به گزارش ایسکانیوز به نقل از ایسنا، در شب جشن فیلم کوتاه که شامگاه دوشنبه (10 شهریور) در تالار ایوان شمس برگزار شد، دبیر هفدهمین جشن سینمای ایران ضمن خوش‌آمدگویی به فیلمسازان حاضر در این جشن گفت: فیلم کوتاه مثل قصه‌ی کوتاه هویت مستقلی دارد؛ من هیچ‌وقت دوستانی را که به فیلم کوتاه مثل سکوی پرتابی برای کارگردانی فیلم بلند نگاه می‌کنند، درک نمی‌کنم و گاهی با دیدن فیلم‌های کوتاه خارجی دچار یأس می‌شوم که اگر این سینماست پس ما چه می‌کنیم؟!
همایون اسعدیان اظهار کرد: کارگردان‌هایی هستند که تمام عمرشان را صرف ساخت فیلم‌های کوتاه درخشان می‌کنند و هیچ‌وقت به این فکر نمی‌کنند که با ورود به سینمای بلند، تبدیل به کارگردان متوسطی مانند من شوند.!من فکر می‌کنم این ذهنیت در فیلمسازان کوتاه باید از بین برود، چون فیلم کوتاه سکوی پرتاب ساخت فیلم بلند نیست.
در ادامه‌ی این مراسم یک عضو هیئت انتخاب آکادمی فیلم کوتاه ایران با ارائه توضیحاتی درباره این جشن، یک گلایه مهم و یک خواسته‌ی صنفی را مطرح کرد و گفت: ۳۶۱ فیلم کوتاه به دبیرخانه‌ی جشن رسید که ۷۰ درصد آنها را بخش خصوصی، یعنی خود فیلمسازان ساخته بودند. یک حساب سرانگشتی نشان می‌دهد که هزینه ساخت این فیلمها کمتر از سه میلیار تومان، یعنی هزینه‌ی ساخت تنها دو یا سه فیلم بلند است.
مسعود امینی تیرانی اظهار کرد: گروهی ۱۳نفری از بچه‌های آکادمی فیلم کوتاه ایران (ایسفا) ۵۷ فیلم را برای داوری انتخاب کردند. سپس یک گروه ۵۶ نفره از اعضای ثابت آکادمی ایسفا و ۱۳ نفر از داوران مهمان، در دو روز فیلمها را دیدند و نامزدهای خود را اعلام کردند. این انتخاب حق آنها بود و ما نمی‌توانستیم در کار آنها دخالت کنیم. اما فیلم بلندی‌ها همیشه در کار هم دخالت می‌کنند و ما خبرهایش را می‌شنویم.
او افزود: می‌خواستیم کارهای دیگری هم انجام بدهیم، اما نتوانستیم؛ چون هیچ اسپانسری ما را حمایت نکرد. فیلم کوتاه را خودمان حمایت می‌کنیم که از همه بهتریم.
این فیلمساز در ادامه خطاب به مدیرعامل خانه سینما که در این مراسم غایب بود گفت: آقای میرکریمی، از شما ممنونیم و درخواست می‌کنیم که سال آینده در شورای سیاست‌گذاری جشن خانه سینما، یک نفر هم از صنف فیلم کوتاه باشد.
این عضو آکادمی فیلم کوتاه ایران در پایان سخنانش رئیس سازمان سینمایی را نیز خطاب قرار داد و گفت: آقای ایوبی عزیز، فیلم کوتاه به حضور شما نیاز دارد. فیلم کوتاه هم بخشی از سینماست، اما شما برای فیلم کوتاه هیچ‌وقت نیستید!
در این مراسم امیر شهاب رضویان (فیلمساز) اجرای برنامه را بر عهده داشت که شوخی‌های کلامی بی‌وقفه‌ی او، شادابی خاصی به فضای جشن داده بود.
او با بیان اینکه بهتر است برندگان تندیس جشن، کمتر حرف بزنند و هدیه‌هایشان را بعد از مراسم به هر که می‌خواهند تقدیم کنند، حاضران این جشن را آماده‌ی اعلام اسامی برندگان کرد.
