شنگ گلمکانی، کامبیز درم‌بخش، سید محمد بهشتی، پژمان بازغی، امید روحانی، مهدی پاکدل، جعفر پناهی،غزل شاکری، مستانه مهاجر، محمدرضا دلپاک، شیما غفاری،پریوش نظریه،امیرحسین علم‌الهدی،محمد آفریده،امیر عابدی،مهدی نادری،عطاالله امیدوار،پیروز کلانتری،پناه برخدارضایی و…. را در خود جای داد.
در ابتدا کیوان کثیریان مجری مراسم، از میهمان ویژه این مراسم، کامبیز درم‌بخش برای حضور بر روی صحنه دعوت کرد. درم‌بخش با ابراز تعجب از این دعوت گفت: « چند سال پیش به صمدیان گفتم،حیف است که فیلم‌هایت را جایی نمایش نمی‌دهی. حتما باید فیلم‌های فوق‌العاده‌ات را به دیگران نشان بدهی. خیلی خوشحالم از این امروز فیلم‌های سیف‌الله صمدیان اکران شده است.»
مجری برنامه در ادامه از سیف‌الله صمدیان خواست تا برای حاضران صحبت کند. با تشویق مهمانان، صمدیان با چهره‌ای شاد بر روی صحنه حاضر شد و همان ابتدا به خاطر ترافیک از مهمانان عذرخواهی کرد: «۳۵ سال است صبر کرده‌ام و این اولین نمایش بخشی از فضولی چشمی من از جهان اطرافم است. ۴۸ سال عکاسی کردم و هیچ‌گاه نگاتیوهایم را یک‌جا ندیده‌ام، اما فیلم‌هایم را امسال مجبور شدم که ببینم و به آن سر و سامانی بدهم.»
او سپس درباره شرایط به اکران رسیدن مجموعه فیلم‌هایش توضیح داد:«طی ۱۲ سال گذشته در بخش فیلم جشن تصویر سال، برای فیلم‌هایی که امکان نمایش و رویکرد تجاری نداشتند، یعنی حدود ۱۲۰۰ فیلم را نمایش دادیم که شامل فیلم‌های مستند، کوتاه، انیمیشن و ویدئوآرت می‌شد. وقتی گروه هنر و تجربه تشکیل شد،علیرغم ناملایمتی‌هایی که در کارهای دولتی دیده بودم، دل خوشی نداشتم که جلو بیایم. ولی اسامی دوستانی که در شورای این گروه بودند را دیدم و سابقه‌ای که از حجت‌الله ایوبی سراغ داشتم کمی دلم خوش و با خود گفتم حالا که این اتفاق دارد جدی گرفته می‌شود بیایم و در کنار بزرگوارانی مثل هوشنگ گلمکانی به این مجموعه کمک کنم. طبیعتا ما اعضای شورا، اوایل در این گروه چیزی از خودمان نشان ندادیم. به جز فیلم شهرام مکری ماهی و گربه که در حقیقت برای این گروه آبروداری کرد. هفت‌ماهی از تشکیل این گروه گذشت و رفته رفته با سفارش دوستان قرار شد بخش اول فیلم‌هایم را به عنوان مجموعه اول به نمایش در بیاورم.» صمدیان هم‌چنین در خصوص فیلم خود یادآورشد: « این مجموعه شامل ۵ فیلم است و شما تماشاگران با هر سلیقه‌ای ممکن است از یکی از این فیلم‌ها خوشتان بیاید. دو فیلم از این مجموعه،ایستگاه سفید و هنر کشتن در مایه‌های ویدئوآرت است. دوتای دیگر از فیلم‌ها نیز برخوردهایی مستند گونه درباره بم و روز تکرار نشدنی بازی ایران استرالیا است و که در آن‌ها سعی شده است که خبردهی صرف صورت نگیرد. فیلم نیمه‌بلند این مجموعه نیز درباره یک ورکشاپ سینمایی در مراکش است که توسط عباس کیارستمی و مارتین اسکورسیزی برای ۱۶ دانشجوی سینما از طبقات متوسط جامعه برگزار شده بود. در این فیلم یک اتفاق خاص می‌افتد که هیچ‌گاه در عالم سیاست نمی‌بینیم.»
صمدیان در ادامه مستانه مهاجر تدوین‌گر مجموعه، محمدرضا دلپاک طراح صدا و فرزند خود سهیل صمدیان را برای حضور به‌روی صحنه فراخواند. او هم‌چنین تولد مستانه مهاجر را به میهمانان یادآوری کرد و به او تبریک گفت. مهاجر با حضور روی صحنه در بخشی از صحبت‌هایش خطاب به صمدیان گفت: «کار با شما برایم تجربه‌ای عجیب و غریب بود. از یک احوال‌پرسی ساده شروع شد و به تدوین یک فیلم ختم شد.» دلپاک هم در پایان درباره صمدیان صحبت کرد: «خوشحالم که این‌جا هستم و در خدمت این دوست بودم. از او خیلی آموختم و برای همه آرزوی شادمانی و روشنایی دارم.»
