به گزارش ایسکانیوز و به نقل از آرمان وجود بیمارستان های نیمه تمام و عدم رسیدگی به این امر، میراث دولت گذشته مبنی بر ایجاد۵۰ هزار طرح نیمه تمام را برایمان تداعی می کند. در دولت گذشته مجموع طرح های عمرانی معوقه ملی از مرز ۵۰ هزار طرح عبور کرد و با اتمام دوره ریاست جمهوری هم اغلب طرح ها و برنامه های نیمه کاره عملا تعطیل شد. این در حالی است که بنابر تعاریف بین المللی هیچگونه تعلل در دسترسی افراد به خدمات بهداشت و درمان از سوی دولت ها جایز نیست و دولت ها موظف هستند در اسرع وقت امکانات بخش سلامت را به شکل مجهز در اختیار افراد قرار دهند.

با وجود ۱۳۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور حدود۵۰ درصد این تخت ها فرسوده اند و به نوسازی نیاز دارند، اما با این وجود باز هم کمبود ۱۰۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور از سوی مسئولان امر بارها تکرار شده است. همچنین تعداد تخت‌های بیمارستانی در حال ساخت ۴۳ هزار تخت است. سرانه تخت های بیمارستانی در کشورهای منطقه، سه تخت برای هزار نفر اعلام شده است که این تعداد در کشور ما ۷/۱تخت برای هر هزار نفر است. بررسی دقیق و همه جانبه مسائل اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی و شناخت بهتر نیازهای جامعه و بهبود آنها به توسعه متعادل و متوازن فضاهای جغرافیایی منتهی می شود. خدمات بهداشت و درمان، یکی از مولفه های اصلی توسعه محسوب می شود.

۲۵۰ بیمارستان نیمه تمام در کشور

چندی پیش معاون اجتماعی وزیر بهداشت با اشاره به ضرورت حضور خیران در عرصه‌های زیربنایی نظام سلامت، از راه اندازی سامانه یاس ۱۹۰ برای افزایش و تسهیل حضور خیران و انتخاب گزینه‌های مناسب کار خیر در نقاط گوناگون کشور خبر داد. محمد‌هادی ایازی با بیان این‌که ۲۵۰ بیمارستان نیمه تمام در کشور وجود دارد و به ساخت تعداد زیادی مراکز درمانی و بهداشتی در سطح کشور نیاز داریم، گفت: با توجه به محدودیت‌های دولت این عقب‌ماندگی فقط با کمک خیرین قابل جبران است. در دهه‌های آینده کشور به سمت سالمندی و پیری پیش می‌رود و مراجعه به درمانگاه‌های بهداشتی درمانی افزایش پیدا می‌کند. او اظهار داشت: ۷۵ درصد از مرگ و میر‌ها در کشور به علت بیماری‌های غیر واگیر است که میزان ۵۰ درصد آن مربوط به سکته قلبی و سکته مغزی است که چهار عامل برای بروز چنین بیماری‌های وجود دارد، اگر بتوانیم اقدامات پیش‌گیرانه‌ای در این زمینه انجام دهیم امید به زندگی در جامعه افزایش پیدا می‌کند.

بیماری‌های مزمن مهمترین عامل مرگ‌ومیر در جهان

در سال های اخیر میزان آلودگی های محیطی تهدید کننده سلامت افراد و محیط زیست از فراوانی بالایی برخوردار بوده است و بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی (WHO) ، بیماری‌های مزمن مانند بیماری قلبی، آمار مرگ و میرها را در جهان افزایش داده‌اند. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، بیماری های قلبی، سکته مغزی، عفونت دستگاه تنفسی تحتانی، بیماری ریوی انسدادی مزمن، اسهال و ایدز هنوز مهمترین عوامل مرگ و میر در سراسر جهان طی یک دهه گذشته بوده‌اند. در سال ۲۰۱۱ حدود ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان جان باختند. بیماری‌های غیرمسری عامل دو سوم تمامی مرگ و میرها در سراسر جهان در سال ۲۰۱۱ بوده اند که این میزان نسبت به سال ۲۰۰۰ ، ۶۰ درصد افزایش داشته است. چهار بیماری غیرمسری اصلی بیماری های قلبی - عروقی، سرطان‌ها، دیابت و بیماری‌های ریوی مزمن اعلام شده‌اند. بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی، بیماری های مسری، مادرزادی، بیماری‌های ژنتیکی و تغذیه ای روی هم رفته عامل یک چهارم از مرگ و میرهای سراسر جهان هستند. در ضمن حوادث جاده ای نیز ۹ درصد تمام مرگ و میرها را تشکیل می دهند. بیماری های قلبی و عروقی در سال ۲۰۱۱ حدود ۱۷ میلیون نفر را از پا درآورد یعنی از هر ۱۰ مرگ سه نفر بر اثر بیماری های قلبی درگذشتند. هفت میلیون نفر نیز بر اثر بیماری های قلبی و ۲/۶میلیون نفر نیز بر اثر سکته مغزی جان خود را از دست دادند. با این وجود، مهمترین عامل مرگ ومیر در ایران بیماری‌های قلبی-عروقی، سوانح و حوادث و سرطان رتبه های اول تا سوم بیماری‌ها را در ایران به خود اختصاص می‌دهند. در مورد عامل خطر بروز این بیماری‌ها نیز تحقیقات ملی نشان می‌دهد که فشار خون عامل اول بروز مرگ‌ومیر در کشور است و بعد از آن چاقی در رده دوم عوامل خطر (Risk factor) مرگ و میر ایرانیان است.

