ملازهی : خلاء قدرت در پاکستان  بیشترین فشار و هزینه را به ایران برای حفظ مرز تحمیل می کند

یک کارشناس شبه قاره با اشاره به تعهدات مرزی پاکستان با ایران گفت : یکی از دلایل بی توجهی  پاکستان به مرز مشترک با ایران این است که تا کنون  مشکلی در این زمینه با ایران نداشته است بلکه بیشتر با هند و افغانستان در تنش بوده است به همین دلیل هزینه ای در این زمینه نمی کند.

پیرمحمد ملازهی در گفتگو با خبرنگار ایسکانیوز پیرامون سفر وزیر امور خارجه به پاکستان گفت: سفر آقای ظریف در رابطه با کنفرانس افغانستان و قلب آسیاست که در آن راستا کشورهای مختلفی از جمله همسایگان افغانستان و همچنین کشورهای اروپایی و آمریکایی در این کنفرانس حضور دارند.

کارشناس مسائل شبه قاره در ارتباط با هدف کنفرانس قلب آسیا بیان کرد: این کنفرانس که از سال 2001 در استانبول شروع به کار کرد هدفش این است همکاری های منطقه ای را تقویت کند و راه حلی برای حل مشکلات افغانستان از لحاظ اقتصادی، سیاسی و همچنین ادامه جنگ با گروههای مخالفی که با آن روبرو است پیدا کند.

وی ادامه داد: تا کنون 4 جلسه برگزار شده است که وزرای امور خارجه کشورهای مختلف گردهم می آیند تا این مسائل را مرتفع کنند. این سفر در واقع بخشی از آن در ارتباط با مسائل افغانستان است اماممکن است بین ایران و پاکستان برداشت هایی در مورد چگونگی حصول صلح به وجود آید و شاید بتوان گفت در پشت پرده به نوعی این رقابت نیز وجود داشته باشد.

ملازهی افزود:پاکستانی ها فکر می کنند که مواضعشان در این رابطه با هند بهتر است و ایران در این زمینه بیشتر با روسیه و هند هماهنگ باشد به دلیل اینکه از جبهه شمالی ها حمایت می کند و این در حالیست که پاکستانی ها بیشتر با گروه طالبان و شبکه حقانی و حزب اسلامی هماهنگ هستند.

وی با اشاره به کنفرانس استانبول گفت : در کنفرانس استانبول قرار شد هر کدام از کشورها مسئولیتی را برای پیگیری مسایلی نظیر مبارزه با تروریسم، مواد مخدر، کمک به توسعه اقتصادی افغانستان و چندین مورد دیگر بپذیرد،اما حقیقت هیچ کدام از آن اهدافی که تعیین شده بود تحقق پیدا نکرد.

کارشناس مسائل شبه قاره تصریح کرد: سه هدف اصلی در کنفرانس استانبول مطرح شد که یکی از آنها همکاری منطقه ای بود که در مرزهای افغانستان افزایش دهند، دوم مبارزه مشترک با تروریسم و سوم اینکه جو بی اعتمادی که بین بعضی از کشورها وجود دارد را کاهش دهند ؛ اما اکنون که نگاه می کنیم می بینیم که مواد مخدر افزایش یافته و با حضور داعش در افغانستان تروریسم همچنان در حال رشد است و اعتماد بین سه کشور اصلی پاکستان، هندوستان و افغانستان نسبت به سال 2001 چندان افزایش پیدا نکرده است.

ملازهی با بیان اینکه آن چیزی که در مذاکرات و بحث ها از لحاظ نظری مطرح شده است یک بحث است و آنچه در عمل امکان پذیر است فاصله وجود دارد گفت: در همه اجلاس هایی که تا کنون برگزار شده ما شاهد چنین روندی بوده ایم.

وی با اشاره به عدم پایبندی پاکستان به تعهدات خود در قبال مرزمشترک گفت: پاکستانی ها خود نیز اذعان دارند که به تعهداتشان پایبندند اما واقعیت این است که تعبیر کشورهای مختلف این است که دولت پاکستان چندان در تعیین سیاست خارجی پاکستان نقش ندارد و این مسئله تحت نظر ارتش پاکستان است.

