به گزارش ایسکانیوز به نقل از روابط عمومی نمایش "صوراسرافیل"، در ابتدا عامر مسافرآستانه به عنوان کارگردان در ارتباط با نحوه شکل گیری اثر توضیح داد: :طرحی در ذهن من بود که آن را با سیاوش پاکراه در میان گذاشتم . بعدها ما رمان "سه گانه دوقلوها" نوشته آگوتا کریستف را خواندیم که یک بخش کوچک از این رمان بر طرح اولیه تاثیر گذاشت و بارها بازنویسی شد تا به متن اکنون صوراسرافیل رسیدیم.نگاهی که کار قبلی ام "پروانگی" داشتم را در این نمایش نیز دارم اما با شکل نمایشی دیگر.

سیاوش پاکراه نویسنده اثر ادامه داد: این نمایش در راستای ادامه همکاری من با عامر بعد از نمایش پروانگی بود. ما میخواستیم همان دغدغه های ارتباطات انسانی در فضای جنگ –جنگ به مفهوم عام- را مورد روانشناسی قرار دهیم . در آن زمان من متن دفتر بزرگ را به زبان اصلی خوانده بودم و عامر هم ترجمه آن را خوانده بود در نتیجه ما شروع به پالایش این متن کردیم.کم کم از داستان اصلی فاصله گرفتیم و فقط دو کاراکتر از این داستان با تغییراتی باقی ماندند و باقی کاراکترها را خودمان به داستان اضافه کردیم. با این حال گستره و روند داستان کاملا شبیه به کتاب است.در واقع شما با یک کلاژ داستانی روبرو هستید که با کهن الگوها پیوند میخورد و این کهن الگوها به عنوان دستگاه نشانه شناسی اثر خودشان را در ذهن باز میکنند تا بتوانند گستره زمانی بزرگی را در بر بگیرند. ما بواسطه داستان خطی راجع به این بخش ها حرف میزنیم . متن به صورت کارگاهی نوشته شد که البته کارگاهی از نظر من بر اساس اتود زدن بازیگر نیست. یعنی در پیوند بین تصویر و ذهن متن نوشته میشد . در تعامل با عامر به تکامل رسیدیم که این بهترین شیوه ممکن بود.

وی همچنین افزود: ما به جای کاراکتر دو قلو ها که در کتاب وجود دارد یک پسریچه جایگزین کردیم که تا پایان مشخص نمی شود که یک نفر است یا دو نفر. خط داستانی این نمایش پسربچه ای است که وارد یک شهر میشود و باعث بروز تغییراتی میگردد. در واقع این یک اقتباس قیاسی است .

عامر مسافر آستانه در ارتباط با انتخاب سالن گفت : من برای اجرا به یک سالن بلک باکس بزرگ نیاز داشتم که با مدیریت سابق تماشاخانه ایرانشهر هماهنگ کرده بودم و در نوبت بودیم، بعد از تغییر مدیریت پیگیری کردم و بازه زمانی خرداد به ما پیشنهاد شد،ما نیز پذیرفتیم.

مسافر آستانه در پاسخ به این سوال که چرا با وجود موفقیت نمایش پروانگی بعد از دو سال اثری جدید را کار گردانی می کند،گفت : من هیچ وقت نمی گویم کارگردان هستم در واقع کارگردانی را تجربه می کنم. به نظرم کارگردانی کاری است که باید برای انجام آن دغدغه داشته باشم . به همین دلیل انجامش برای من یک پروسه طولانی است.

وی در مورد شیوه اجرایی نمایش اضافه کرد: در این نمایش شیوه اجرایی را می توان به دو بخش تقسیم کرد . یک بخش در برخورد با بازیگر، که کاملا رئال است.اما در برخورد با تماشاگر کمی به سمت مفهومی و کانسپت پیش میرود.

عامر مسافر آستانه تاکید کرد: نمایش ما اصلا جنگی نیست و تمرکزمان بر روی روابط انسانی و تاثیری که جنگ بر روی آن میگذارد است. نمیتوان اسم این ژانر را جنگی گذاشت.

