به گزارش ایسکانیوز به نقل از ایسنا، محمود کاری در ارتباط با نحوه صدور پلاک ویژه معلولان گفت: مسئله صدور پلاک ویژه از سال 85 تنها برای جانبازان بالای 70 درصد توسط راهنمایی و رانندگی تصویب شد و در آن زمان برای معلولان پلاک ویژه صادر نمی‌شد.
او گفت: در سال 87 رایزنی‌های چند انجمن معلولان با راهنمایی و رانندگی منجر به آن شد که ریاست وقت راهور با صدور پلاک ویژه برای معلولان موافقت کند.
رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل انجمن «ندای معلولین ایران» در ادامه گفت: پس از موافقت با صدور پلاک ویژه برای معلولان، دستورالعمل آن به صورت مشخص و شفاف به کل کشور ابلاغ شد؛ یکی از ویژگی‌های اصلی این دستورالعمل آن بود که تنها معلولی می‌تواند اقدام به دریافت پلاک ویژه کند که حتما دارای گواهینامه راهنمایی و رانندگی بوده و همچنین آنکه خودرو به نام خود فرد معلول باشد.
کاری گفت: نهایتا تصمیم گیری در خصوص صدور پلاک ویژه و تایید افراد دارای صلاحیت برای دریافت آن به بهزیستی به عنوان متولی امور معلولان سپرده شد.
او گفت: این جانبازان از سال 85 تا به امروز شاید هنوز 10 هزار پلاک ویژه دریافت نکرده باشند، این در حالی است که معلولان که از سال 87 صدور پلاک ویژه برای آنها تصویب شده است، در حال عبور از مرز 13 هزار پلاک هستند.
کاری گفت: درست است که کمیت افراد دارای معلولیت بیش از جانبازان است اما با این حال صدور بیش از 13 هزار پلاک ویژه معلولین نشان دهنده این است که ملاک عمل در صدور این پلاک‌ها صحیح نبوده است.
رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل انجمن ندای معلولین ایران گفت: برای شناسایی افراد واجد شرایط دریافت پلاک ویژه معلولیت، بهزیستی می‌تواند به راحتی لیست تمامی افرادی که دارای گواهینامه ویژه هستند را از پلیس راهور دریافت کند؛ تا سال 87 تقریبا تنها 6100 نفر از معلولین در کشور دارای گواهینامه ویژه بودند و به این ترتیب گمان می‌کنم در حال حاضر تعداد کل افرادی که دارای این نوع گواهینامه هستند از 10 هزار نفر عبور نکرده باشد؛ در چنین شرایطی به راحتی خواهیم فهمید که صدور بیش از 13 هزار پلاک معلولیت نشان دهنده آن است که هم پلیس راهور هم سازمان بهزیستی در فرآیند شناسایی و صدور دقت عمل کافی را نداشته‌اند.
او گفت: با وجود آنکه فلسفه صدور پلاک ویژه و واگذاری آن تنها برای افرادی بود که قادر به استفاده از سیستم حمل و نقل عمومی نبوده‌اند اما شاهد آن هستیم که حتی افرادی که دارای معلولیت‌های بسیار خفیف (مانند قطع چند انگشت دست یا پا) بودند نیز از این امکان بهره مند شده‌اند.
کاری گفت: معتقدم پلاک ویژه باید تنها شامل آن دسته از معلولینی شود که معلولیت آنها از نقطه اندام‌های تحتانی است و نمی‌توانند از وسایل حمل و نقل عمومی چون تاکسی، مترو و اتوبوس استفاده کنند و برای تردد در سطح شهر حتما باید از ماشین شخصی خود استفاده کنند. متاسفانه در فرایند واگذاری و معرفی پلاک ویژه معلولین کم کاری‌هایی صورت گرفته و اشتباهاتی رخ داده است. برای مثال چطور ممکن است فردی تنها با نداشتن چهار انگشت اقدام به دریافت پلاک ویژه کند؟ در چنین شرایطی این شبهه به وجود می‌آید که شاید این فرد کارت معلولیت خود را از خفیف به متوسط تبدیل کرده و یا تخلفات دیگری دارد.
او در ادامه ضمن ابراز تاسف از آنکه پلاک ویژه گاه برای افرادی که دارای معلولیت‌های ذهنی و یا چند معلولیتی هستند نیز صادر شده است گفت: متاسفانه در حال حاضر شاهد آن هستیم که برای عده‌ای از معلولینی که دارای عقب ماندگی‌های ذهنی و یا چند معلولیتی هستند و به طور کلی یا در مراکز نگهداری می‌شوند و یا در خانه تحت مراقبت‌های شدید هستند نیز پلاک ویژه صادر شده است.
رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل انجمن ندای معلولین ایران گفت: در این شرایط طبیعی است که این فرد به طور کلی قادر به استفاده از پلاک ویژه نیست و در چنین شرایطی این سوال پیش می‌اید که چطور سازمان بهزیستی قادر به تشخیص این مسئله نبوده است؟.
او گفت: این اتفاقات باعث می‌شود که دید مردم و پلیس نسبت به دارندگان پلاک‌های ویژه منفی شود زیرا وقتی مردم با چشم خود می‌بینند که فردی با سلامت کامل از ماشین پیاده شده و عرض خیابان را طی می‌کند در حالی که ماشین وی دارای پلاک ویژه است سوالات متعددی برایشان پیش می‌آید که در نهایت منجر به دید منفی آنان نسبت به این افراد می‌شود.
او در پایان ضمن تاکید بر آنکه سازمان بهزیستی باید در فرایند واگذاری و شناسایی و معرفی افراد دارای معلولیت جهت دریافت پلاک ویژه تجدیدنظر کند گفت: باید پلاک ویژه تنها برای آن دسته از معلولینی صادر شود که واقعا نیازمند دریافت آن بوده و خود دارای گواهینامه و ماشین شخصی هستند و در صورت عدم وجود این پلاک‌ها با مشکلات معیشتی و ترددی متعددی مواجه خواهند شد.
20102