کارشناس شبه قاره ادامه داد : هندوستان و افغانستان، پاکستان را متهم می کنند که به تعهدات خود پایبند نیست و همچنین هند معتقد است که جناحی که در کشمیر می جنگد از حمایت پاکستان برخوردار است و افغانستان نیز معتقد است که حزب اسلامی ،طالبان و حقانی ها از حمایت ارتش پاکستان برخوردار اند اما دولت پاکستان با این دیدگاه مخالف است و معتقد است کاری نمی کند باعث نگرانی دیگران شود،لذا این تفاوت برداشت ها نتوانسته طرف مقابل را قانع کند و شرایطی را بوجود آورد که این نوع اختلاف نظرها با نشستن بر سر یک میز مذاکره حل شود.

وی درباره چرایی عملکرد پاکستان گفت: سیاست خارجی پاکستان در اختیار دولت نیست و این تفاوت بین دولت های حزبی و ژنرال ارتش است.

ملازهی پیرامون اینکه آیا رفع تحریم های ایران می تواند کمکی به روابط ایران و پاکستان و احداث خط لوله صلح کند بیان کرد: خط لوله صلح بدلیل اینکه ایران تحت تحریم اروپا و آمریکا قرار داشت تا به حال عملیاتی نشد و هندوستان نیز یکسری ملاحظات در این باره داشت که همچنان بر سر این مواضع ایستاده است و نگرانی دارند از اینکه اگر خط لوله صلح از پاکستان عبور کند باید حق ترانزیتی به پاکستان پرداخت کند که ممکن است پاکستان بعنوان یک اهرم فشار از این خط لوله صلح استفاده کند.

وی افزود :در این ارتباط هندی ها پیشنهاد می دهند این خط لوله از دریا عبور کند اما این مستلزم هزینه بالایی است تا عملیاتی شود.

کارشناس شبه قاره بیان کرد: با به توافق رسیدن ایران و 1+5 محدودیتهای پیشین از بین می رود فشار آمریکا وجود نخواهد داشت و پاکستانی ها و هندی ها که به شدت نیازمند گاز ایران هستند و تنها امکان مساعدی که برای آنها امکان پذیر است تا به رشد اقتصادی برسند به تدریج زمینه آن فراهم می شود.

ملازهی در پاسخ به اینکه در چه شرایطی سطح پایین روابط ایران و پاکستان افزایش پیدا می کند،گفت: ایران و پاکستان به دلایل زیادی به یکدیگر نیاز مشترک دارند که یکی از آنها مرزهای طولانی است که به صورت طبیعی بین آنها برقرار است و این مرزها آسیب پذیر است که از طریق مسئله مواد مخدر و گروه‌های ضد اسلامی که در منطقه وجود دارد تهدید می شود و در این زمینه مسئله ای که وجود دارد این است که دغدغه پاکستان حفظ مرزها و امنیت ایران نیست.

وی ادامه داد : یکی از دلایل بی توجهی پاکستان به مرز مشترک با ایران این است که تا کنون مشکلی در این زمینه با ایران نداشته است بلکه بیشتر با هند و افغانستان در تنش بوده است به همین دلیل هزینه ای در این زمینه نمی کند.

کارشناس شبه قاره با بیان اینکه پاکستان معتقد است اگر در مرزها مشکلی پیش می آید باید خود ایران هزینه هایش را تقبل کند افزود : جو پاکستان نا آرام است و ارتش پاکستان تمام توانش را صرف مقابله با نیروهای استقلال طلب داخلی می کند ،بنابراین برای حفظ مرزها به نفع ایران حرکتی انجام نمی دهد و این مسئله ای است که یک نوع خلاء قدرت در آن سوی مرزها وجود دارد که بیشترین فشار و هزینه را به ایران تحمیل می کند.

ملازهی تاکید کرد: نفع پاکستان هم در این نیست که گروه های افراطی در مرزها حضور یابند چرا که رشد این گروهها امنیت آنها را نیز به خطر می اندازد.

203/201

کد خبر: 562883

وب گردی

وب گردی