به گزارش ایسکانیوز و به نقل از روزنامه شهروند، دکتر سعید محمودیان رئیس برنامه ملی کنترل ناشنوایی مرکز مدیریت بیماریهای غیرواگیر وزارت بهداشت از افزایش میزان «کمشنوایی زودهنگام جوانان و نوجوانان» خبر داد و گفت: این موضوع میتواند ناشی از رواج بیشتر وسایل مانند «هندزفری» باشد. به گفته او روند کمشنوایی در گروههای سنی و جوانان و نوجوانان، نگرانکننده است.او در این باره افزود: «کمشنوایی در میان این گروه از جامعه، به درجات مختلف درحال افزایش دو برابری است چراکه این عارضه درجات مختلفی دارد و فرد زمانی متوجه میشود که کمشنوایی باعث کمشدن ارتباط او با محیط اطراف شده و به نوعی پیرگوشی زودهنگام اتفاق افتاده است».
او با تاکید بر لزوم پیشگیری از بروز پیرگوشی و کمشنوایی زودرس در جوانان و نوجوانان، تاکید کرد که استفاده از هندزفریها با صدای بلند، میزان شنوایی را در فرد بهطور مرتب کم میکند و سلامت گوش را به خطر میاندازد.
به گفته محمودیان، بررسیها نشان میدهد کم شنوایی در دوره پیشدبستانی هم دو برابر شده است. علت این موضوع به گفته او ناشی از عفونتها یا التهابات گوش که بالاترین آمار را در دنیا ازجمله ایران دارند، یکی از عوامل خطر دو برابر شدن کمشنوایی در گروه سنی پیش از دبستان است.
او گفت: در این نوع التهابها، کودک تب ندارد اما افت شنوایی پیدا میکند که در بیشتر موارد پدر و مادرها متوجه این اتفاق نمیشوند و باعث اختلال در گفتار و آموزش میشود.
به گفته او استفاده نادرست از برخی وسایل مثل اسباببازیها، هندزفریها، هدفونها و هر وسیلهای که صداساز باشد، میتواند شنوایی کودکان را به خطر بیندازد.
کمشنوایی، معلولیت خاموش
در ایران تعداد بسیار محدودی از افراد هستند که به سلامت گوشها و حفظ شنوایی اهمیت میدهند. این را دکتر «کامران کامروا»،استادیار دانشگاه تهران و متخصص گوش و حلق و بینی، درباره هشدار وزارت بهداشت نسبت به افزایش کمشنوایی در کشور گفت: این هشدار کاملا درست است و این مسأله یعنی کم شنوایی در شرایطی برای بیشتر افراد رخ میدهند که آنها از وقوع آن اطلاعی ندارد و به همین دلیل هم ما به آن میگوییم معلولیت خاموش چرا که شنوایی بهطور تدریجی و آهسته تحلیل میرود و برای افراد محسوس نیست.
به گفته او زمانی که قدرت شنوایی رو به کاهش میگذارد، افراد ممکن است بعضی صداها را خوب نشنوند یا کمکم لبخوانی کنند.
او ادامه داد: این فرایند ادامه پیدا میکند . لبخوانی میکنند و خود آنها آگاهی ندارند که دارند از محیط گسسته میشوند تا اینکه به ناشنوایی بسیار شدید میرسند و بعد متوجه میشوند.
او با بیان اینکه حدودا ٨میلیون نفر در ایران اختلالات ناشنوایی دارند، افزود: یکی از مشکلاتی که در کشور ما وجود دارد این است که اطلاعات درست و تأیید شدهای از آمار اختلالات شنوایی وجود ندارد و همین آمار ٨میلیون نفر هم آمار تخمینی است البته با اقداماتی که از ٤سال قبل در مرکز تحقیقات گوش و گلو و بینی و دانشگاه علوم پزشکی ایران آغاز شده، گامهایی برای شناسایی و ثبت آمار افرادی که مبتلا به کم شنوایی و اختلالات دیگر هستند، آغاز شده است و تا چندسال دیگر ما میتوانیم عدد و اطلاعات دقیق در این زمینه بدهیم.
به گفته او در سالهای اخیر شنوایی سنجی وارد سیستم خدمات بهداشتی اولیه شده است و در خانههای بهداشت و مراکز روستایی بخش شنوایی مورد توجه قرار گرفته است و این اتفاق مهمی است.