ایران دارای بالاترین سرعت ورود به سنین سالمندی

از این پس دیگر جمعیت جوان کشورمان روزهای میانسالی و سالمندی خود را طی می کند و به این ترتیب آهنگ پیری جمعیت کشور به گوش می رسد. نتایج مطالعات جمعیت‌شناسان ایرانی نشان می‌دهد که ایران با ۲/۸ درصد جمعیت سالمند وارد مرحله سالمندی شده است و اگر تمهیدات ورود آن از سوی مسئولان امر اندیشیده نشود بی شک با بحران سالمندی رو‌به‌رو خواهیم شد. با وجود آنکه کشور هم‌اکنون در مرحله فرصت برای آماده سازی ظرفیت های خود در پذیرش جمعیت سالمند است، با بررسی زیرساخت های موجود می توان به این امر اذعان داشت که در ایران به هیچ عنوان آمادگی پذیرش نسل سالمند وجود ندارد. این در حالی است که در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه امکانات نگهداری سالمند اندیشیده شده است. با وجود بررسی های صاحب نظران در امر جمعیت این چنین به نظر می رسد که در سال‌های آینده جمعیت ایران با پدیده زنانه شدن سالمندی روبرو شود، این پدیده در واقع افزایش سهم زنان سالمند نسبت به مردان سالمند در جمعیت کشور است که طبق مطالعات در سال ۱۴۳۰ برای زنان ۳۴ و نیم درصد و برای مردان ۳۱ درصد خواهد بود. این بدان معنی است که در سال ۱۴۳۰ به ازای هر ۱۰۰ زن سالمند کشور ۸۸ مرد سالمند خواهیم داشت. بر اساس بررسی های جمعیت شناسان ۸۰ درصد جمعیت ایران در آینده‌ نزدیک به جمعیت سالمندی تبدیل می شوند. با این وجود از هم اکنون باید دستگاه‌ها و سازمان های ذی ربط در زمینه ساخت بیمارستان ها، آسایشگاه های سالمندان، تکمیل تجهیزات درمانی و خدماتی و ... اقدامات مقتضی را جزو دستور کار خود قرار دهند تا به این ترتیب در سال های آینده با پدیده ناتوانی سیستم درمان در پذیرش، نگهداری و درمان این قشر مواجه نباشند. درضمن مهم‌ترین چالش اقتصادی کشور با افزایش سن جمعیت، افزایش فشار مالی بر صندوق‌های بازنشستگی و بیمه است و افزایش هزینه‌های درمان نیز تبدیل به مشکلی برای سیاست‌گذاران کشور و جمعیت سالمندان خواهد شد چرا که هزینه‌ درمان برای هر سالمند سه برابر هزینه‌ درمان یک کودک است.

توجه به زیرساخت‌های رفاهی

توجه و ایجاد زیرساخت ها در حوزه سلامت برای مسئولان و مردم از اهمیت ویژه ای برخودار است و به این ترتیب می توان به ایجاد زیرساخت ها و امکانات رفاهی نسبی در جامعه امیدوار بود. در حوزه بهداشت و درمان کشور باید نوسازی و ساخت و ساز ، تجهیز و افزایش تخت های بیمارستانی و... را جزو اولویت های بخش بهداشت و درمان قرار داد و این امکانات با وجود جمعیت رو به سالمندی در کشورمان می تواند ثمربخش باشد.

یک نماینده مجلس درباره وجود ۲۵۰ بیمارستان نیمه تمام در کشور به «آرمان» می گوید: در ارائه گزارش ۲۵۰ بیمارستان نیمه تمام در کشور مشکلاتی وجود دارد. باید دانست که ساخت و ساز بسیاری از این بیمارستان ها بر خلاف ضوابط و خارج از سیستم سطح بندی آن آغاز شده است. سیامک مره صدق می افزاید: این امر فراتر از توان مالی دولت انجام شده است و برای ادامه برنامه‌های نیمه کاره سیاست های کلی وجود دارد. به گفته او در واقع این بیمارستان ها به سطح بندی نیازمند هستند تا در مراحل عملیاتی‌شدن ۵۰ درصد آنها در اولویت قرار گیرد. باید دانست که هرگونه اقدام در این زمینه نیازمند وجود منابع مالی است و منابع مورد نظر نیز باید در بودجه پیش‌بینی شود. به گفته این نماینده مجلس هم اکنون مجلس اقدام خاصی در این زمینه نمی تواند انجام دهد مگر اینکه از منابع پیش‌بینی شده در سال ۹۵ بر اساس اولویت ها به تخصیص بودجه بپردازد.

مره صدق با بیان اینکه در زمینه ساخت و ساز این بیمارستان ها بودجه‌ای پیش‌بینی نشده است، می گوید: با این تفاسیر دیگر نباید از وزارت بهداشت انتظار معجزه داشت.

او در پاسخ به این سوال که با تامین هزینه و تکمیل این بیمارستان‌ها می توان ادعا کرد که مشکلات وزارت بهداشت کشور حل و فصل خواهد شد، تاکید می کند: ساخت و ساز بیمارستان مشکل حوزه بهداشت و درمان کشور را حل نخواهد کرد، بلکه در شاخه های دیگر همچون ارتقای سیستم ارجاع، پزشک خانواده و افزایش تعداد بیمارستان و استاندارد سازی آنها می توان انتظار رفع نارسایی‌ها در این حوزه را داشت.

این نماینده مجلس درباره وجود ۲۵۰ بیمارستان نیمه تمام در کشور تاکید می کند: ابتدا باید دانست که این بیمارستان‌ها در کدام مناطق ساخته شده‌اند تا بتوان تعداد بیمارستان‌های نیازمند به سیستم سطح بندی را مشخص کرد.

105105