یکی از معیار ها برای تعیین میزان رضایت از زندگی در کشور های مختلف اندازه گیری شادی ملت هاست. سنجش رضایت از زندگی یعنی ارزیابی احساس کلی فرد نسبت به زندگی خود. در سال ۲۰۱۳ بررسی توسط سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی (OECD) انجام شد که با توجه به معیار های مورد نظر، نام ایالات متحده آمریکا برای سومین بار در بین لیست اسامی ۱۰ کشور شاد اول جهان نبود. معیار های سنجش شاد بودن مردم از نظر این سازمان شامل موارد درآمد، تحصیلات، سلامتی، رضایت از زندگی و تعادل میان کار و زندگی، است. سوئیس به عنوان اولین کشور اعلام شده و دانمارک به رده ی پنجم منتقل شد.
لیست کشور ها بر اساس این معیار در جدول زیر آورده شده است:

شاید نتوان با پول شادی خرید، اما یکی از عناصر اصلی برای رسیدن به استاندارد های زندگی است. در ایالات متحده آمریکا، میانگین درآمد خالص (با کسر مالیات و ...) برای هر خانوار ۳۹۵۳۱ دلار آمریکا در سال است و این رقم از میانگین سازمان همکاری و توسعه ی اقتصادی، ۲۳۹۳۸ دلار آمریکا برای هر خانوار در سال، بیشتر است، البته شکاف قابل ملاحظه ای بین ثروتمندترین و فقیرترین قشر در جامعه آمریکا وجود دارد، ۲۰% از طبقه ی مرفه درآمدشان هشت برابر بیش از ۲۰% از طبقه

کم درآمد جامعه است.

۶۷% از افراد بین ۱۵ تا ۶۴ سال ایالات متحده آمریکا شغل درآمدزا دارند، که این رقم کمی از میانگین OECD یعنی ۶۵%، بیشتر است. ۷۲% از مردان و ۶۲% از زنان جامعه آمریکا شاغل هستند.
یکی از عوامل موثر قرار نگرفتن آمریکا در طبقه بندی این سازمان به عنوان یکی از ۱۰ کشور برتر شاد دنیا، میزان ساعت کار طولانی است. مردم در ایالات متحده سالانه ۱۷۹۰ ساعت کار می کنند، در حالی که میانگین ساعت کاری اعلام شده در سال توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی ۱۷۶۵ ساعت است. حدود ۱۱% از افراد ساعات کار بسیار طولانی دارند که این رقم از میانگین مشخص شده توسط OECD یعنی ۹% ، بالاتر است.
تحصیلات مناسب یکی ازعوامل مهم یافتن شغل است که در ایالات متحده ۸۹% از بزرگسالان بین ۲۵ تا ۶۴ سال مقطع دبیرستان را گذرانده اند که این رقم از میانگین OECDیعنی ۷۵% بالاتر است.

علت دیگری که آمریکا را در لیست ۱۰ کشور شاد جهان قرار نداد پایین تر بودن سن امید به زندگی در بین مردم آمریکا نسبت به میانگین OECD است. امید به زندگی در بین آمریکایی ۷۹ سال است که از میانگین OECD یک سال پایین تر است. در ایالات متحده امید به زندگی در بین زنان ۸۱ سال و برای مردان ۷۹ سال است.
میزان رضایت از زندگی از ۰ تا ۱۰ تعریف شده که بیشترین مقدار آن ۱۰ است. در این بررسی میزان رضایت مردم آمریکا از زندگی ۷ بوده و از میانگین اعلام شده در OECD یعنی ۶.۶ بیشتر است.

از نظر نابرابری جنسیتی 

آمریکا در میان ۳۶ کشور جهان در رتبه ی ۲۷ ام قرار دارد. در این اندازه گیری هر چه عدد بزرگتر باشد شکاف جنسیتی و نابرابری بیشتر است، با این تعریف در آمریکا به نسبت سایر کشورها شکاف جنسیتی بیشتر بوده و می توان یکی دیگر از عوامل موثر در قرار نگرفتن ایالات متحده جزو ۱۰ کشور شاد جهان را شکاف جنسیتی برشمرد.

از جمله دلایل بایستی به نابرابری اجتماعی اشاره کرد، رتبه ی ایالات متحده در نابرابری اجتماعی ۲۶ است، در این اندازه گیری نیز همانند شکاف جنسیتی، بالا بودن رتبه نشان از نابرابری بیشتر است.

به عنوان آخرین معیار برای سنجش میزان رضایت از زندگی در این گزارش، به اعتماد مردم به دولت و میزان مشارکت آنها اشاره شده است. در انتخابات اخیر میزان اعتماد مردم به دولت و مشارکت شهروندان در فعالیت های سیاسی ۶۷% بود، که این عدد از میانگین سازمان همکاری و توسعه اقتصادی پایین است. میانگین اعتماد مردم به عنوان یکی از شاخص های استاندارد زندگی در OECD، ۷۲% آورده شده است. وضعیت اقتصادی و اجتماعی می تواند از عوامل مهم تاثیر گذار بر مشارکت سیاسی و رضایت و اعتماد مردم باشد.

در مجموع با پرسش از خودِ مردم آمریکا از میزان رضایت و حس و تجربه مثبت در زندگی حدود ۷۵% مردم از زندگی راضی بودند، اما این رقم نسبت به میانگین سازمان توسعه و همکاری اقتصادی کمتر است. این سازمان میانگین را ۷۶% اعلام کرده است.