به گزارش گروه فرهنگی ایسکانیوز، محمدرضا شجریان استاد آواز موسیقی ایران در این مراسم گفت: ما شرمنده ایم که شما زیر آفتاب ایستاده اید. معاونت هنری وزارت فرهنگ و ارشاد، دیشب گفتند که می خواستیم سایبانی درست کنیم تا مردم در زیر نور آفتاب نمانند اما من به آن ها گفتم تحمل مردم ما بیشتر از این حرف هاست.

او در ادامه صحبت هایش گفت: من به نمایندگی از هنرمندان موسیقی برای تسلیت درگذشت زنی که تاریخ ساز شد آمده ام. زنی که به همه جهان به صورت خانواده نگاه کرد و طرفدار صلح بود و پای باور خود ایستاد تا رفت. او پشتوانه حقوق زن و حقوق مادری بود.

وی افزود: من سخنی را از فیلسوف بزرگ دادبه نقل می کنم: جهان را مردان می سازند و مردان را زنان. ملتی که بی بهره از این زندگی است، مردنی است. من آمده ام که به همۀ شما تسلیت بگویم. همچنان که همه می دانیم سیمین بهبهانی برای همۀ ما زنده است و زندگی می کند. او به همه ما به عنوان یک مادر نگاه می کرد. امیدوارم که ما بیش از پیش قدردان مادران و زنان مان باشیم.

محمود دولت آبادی: آثار بهبهانی صریحا اجتماعی است

محمود دولت آبادی نویسنده یکی از کسانی دیگری بود که برای سخنرانی پشت تریبون قرار گرفت. او گفت: درود بر شما که قدر شناسید. سیمین بهبهانی انسانی است که عمری با کار و عزت زیست و خاموش شد. انسانی پیروز بین دو عدم. سیمین بهبهانی مثل همۀ آدم های دیگر لحظات گوناگون و متنوعی در زندگی خود داشته است و در این لحظات آثار متفاوتی آفریده است. اینجا فرصت پرداختن به آثار او نیست. آثار او آثاری صریحاً اجتماعی  است. آثاری که مشخصاً در مورد آزادی زن و اعتراض به ستم اجتماعی است. آثاری در لحظات ناب انسانی شاعر جایی برای سخن من باقی نمی گذارد. او خود آنچه را که لازم بوده، سروه است.

دولت آبادی پس از آن سخن خود را با غزلی از سیمین بهبهانی به پایان برد:

ببین به هیئت نیلوفر، فرا نشستن بودا را:
نگشته دامن پاکش تر، گذشته آب ز سر ما را
‏گذشته آب ز سر، آری؛ چنین خوش است گذر، آری
که نیست رخصت انکاری، نیاز ماهی و دریا را
‏چگونه مست که من هستم! برون ز هست که من هستم! -
مگر به جرعه کشیدستم شرابخانه‌ی دنیا را
‏نِیَم پرنده و در اوجم، نیم رونده و خود موجم
‏مکان بسنده نخواهد شد خیال فاصله‌پیما را
‏بلورِ دل شده منشوری - سه بُعد او سه زمان اینک -
به هر مراقبه می‌بینم د‏ر او بصیرت شیوا را

من ایستاده چنان بالا که چرخ زیر قدم دارم
‏مدارِ زهره برآشوبد اگر فراز کنم پا را
‏خیال من رخ هستی را چنان کشیده که من خواهم
به غیر راست نپندارم فریب عالم رؤیا را
گیاهواره‌ی رؤیا زی برون ز خواب نمی‌باید
برون ز آب نیارد ‏کس گیاه رسته به ژرفا را

ز آب رسته چو نیلوفر - همو یکی‌ست بری د‏امن
که د‏ر هوای نکورایی کشیده رایت گل‌ها را

شهرام ناظری:دوباره می سازمت وطن!

شهرام ناظری شوالیه آواز ایران یکی دیگر از کسانی بود که به جایگاه آمد و با گفتن درود بر خانم سیمین بهبهانی و همگی شما، یکی از شعرهای سیمین بهبهانی را اجرا کرد :

دوباره می‌سازمت وطن!
اگر چه با خشت جان خویش
ستون به سقف تو می زنم،
اگر چه با استخوان خویش
دوباره می بویم از تو گُل،
به میل نسل جوان تو
دوباره می شویم از تو خون،
به سیل اشک روان خویش

صدیق تعریف: همچو نور، از چشمم، رفتی و نمی آیی

صدیق تعریف خواننده موسیقی سنتی نیز برای عرض تسلیت به اجرای برنامه پرداخت:

همچو نور، از چشمم، رفتی و نمی آیی/بی تو دیده ی جان را، بسته ام ز بینایی
تا زمن شدی غافل، سرزدم به هر محفل/بی تو عاقبت کارم، می کشد به رسوایی
از دورنگی ی ِ یاران، وزفریب عیاران/دیدم و چه ها دیدم، یک به یک تماشایی
آ‏فتاب را دیدم، هفت رنگ و فهمیدم/اینکه نیست بی رنگی، زیر چرخ مینایی
حال من اگر خواهی، لاله دارد آگاهی/زان که جان او سوزد، همچو من ز تنهایی
گر دعا کنم شاید، خواهم اینکه افزاید/درتو آن جفا کیشی، در من این شکیبایی
دانم اینکه از دوری، خسته ای ّ و رنجوری/سینه کرده ام بستر، تا بر او بیاسایی
دمبدم لب سیمین، پرسد از خیالت این/بینم آن که بازایی، بینم آن که بازایی؟

صدیق تعریف پس از اجرای این قطعه، قطعۀ از «نگاه یاران به یاران ندا می رسد» را با همراهی جمعیت خواند.

حاشیه های این مراسم:

*برنامه ساعت 9:30 آغاز شد.

*تعداد زیادی از شاعران، نویسندگان، هنرمندان عرصه موسیقی و سینما نظیر کیوان ساکت، حمیدرضا نوربخش، جعفر پناهی، کیوان ساکت، عباس تهرانی، سهیل محمودی و امین الله رشیدی و ... در مراسم حضور داشتند.

*حاضران در مراسم، در ابتدا و انتهای مراسم سرود: ای ایران ای مرز پر گهر را خواندند و با فریادهای پی در پی شعار درود بر سیمن بهبهانی، سیمین بهبهانی در دل ما می مانی و سیمین بهبهانی تاج سر ایرانی را سر دادند.

انتهای پیام/