چالش های صنعت دارو؛ قبل و بعد از تحریم

حضور شرکای خارجی باید منوط به انتقال فناوری و تکنولوژی و تلاش در راستای نوسازی صنایع باشد تا به پیشرفت داروسازی کشور کمک کند. در غیر این صورت و با داشتن نگاه صرفا فروش شرکت های داروسازی خارجی به بازار داخلی کشور، شرایط شرکت های داروسازی داخلی با تردید روبه رو خواهد شد.

به گزارش ایسکانیوز از پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه، صنعت دارو یکی از صنایعی است که در دوران تحریم آسیبی جدی به آن وارد شده است به طوری که هم راستا با قرار گرفتن شرکت های دارویی در وضعیتی نامطلوب، عموم جامعه هم با پایین آمدن کیفیت محصولات دارویی تولیدی، آن را به شکل ملموسی احساس کردند.

با وجود اینکه دارو جزو اقلام تحریمی قرار نداشت ولی هیچ یک از کشورها حاضر به تحویل جنس قبل از دریافت ارز نبودند و با توجه به اینکه بانک های ایران در فهرست تحریم قرار گرفتند، امکان خرید مواد اولیه، تجهیزات و فناوری های مورد نیاز در صنعت داروسازی برای شرکت های داروسازی وجود نداشت که این امر منجر به ورود داروهای قاچاق و بدون کیفیت از کشورهایی چون پاکستان و هندوستان و مکزیک شد به طوری که قبل از تحریم ها داروهای وارداتی عمدتا از کشورهای اروپایی و آمریکا تامین می شد. از یک سو در زمان قبل از تحریم‌ها تمام خریدها مدت‌دار و از طریق یوزانس بود اما با وضع تحریم ها و عدم دسترسی بانک های ایرانی به سوئیفت، شرکت های دارویی مجبور به پرداخت نقدی کل بهای مواد اولیه وارداتی در زمان خرید بودند و این امر به سرمایه در گردش شرکت ها لطمه بسیاری وارد کرد.

شرکت ها به منظور تامین نقدینگی مورد نیاز ناچار به دریافت تسهیلات شدند که نهایتا منجر به افزایش هزینه های مالی این شرکت ها شده است. از سویی دیگر شرکت های دارویی به منظور واردات مواد اولیه مصارف ارزی بالایی دارند و به تغییرات نرخ ارز حساسیت بالایی دارند آسیب جدی هم از تغییرات نرخ ارز در چند سال گذشته دیده اند. در کنار این موارد از توقف و کند شدن طرح های توسعه ای و همچنین نوسازی این صنایع هم می توان به عنوان مانعی در مسیر رشد این صنعت نام برد.

تحریم های بین المللی حالا دیگر رفع شده اند و یکی از صنایعی که از رفع این تحریم ها منتفع خواهد شد و به شکوفایی می رسد صنعت داروست. کشور ما با حدود 80 میلیون جمعیت و سرانه بالای مصرف دارو و همچنین وجود بازاری بکر و پر پتانسیل در کشورهای همسایه، مقصد خوبی برای شرکت های داروسازی خارجی محسوب می شود بنابراین شرکت های داروسازی داخلی باید از این فرصت جهت یافتن شرکای خارجی خوب و استفاده از تجربه، مهارت، سرمایه و برندسازی آنها که بازار وسیعی را در اختیار دارند، بهره گیرند و با تولید تحت لیسانس داروهای برند، سطح فروش خود را افزایش داده و برنامه ریزی گسترده ای برای تصاحب بازار های کشورهای همسایه انجام دهند. در حال حاضر واردات دارویی ما بیش از 1 میلیارد دلار در سال است در صورتی که صادرات دارویی ما کمتر از 200 میلیون دلار در سال است. با برنامه ریزی هایی که صورت گرفته در دوران پسا برجام و در طی سه سال صادرات ایران به 500 میلیون دلار در سال خواهد رسید. یکی از بازارهایی که ظرفیت بسیار بالایی برای صادرات دارد کشور عراق است که سالانه حدود 3 میلیارد دلار دارو خریداری می‌کند؛ علاوه بر این در افغانستان، ترکیه، روسیه، اوکراین، لبنان و کشورهای آسیای ‌میانه بازارهای خوبی وجود دارد که حکایت از پتانسیل بالقوه و فرصت های مناسب پیش روی شرکت های دارویی دارد.

شرکت های دارویی را در پسابرجام می توان به دو بخش تقسیم کرد. دسته اول شرکت هایی هستند که به تولید داروهای تخصصی می پردازند و علاوه بر این از طرح های توسعه خوبی هم برخوردارند در این گروه نام دو شرکت سینا دارو و داروسازی اسوه مطمئنا جای خواهد داشت این شرکت ها با راه اندازی طرح های توسعه و برقرای ارتباط به منظور تولید داروهای تحت لیسانس و واردات ماشین آلات با فناوری هایتک می توانند سهامداران خود را راضی نگه دارند. همچنین صادر کنندگان محصولات دارویی هم از این شرایط به خوبی منتفع خواهند شد و از بین آن ها می توان به داروسازی تماد اشاره کرد. این شرکت در بخش صادرات نارکوتیک ها می تواند حضور فعالانه ای ایفا کند. دسته دوم شرکت هایی هستند که به تولید داروهای عمومی موسوم به جنرال مشغول هستند. این شرکت ها که آنتی بیوتیک سازها بخش بزرگی از آن را تشکیل می دهند از شرایطی به مانند دیگر صنایع نظیر استفاده از LC و خطوط اعتباری یوزانس بهره خواهند برد و در این گروه شرکت هایی که از هزینه مالی بالایی رنج می برند می توانند شرایط را بهتر رقم بزنند. از این جمله می توان به شرکت هایی نظیر فارابی اشاره کرد.

نهایتا بهترین عملکرد در دوران پساتحریم تقویت زیرساخت های تولیدی کشور است و تمام تلاش ها باید در راستای اقتصاد دانش بنیان باشد. حضور شرکای خارجی هم باید منوط به انتقال فناوری و تکنولوژی و تلاش در راستای نوسازی صنایع باشد تا به پیشرفت داروسازی کشور کمک کند. در غیر این صورت و با داشتن نگاه صرفا فروش شرکت های داروسازی خارجی به بازار داخلی کشور، شرایط شرکت های داروسازی داخلی با تردید روبه رو خواهد شد. بنابراین امیدواریم با اتخاذ سیاست هایی درست، سرمایه گذاری مطلوب و منطقی و نهایتا تولید و صادرات بیشتر را شاهد باشیم.

102/602

کد خبر: 605198

وب گردی

وب گردی