به گزارش ایسکانیوز و به نقل از شرق خودروهایی که ساعتهای متوالی و گاه بیش از یک روز در جادههای البته خوشآبوهوای مسیر شمال میمانند و مسافرانی که همانجا از سر ناچاری چادر میزنند و غذا میخورند و بازی میکنند، بلال و آش و تخمه میخورند و سعی میکنند سفرشان را از همین اول خرابتر از این نکنند. گویا تهرانیها با ترافیکشان یکی شدهاند؛ هرجا میروند ترافیکشان را هم با خودشان میبرند و خلاصی ندارند. چندروز که تعطیل میشود و قصد سفر میکنند، ترافیک با آنها میآید و از همان ابتدای مسیر گریبانشان را میگیرد و بهاینترتیب، هم خودشان برای خودشان مزاحم میشوند و هم برای مردم شهرهایی که مسیرشان را محدود یا کلا بستهاند.
این موضوع سالهاست که تکرار و البته عادی شده و بسیاری از مسافران از تهران یا شهرهای دیگر عبرت گرفته و برنامهریزی متفاوتی برای سفر خود به سمت شهرهای شمالی یا مسیرهای دسترسی میکنند تا در دام بیبازگشت چالوس و هراز نیفتند. بسیاری دیگر اما هرسال این روند را به امید اتفاقی جدید و معجزهای تکرار میکنند اما باز هم در همان ترافیک و همان جاده یکطرفه و مکافاتهای دیگرش میافتند. از آنطرف هم مردم محلی در شهرهای شمالیای که در مسیر جاده چالوس و هراز و... هستند هم برای آخر هفتهها یا تعطیلاتشان با وجود آورده مالی که مسافران دارند، از واژه مزاحمان آخر هفته استفاده میکنند.
سؤال این است که چرا با وجود چنین تجربهای از سفر در تعطیلات چندروزه، مردم این مسیر را با احتمال بالای ماندن در ترافیک نفسگیر و پرمخاطره انتخاب میکنند و خستهتر از قبل به شهر خود برمیگردند؟ چرا همه مردم یکباره در یک زمان به سمت یک مقصد تقریبا یکسان میروند؟ چرا از تجربه قبلی خودشان یا دیگران درس نمیگیرند؟ واقعیت این است که نمیتوان برای مردم تصمیم از بالا گرفت که فلانموقع سفر بروند یا نروند اما میتوان برای آنها گزینههای بیشتری برای انتخاب گذاشت اما آیا انتخابی وجود دارد؟
میرزاخانی، سردبیر روزنامه دنیای اقتصاد، در توضیحی کوتاه در این مورد به «شرق» گفت: بررسیها نشان میدهد که تعطیلات آخر هفته در اکثر کشورها و در همه ٥٠ اقتصاد بزرگ جهان بهجز ایران، دوروزه است. دوروزهبودن تعطیلات آخر هفته، باعث توزیع زمانی سفرها در طول سال و نیز گسترش جغرافیایی مقاصد گردشگری میشود که بهنوبه خود، افزایش همزمان میزان رضایت مسافران و ساکنان شهرهای میزبان را بهدنبال دارد که میتوانند روی جریان پایدار و مستمری از گردشگران حساب باز کنند.
او میگوید: ایران جزء معدود کشورهایی است که فقط یک روز تعطیلی در آخر هفته دارد و همین مسئله باعث میشود تا هروقت تصادفا یک یا دو روز به تعطیلی آخر هفته اضافه شود، با بحران قفلشدن جادهها مواجه شویم. راهحل چنین بحرانهایی که اینبار، مشکلات حادتر دیگری از جمله مسمومیتهای داخل تونل و برخی اعتراضات در شهرهای میزبان هم به آن افزوده شد، همان راهحل جهانی، یعنی دوروزهشدن تعطیلات آخر هفته در ایران مثل اکثر کشورهای جهان است. تعداد روزهای تعطیل سالانه در ایران برخلاف تصور رایج نادرست نهتنها بیشتر نیست بلکه حدود ٤٠ روز کمتر از میانگین تعطیلات جهانی است. البته تعداد تعطیلات مناسبتی در ایران حدود ١٠ روز از میانگین ٥٠ اقتصاد بزرگ جهان بیشتر است که مراسم برخی از آنها در صورت اجماع ملی، مثل همه کشورهای جهان، قابلانتقال به آخر هفته است. ولی درکل، ١٠ روز عدد چندان بزرگی نیست که مانع تعطیلات دوروزه هفتگی که اثرات آن بر افزایش بهرهوری و رشد اقتصادی غیرقابلانکار است بشود. آنچه در تعطیلات اخیر مسافران لابهلای ترافیک محورهای شمالی رخ داد و اتفاق جدیدی بود، واکنشها و مقاومت البته تأییدنشده در میان بخشی از مردم شهرهای شمالی بود. وقتی بخش قابلتوجهی از مردم در محور هراز از جمله مردم شهر آمل برای تردد در مسیرهای خودشان بهخصوص ییلاقاتشان، مجبورند از محور هراز عبور کنند و این جاده برای بیش از ١٢ ساعت بسته یا یکطرفه میشود، جریان زندگیشان مختل خواهد شد. اگر این ترافیک و مشکلات آن برای تهرانیها یک اتفاق متفاوت در آخر هفته تلقی شود و به هر تقدیری بگذرد و تمام شود، برای مردم این شهرها تمامی ندارد و آنها تقریبا در بیشتر تعطیلات سال با این شرایط مواجه هستند. همین چندروز قبل یعنی درست در روز عید فطر، محور هراز در چند نقطه توسط مأموران راهور و راهداری برای ساعتهای متوالی بسته شده بود.
به نظر میرسد این شرایط در گردشگری داخلی، شکل جدیدی از مسافرت را کلید زده که در آن مسافران از ابتدا تا انتهای سفر در راه هستند و در همین مسیر هم بهدنبال خوشگذرانیاند. یعنی در همان خودرو یا کنار همان خودرو قلیان را چاق میکنند و در همان خودرو متوقفمانده در ترافیک که هر چندساعت دو متر جلو میرود، صبحانه و ناهار و شام هم میخورند و همان کنار جاده هم بساط خواب را پهن کرده و میخوابند. خوبی ماجرا این است که این مسافران به قصد سفر حداقلهای توی خیابان و کنار جادهماندن را دارند و برای حداقل چندساعت درراهماندن خوراکی و غذا همراه دارند.
105105