون آموزش آکادمیک، افراد موفقی شده‌اند.
این کارگردان لهستانی در پاسخ به این پرسش که آیا به سینمای هنر و تجربه اعتقاد دارد؟ تصریح کرد: در تاریخ سینما هیچ سینماگر موفقی نبوده است که کاری را دوبار اجرا کند. ما لئوناردو داوینچی را داشتیم که ابداع‌گر بود، چرا که نیاز به ابداع را حس می کرد. چرا باید فیلم تجربی بسازم؟ فیلم تجربی چه چیزی را نگفته است که باید بگوییم. تجربه، فاجعه قرن ۱۹ بود و هیچ ارزشی ندارد. مشتاق کلمه تجربه نیستم.
کریستوف زانوسی در پایان در پاسخ به درباره تمایلش مبنی بر انتخاب بازیگر باتجربه و یا بی‌تجربه، گفت: وسوسه کار با بازیگر باتجربه را می‌فهمم اما زمانی به بازیگر قدیمی پیشنهاد بازی دادم که او قبول نکرد. او معتقد بود که به خاطر کهولت سن اگر فقط بتواند ایفای نقش کند برای تماشاگران کافی است و آن موقع او به پدیده‌ای تبدیل می‌شود که در پیری بازی می‌کند.

در ادامه کارگاه و نشست پرسش و پاسخ کریستوف زانوسی در کنار محتوای علمی و سینمایی‌اش، حاشیه‌های جالبی هم برای حاضران داشت.
استقبال بسیار زیاد مخاطبان از جلسه پرسش و پاسخ با این فیلمساز برجسته‌ی لهستانی موجب شد که مجری این نشست با توجه به سوالات زیاد حاضران‌آن ها را مجبور به پرسیدن یک سوال کند.

از نکات دیگر این جلسه، این بود که حاضران در سالن به چند زبان سوال‌های خود را از زانوسی پرسیدند که از جمله آن‌ها انگلیسی، فرانسوی، روسی و لهستانی بود که زانوسی هم به همه آن‌ها پاسخ داد!

زانوسی خطاب به یکی از حاضرین که از او پرسید آیا برای ایفای نقش، همسرش را انتخاب می‌کند یا بازیگر معروف؟، گفت: اگر همسرم نقشش را بد بازی کند او را هم طلاق می‌دهم!

او همچنین «ژان گدار» کارگردان فرانسوی را به چپ گرایان خاویار خور تشبیه کرد.

این کارگردان لهستانی که دانش آموخته ی رشته فیزیک است درباره گرایش به هنر هم اظهار کرد که عاشق فیزیک بوده و هست اما فیزیک عشق متقابل او را پاسخ نداده است.

از نکات دیگر جلسه پرسش و پاسخ با زانوسی این بود که وقتی بود یکی از حاضرین سوال خود را به زبان روسی پرسید، وی در جواب او گفت: این خانم می‌‌‌خواست بگوید که روسی بلدم ولی در این کار ناموفق بود.

البته در همین زمینه، نکته جالب توجه دیگر این بود که مترجم صحبت‌های ایرانی‌ها را به فرانسوی به زانوسی انتقال می‌داد اما زانوسی به زبان انگلیسی به او پاسخ می‌گفت.

از نکات جالب این نشست عکس دسته جمعی زانوسی با حاضرین بود. اما بعد از تجمع تماشاگران بر روی سن و علاقه عکاسان به انداختن عکس با این کارگردان برجسته، هیچ عکاس دیگری در سالن باقی نماند که بخواهد این عکس را ثبت کند که البته بعد از گذشت دقایقی یکی از عکاسان خود را به سالن رساند.

کریستوف زانوسی در پایان نشست دوربین عکاسی خود را به یکی از عکاس ها داد که نسخه ای از عکس های گرفته شده را به او هم بدهند.