معلمان کوهدشتی چه نوشتند؟


نامه ای که توسط معلمان کوهدشتی و همکاران عشایر آنها خطاب به مدیرکل آموزش و پرورش استان لرستان امضا شده است 2 موضوع را در خود برجسته دارد. نامه یاد شده توسط 22 نفر امضا شده است. یکی بر این نکته تاکید کرده اند که معلمی که تنبیه دانش آموز به او نسبت داده شده طی 24 سال گذشته به شوخ طبعی و مهربانی شهرت دارد و حتی شاگرادانش را با صدای بلند هم صدا نزده است. دیگر نکته ای که در این نامه برجسته شده موضوع آثار روی پوست که به آثار تنبیه بدنی توصیف شده است.

در این نامه آمده است: «تصاویر همان دانش آموز را در فضای مجازی دیدیم و موضوع برایمان تامل برانگیز شد زیرا عکس نشان از یک حساسیت فصلی بر بدن دانش آموز دارد.»


رفعتی یکی از امضا کنندگان نامه یاد شده به خبرآنلاین گفت: آقای مسعود رضایی که حدود 20 سال سابقه دارد را مدتهاست که می شناسم. چنین ادعایی در مورد او صحت ندارد. آنچه مطرح است اینکه خانواده دانش آموز گویا با آقای رضایی اختلاف ملکی و مالی داشته و باید در بررسی ادعای مطرح شده چنین مسئله ای را مد نظر داشت.


خسروی دیگر امضا کننده نامه یاد شده نیز به خبرآنلاین توضیح داد: می توان به سادگی دانش آموز را نزد پزشک برد و موضوع آثار تنبیه بدنی یا حساسیت پوستی را بررسی کرد. آنچه من از همکارم که 20 تا 25 سال سابقه کار دارد می دانم این است که تنبیه از او برنمی آید. 
موضوع اختلاف ملکی و مالی مطرح شده در مورد خانواده این دانش آموز و معلم به سبب هم طایفه ای بودن بسیار محتمل است که به نظر می رسد مسئولان قضایی باید ضمن بررسی چنین ادعایی از سوی خانواده دانش آموز چنین انگیزه ای را هم مد نظر داشته باشند. 


از عذرخواهی وزیر تا تکذیبیه ها


وزارت آموزش و پرورش در همین 8ماه اخیر موضع متفاوتی در قبال اخبار منتشر شده درباره تنبیه بدنی دانش آموزان داشته است. برای نمونه علی اصغرفانی، وزیرآموزش پرورش 24 آذرماه سال قبل وقتی خبری مبنی بر تنبیه چند دانش آموز در الیگودرز تا آنجا پیش رفت که فیلم آن نیز توسط صدا و سیما پخش شد گفت: من شب گذشته از طریق صدا و سیما این فیلم را مشاهده کردم و من هم متاثر شدم.عذرخواهی می‌کنم که هنوز چنین اتفاقاتی را در بعضی از مدارس شاهد هستیم و امیدوارم مسیر حرکت و روالی که پیش می‌رود رو به کاهش باشد و به صفر برسد.

اما امسال وقتی ماجرای تنبیه دانش آموز مدرسه ای در منطقه 5 تهران مطرح شد مسعود ثقفی، سخنگوی اداره کل آموزش و پرورش شهر تهران موضوع تنبیه بدنی یک دانش آموز مدرسه ای در منطقه پنج پایتخت را تکذیب کرد و گفت: هیچگونه تنبیه بدنی در این مدرسه رخ نداده است.


در موارد دیگر نیز سعی بر حل و مصالحه ماجرا بین والدین دانش آموزان و معلم بوده است که نمونه آن را در شهر انار استان کرمان می بینیم. 
شاید اگر آموزش و پرورش صرفا به تکذیب نمی پرداخت و با پذیرش ماجرای تنبیه بدنی فرصت مطالعه و کالبدشکافی آن را می داد بهتر می شد درباره این وضعیت تصمیم گیری کرد.

توقف معلمان، حرکت بچه ها

یکی از چالش هایی که همواره بین دانش آموزان و معلمان منجر به اصطکاک شده فراتر از موضوع شیطنت دانش آموزان یا پرخاشگری آنها بحث بالارفتن اطلاعات و تجربه های دانش آموزان به سبب داشتن تکنولوژی و ابزارهای هوشمند جدید است که محتوای آموزشی کلاس ها آنها را خسته و کلافه می کند.

به عبارت دیگر موضوعاتی که الان دانش آموزان به واسطه تبلت، اینترنت و دسترسی به اطلاعات از محتوای آموزشی کتاب ها و آنچه معلمان می خواهند به آنها بگویند جلوتر رفته اند و نسبت به آنچه در کلاس ها مطرح می شود بی توجهی می کنند. معلمان نیز با دنیای کنونی دانش آموزان فاصله پیدا کرده اند.


این در حالی است که دکتر فریبا عدلی دانش آموخته مدیریت آموزشی و عضو هیئت علمی دانشگاه الزهرا معتقد است بچه ها با ابزارهای تکنولوژیکی که به آن ها داده شده است، قوی تر شده اند اما مدرسه به شدت از یادگرفتن و از رشد بازمانده است، من معتقدم نظام آموزشی از یادگیری بازمانده است، یادگیری و مدیریت آن طور که باید باشد نیست، بیش از 20 مهارت برای مدیر درمدرسه و مقاطع مختلف تعریف شده است، مدیران ما کجا تعلیم دیده اند، مدرک مدیران ما متفاوت از عمل آن ها است، یا باید بگوئیم تحصیلات اهمیتی ندارد یا اگر فرض تحصیلات و تخصص را قبول کردیم باید آن را رعایت کنیم، نظام آموزشی ما نظام یادگیرنده نیست، از تغییرات بازمانده است.

۲۰۲۰