کامروا درباره علل افزایش اختلالات شنوایی در میان ایرانیان گفت: محیطزیست ما نامساعد است و مردم به شدت در معرض آلودگیهای صوتی هستند. در هیچ جای دنیا نصف شب تیرآهن خالی نمیکنند و ماشین عروس اینطور در خیابانها بوق نمیزند، هیچ جای دنیا مردم در گوش هم ترقه نمیکنند .
او با انتقاد از اینکه هنوز کارگران در زمان کار از ابزار حفاظتی استفاده نمیکنند، گفت: کارگران در ایران اینکه گوشی روی گوشهایشان بگذارند را بد میدانند درحالیکه در بسیاری از موارد صدماتی که از این طریق به گوش آنها وارد میشود در سالهای آینده به سادگی قابل جبران نیست.
این متخصص گوش و حلق و بینی میگوید: بسیاری از مردم فکر میکنند، شنوایی آنها زمانی آسیب میبیند که در معرض صداهای خیلی بلند باشند درحالیکه اگر یک نفر بهطور مستمر در معرض صدای متوسط هم قرار بگیرد این موضوع بر شنوایی او تأثیر منفی خواهد گذاشت. مسأله نگرانکنندهتر در ارتباط با شنوایی این است که به گفته «کامروا» بسیاری از آسیبهایی که به گوش وارد میشود و شنوایی را تحتتأثیر منفی قرار میدهد قابل ترمیم و جبران نیست.
او ادامه داد: آسیبهایی که به حلزون شنوایی وارد میشود به هیچوجه قابل برگشت نیست چون بسیار حساس است و اگر شنوایی در این بخش از بین برود، برگشت پیدا نمیکند و اگر پیدا کند به صورت وز وز خواهد بود که عارضه بسیار بدتری است.
او با انتقاد از اینکه مردم در ایران حاضرند عینک بزنند اما در برابر استفاده از سمعک مقاومت میکنند، افزود: در بسیاری از موارد استفاده به موقع از سمعک میتواند عصبهای گوش را تحریک کند و مانع پیشروی یا افزایش ناشنوایی شود اما بیمارانی که برای اختلالات شنوایی به ما مراجعه میکنند به سختی حاضر میشوند از سمعک استفاده کنند آن هم در شرایطی که الان سمعکها بسیار کوچک شده و اصلا دیده نمیشود.
این استاد دانشگاه تهران میگوید: برای حفاظت از شنوایی باید عوامل آسیبرسان به شنوایی را در پیرامون پیدا کنیم. استفاده از هدفون و هندزفری بهطور مستمر از عوامل تاثیرگذار بر شنوایی است و میتواند به تدریج موجب کاهش شنوایی افراد شود.
او در پاسخ به این پرسش که افراد چگونه میتوانند متوجه کاهش شنوایی خود شوند، گفت: بخشی از علایم کم شنوایی و ناشنوایی زمانی آشکار میشود که فرد دچار مشکل اساسی شده است اما بخشی از علایم دیگر هم میتواند نشاندهنده اختلالات شنوایی باشد. برای مثال افت کیفیت تحصیلی در دانشآموزان یک علامت است. دانشآموزی که برای مثال نمره دیکتهاش کم است اما ریاضیات را خوب امتحان میدهد یا دانشآموزی که بهطورکلی افت تحصیلی پیدا کرده ممکن است به این اختلال دچار شده باشد.
به گفته این متخصص گوش و حلق و بینی، افرادی که دایم کنترل تلویزیون در دستشان است و برای مثال صدای برنامهای را که همه مردم با صدای ١٥، ١٧ و ٢٢ میتوانند بشنوند، را نمیشنوند و صدا را روی ٣٠ یا ٣٥ تنظیم میکند به احتمال زیاد از نظر شنوایی دچار مشکل شده است.
او با تأکید بر اینکه شنوایی سنجی را باید بهطور ادواری و منظم انجام داد، تأکید کرد که بعضی بیماریها مثل دیابت روی شنوایی تأثیر بسیار جدی میگذارند یا مثلا کمکاری تیرویید هم میتواند روی شنوایی تاثیرگذار باشد اما اگر افراد در آغاز اختلالات شنوایی این مشکلات را بشناسند میتوانند از بخشی از آن پیشگیری کنند.
20106