در ادامه برگزیدگان جشن سینمای کوتاه در شش بخش بهترین فیلم، کارگردانی، فیلمنامه، فیلمبرداری، تدوین و صدا معرفی شدند.
قرار بر این بود که برای اهدای جوایز یک سینماگر سرشناس و یک سینماگر عرصه‌ی فیلم کوتاه روی صحنه حاضر شوند، بر این اساس محمدرضا دلپاک (صدابردار) و امیر علی علایی (فیلمساز) جایزه بخش بهترین صدا را به جواد افشار و سید محمود کاشانی برای فیلم «روشویی» اهدا کردند.
جایزه‌ی بهترین تدوین توسط سپیده عبدالوهاب (تدوینگر) و ناصر ضمیری (فیلمساز) به پویان شعله‌ور برای فیلم «قمارباز» تعلق گرفت.
جایزه‌ی بهترین فیلمبرداری توسط حسین جعفریان و هومن بهمنش (فیلمبرداران سینما) به مرتضی هدایی برای فیلم «جای منو تو اتاق بنداز» اهدا شد.
پس از اهدای تندیس و لوح یادبود جشن به هر هنرمند برگزیده، امیرشهاب رضویان نیز یک مترِ خیاطی را به یادگار به گردن هر هنرمند برگزیده آویخت!
برای اهدای جایزه‌ی بهترین فیلمنامه، هوشنگ گلمکانی و عباس یاری (روزنامه‌نگار) و نقی نعمتی (فیلمساز)، روی صحنه آمدند که نقی نعمتی پیش از اهدای جایزه گفت: ۹۰درصد بچه‌هایی که اینجا هستند مدیون جعفر صانعی مقدم و محمد آفریده هستند، اگر حمایت اینها نبود، شاید من الان در اردبیل سیب زمینی می‌فروختم.
سپس این فیلمساز جوان، تندیس و دیپلم افتخار بهترین فیلمنامه را به کریم لک‌زاده برای فیلم «قمارباز» اهدا کرد.
در اواسط اعلام برندگان، کلیپی از تصاویر آثار بهرام بیضایی، فیلمساز و نمایشنامه‌نویس پخش شد که مقدمه‌ای برای بزرگداشت نزدیک به ۵۰ سال فعالیت حرفه‌ای این سینماگر و محقق بود.
سپس مجید برزگر برای ارائه‌ی توضیحاتی در این‌باره روی صحنه آمد و ابتدا با ابراز خوشحالی از برگزاری ششمین جشن مستقل فیلم کوتاه اظهار کرد: واژه‌ی مستقل را با احتیاط به کار می‌برم، چون این حساسیت پیش آمده بود که چرا برای خانه‌ی سینما از این کلمه استفاده می‌کنید.
این فیلمساز ادامه داد: قبلا جوایز فیلم‌های کوتاه در مراسم اصلی و خیلی بی‌سر و صدا اهدا می‌شد که از شش سال پیش با اصرار انجمن فیلم کوتاه، قرار شد این جشن به طور مستقل برگزار شود؛ یعنی جدا از جشن فیلم‌های بلند و این کلمه فقط از این جهت به کار می‌رود و منظور، واژه‌ی دستمالی شده‌ی سینمای مستقل که این روزها زیاد استفاده می‌شود، نبوده است.
برزگر در ادامه درباره‌ی تندیسی که برای بزگداشت بهرام بیضایی درنظر گرفته شده بود توضیح داد: از سال‌های اول برگزاری این مراسم نشانی به نام «ایسفا» طراحی شد و قرار شد به کسانی که در حوزه‌های مختلف از جمله سینما بیشترین تاثیر را بر ما داشته‌اند اهدا شود. سال اول عباس کیارستمی، سال دوم رخشان بنی اعتماد، بعد ناصر تقوایی و سال گذشته هم کیانوش عیاری این تندیس را دریافت کردند.
