به گزارش ایسکانیوز، سید محمد بهشتی در همایش بین‌المللی میراث زبانی با اشاره به اینکه زبان بزرگترین و مهم‌ترین مظهر فرهنگی است، گفت: زبان بزرگترین آیینه‌ای است که فرهنگ آن مشخص می‌شود و بیشترین نقش را در تداوم فرهنگ دارد.

او افزود: اگر ارتباط ما با هر زبانی قطع شود، مانند آن است که دری به روی ما بسته شده و ارتباط ما با آن فرهنگ قطع شده است.

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور افزود: البته زبان جنبه دیگری نیز دارد که مولانا به آن اشاره کرده است. مولانا زبان را به دیوار یک باغ تشبیه می‌کند. پشت دیوار زبان باغ معنا قرار گرفته است و از طریق زبان است که این معنا می‌تواند به بیان در بیاید و از طرف دیگر این دیوار مانع ورود ما به باغ است. همانطور که گاهی شاهدیم در برخی موارد فراخی لازم برای انتقال معنا وجود ندارد.

بهشتی افزود: بی‌دلیل نیست که هنوز می‌توان شعر گفت؛ زیرا اگر همه معانی تاکنون بیان شده بود دیگر حرف تازه‌ای نمی‌ماند. شعر در مرز زبان ایستاده است و قلمروی زبان شاعران را قدرت می‌بخشد. البته شاعر کسی نیست که عنوان رسمی شاعر را داشته باشد بلکه کسی است که واژه و ترکیبی جدیدی از زبان را به وجود آورد.

به گفته او زبان یک جان دارد، که نقش خودش را با جانش انجام می‌دهد و زمانی که با جان زبان در تماس باشیم، می‌توانیم با آن شعر بسراییم.

رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی گفت: زمانی که صحبت از فرهنگ ایرانی و زبان به عنوان غنی‌ترین جزو فرهنگ صحبت می‌کنیم منظور ما تنها زبان فارسی نیست، بلکه تنوعی از گویش‌هایی که در کشور داریم. من رفته‌رفته به این نتیجه رسیده‌ام که تنوع گویشی ما از کل اروپا بیشتر است که این مسئله حکایت از حقایقی دارد. البته تنوع طبیعی و تعامل ما با اطراف خود یکی از دلایل این تنوع است.

۲۰۱۰۷