مسافر آستانه در ارتباط با انتخاب بازیگر کودک گفت : اولین گزینه من ایلیا بود.او را سال گذشته در نمایش فهرست دیده بودم و بازی اش کاملا در ذهنم بود.

ایلیا نصرالهی بازیگر کودک این نمایش در ارتباط با کارش گفت: من برای حفظ متن مشکلی نداشتم،هنگام دورخوانی ها آن را حفظ کردم و برای اینکه متن از ذهنم خارج نشود هر شب آن را میخوانم . من اینجا بیشتر از نمایش فهرست دیالوگ دارم. در این کار نقش پسری به اسم لوکاس - کلاوس را بازی میکنم که تنها کاراکتری است که در متن اسم دارد .این بچه به شهری می آید که نام ندارد و باعث میشود مردم شهر تغییر کنند . یک نفر کتابفروش در این شهر هست که این بچه با او رابطه بهتری دارد.

در ادامه کارگردان در رابطه با ویژگی های نمایش که میتواند برای مخاطب جذاب باشد اینطور توضییح داد : در واقع متن بسیار موثر است، بخش دیگر می تواند دکور و بخشی هم بازی روان بازیگران باشد. من خودم نیز سعی کرده ام تکنیک های کارگردانی را به سمت جذاب شدن نمایش استفاده کنم.

کاظم سیاحی یکی از بازیگران در مورد نقش خود گفت : آدم هایی که در موقعیت های خاص وجود دارند و ارتباط بین آنها باعث شکل گیری این نمایش میشود . من احساس کردم با این نقش میتوانم تجریه جدیدی داشته باشم چرا که با نقش های دیگرم بسیار متفاوت و ویژگی های آن بسیار سخت و جدید است.

سیاحی در ارتباط با همبازی شدن با بازیگر کودک اضافه کرد: این تجربه بسیار جذاب است. ارتباط گرفتن با یکدیگر بسیار مهم و چالشی بود که بین من و ایلیا وجود داشت و فکر میکنم اکنون این ارتباط دیگر شکل گرفته است.

سیاوش پاکراه در پاسخ چرایی انتخاب نام "صور اسرافیل" گفت : نمایشنامه صوراسرافیل دورترین حالت اقتباسی از کتاب دفتر بزرگ آگوتا کریستف است.کهن الگوهایی که از انجیل می آیند و دغدغه هایی که از زمان آفرینش انسان تا به امروز وجود داشته است را نشان داده است. در واقع با حضور پسربچه در شهر زندگی دوباره بوجود می آید و هنگامیکه از شهر میرود نیز همین اتفاق میفتد. در واقع همه میدانیم که دوبار در صور دمیده میشود تا قیامت اتفاق بیفتد. و برداشت اسم این کار از این اتفاق بوده است. ما هیچ استعاره ای در این کار نداریم و از آدم هایی که در این شهر هستند میتوان برداشت های مختلفی انجام داد و برای من مهم تضادهایی است که در کار ایجاد میشود.

در ادامه حسن جودکی در مورد هزینه های این کار اینطور توضییح داد : ما چیزی به اسم تهیه کننده تئاتر نداریم . و مدیر تولید در کارهای نمایشی میتواند یک بازوی اجرایی برای کارگردان باشد که بخشی از دغدغه های پیش تولید تا اجرای یک اثر را از دوش کارگردان بردارد. این نمایش پروژه بسیار سنگین و پر هزینه ای از لحاظ اجرا و دکور است.

صور اسرافیل از 6 خرداد ساعت 19در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه خواهد رفت.

دیگر عواملی که همراه این نمایش هستند: امیرحسین دوانی (طراح صحنه)/ ندا نصر(طراح لباس)/ عابس خلقی (طراح نور)/ مهدی فاتحی(طراح پوستر و بروشور) فربد مایین(موسیقی)/ مهرداد متجلی(عکاس و ساخت تیزر)/طراح گریم(لعیا خرامان)/ حسن جودکی(مدیر تولید)/ مهدی بوسلیک(برنامه ریز و دستیار کارگردان)/ راحیل مرشدی، سیما خوشنویس(گروه کارگردانی)/ آوا فیاض(مدیر تبلیغات و روابط عمومی)/مریم پوراحمدی (همکار روابط عمومی)

505502