او افزود: بهرام بیضایی در تمام این سال‌ها در صدر فهرست ما بود، اما منتظر بودیم طلسم بشکند و برگردد اما نشد. در تماسی هم که با ایشان داشتم پشت تلفن به من گفتند: «تا کار جدی نداشته باشم، شاید دیگر برنگردم»؛ کار جدی برای او فیلم ساختن است که امیدواریم این موقعیت برای او پیش بیاید.
سپس مجید برزگر از کیانوش عیاری و ایرج رامین‌فر دعوت کرد تا برای اهدای نمادین این تندیس به بهرام بیضایی روی صحنه حاضر شوند.
ایرج رامین‌فر (طراح صحنه و لباس) که سابقه‌ی همکاری با بیضایی را دارد درباره‌ی او گفت: بزرگداشت خوب است، اما کافی نیست. این آدم باید فیلم بسازد. بعد از نیم‌قرن کار کردن روی تاریخ و زبان و هنرهای نمایشی و نمایشنامه و فیلمنامه، او فقط هشت فیلم ساخته و این خیلی کم است.
این هنرمند ادامه داد: امیدوارم این امکان ایجاد شود که او برگردد و اعتماد کند که می‌تواند فیلم بسازد. دلم برای این تنگ شده که بهرام خان زنگ بزند و بگوید بیا، می‌خواهیم یک فیلم را شروع کنیم.
کیانوش عیاری نیز در سخنانی کوتاه گفت: فیلمسازی پیش از ورود به عرصه‌ی سینمای حرفه‌ای یک موهبت است و بیضایی هم پیش از ورود به سینما سال‌هایی را به خوبی در این عرصه سپری کرد. خوشحالم که برای بزرگداشت او اینجا هستم.
در ادامه پیام تشکر ویدئوی بهرام بیضایی که برای جشن فیلم کوتاه فرستاده بود در سالن پخش شد.
سپس مجری برنامه با بیان اینکه هیات داوران اعلام کرده است که به دلیل کم بودن تعداد فیلم‌های تجربی، در این بخش جایزه‌ای نمی‌دهد از جعفر پناهی دعوت کرد که روی صحنه بیاید.
این فیلمساز نیز روی صحنه حاضر شد و گفت: چقدر خوب است آدم در کشور خودش روی سن بیاید و همکاران خود را ببیند. امیدوارم آدم‌هایی مثل بیضایی هم بیایند و در کنار همه فیلم بسازند. ما نمی‌گوییم کسی فیلم نسازد. دوستان دیگر فیلم‌هایشان را بسازند و صدها سینما به آنها بدهند، یک سینما هم بدهند به امثال بیضایی.
در ادامه‌ی اهدای جوایز، امین تارخ و محسن امیریوسفی (فیلمساز) برای اعلام برنده‌ی تندیس بهترین کارگردانی فیلم کوتاه روی صحنه آمدند.
سپس تندیس جشن سینما و لوح یادبود بهترین کارگردانی به کریم لک‌زاده، کارگردان فیلم «قمار باز» اهدا شد.
محسن امیر یوسفی هم در سخنانی با اشاره به مهاجرت بهرام بیضایی در بخشی از سخنانش گفت:فراموش نکنیم او همچنان در ایران است، شاید در جغرافیای ایران نباشد اما همچنان یکی از ستون‌های ادبیات نمایشی و سینمای ایران است.
در بخش پایانی مراسم همایون اسعدیان و ابراهیم مختاری، برای اهدای جایزه‌ی بهترین فیلم کوتاه به همراه پنج نامزد این جایزه روی صحنه آمدند.
در نهایت جایزه‌ی بهترین فیلم ششمین جشن سینمای کوتاه ایران به فیلم «قمارباز» ساخته کریم لک‌زاده اهدا شد.
به این ترتیب فیلم «قمارباز» با دریافت چهار جایزه‌ی اصلی به عنوان فیلم برگزیده شناخته شد که در پایان مراسم هم این فیلم ۱۵ دقیقه‌ای برای حاضران به نمایش درآمد.
503
