چگونه "مسخ" نمایش عروسکی شد؟/آزاده انصاری:روح کافکایی اثر را حفظ کردیم

کارگردان نمایش «خوشبختی های کوچک سوسک شدن» می گوید:  متأسفانه این ضعف مدیریت حاکم بر تلویزیون را می‌رساند که دیگر این برنامه های‌ جذاب و دیدنی‌ عروسکی مثل هادی و هدا، خانه مادر بزرگ و غیره را نداریم.

آزاده انصاری کارگردان نمایش «خوشبختی های کوچک سوسک شدن» در گفت وگو با ایسکانیوز در مورد دلیل انتخاب رمان مسخ کافکا و برداشت آزاد از این کتاب گفت: این اثر برداشتی آزاد از مسخ کافکا ترجمهٔ صادق هدایت است. در مورد چرایی این انتخاب فقط می‌توانم بگویم که من حسّی با یک متن برخورد می کنم و دوست دارم که با آثار مطرح و آثاری که شناخته شده تر است دست و پنجه نرم کنم. مسخ کافکا هم جز آثاری است که سال ها ذهن من را درگیر خودش کرده بود و چندین سال به آن فکر می‌کردم. به هر حال این فرصت پیش آمد و ما این کار را شروع کردیم.

وی همچنین در مورد ملاک انتخاب بازیگر با توجه به اینکه نمایش، نمایشی عروسکی است اظهار کرد: بازیگران این نمایش از بازیگران و عروسک گردان های مطرح و حرفه‌ای تئاتر و نمایش عروسکی هستند و این خیلی‌ به من کمک می‌کند زیرا بازیگران درک درستی از فضای فانتزی نمایش عروسکی دارند. در واقع ما ارتباط خوبی با نمایش و با یک دیگر داریم. بچه ها خیلی‌ خوب این فضا را درک می کنند و خوشبختانه با علاقهٔ بسیار و پشت کار این نمایش را اجرا می کنند.

انصاری در مورد تجربه جدیدی که حین اجرای این اثر کسب کرده است گفت: در این نمایش آن اتفاق مسخ شدن، دگرگونی و تبدیل شدن همان نکته ای‌ است که ذهن من را بیشتر از هر قسمت دیگر درگیر خودش کرده است. همچنین برخورد جامعه و خانواده با این اتفاق مهلک و غیر قابل باور، برای من چالش بسیار سخت و جذابی بود. ما یک پروسه طولانی را گذراندیم تا این داستان بلند مسخ را دراماتیک کنیم. در مسیر درماتیزه کردن این اثر نیز اتفاقاتی افتاده که تغییرات اساسی‌ در اجرا شکل گرفته است.

کارگردان نمایش "ماکاندو" در مورد طراحی این نمایش افزود: سهیلا باجلان که یکی از طراحان و سازندگان عروسک است و بسیار کارش را حرفه ای انجام می دهد مسئولیت طراحی را بر عهده داشت. در کنارایشان خانم آزاده محمدی بودند و استاد من، خانم فرناز بهزادی نیز به عنوان مشاور حضور داشتند. وقتی اثر را خواندم، چیزی که برایم مهم بود این بود که یک تجربه جدید را به لحاظ شیوه کارگردانی داشته باشم. از آنجایی که این اثر هم به نوعی ادامه تجربه های قدیم من بود و ترکیبی از بازیگر و عروسک آن هم در بخش هایی بدون کلام بود، من ماسک را انتخاب کردم که روح کافکایی اثر هم حفظ شود. این مسخ شدن را ابتدا در چهره آدم های این داستان می بینیم و برای من بیشتر تجربه کار کردن با ماسک جدید بود و تمرکزم را روی این موضوع گذاشتم و با مشورت هایی که با دوستانم کردیم به این طراحی رسیدیم.

آزاده انصاری در مورد وضعیت تئاتر عروسکی در ایران افزود: چشم انداز بسیار روشنی را می بینم. اتفاق های بسیار جالبی‌ در این زمینه دیدیم و شاهد کارهای خوبی هستیم. در چند سال گذشته است تئاتر عروسکی هم در کشور خودمان و هم در مقایسه با دیگر کشورها بسیار سربلند ظاهر شده است. تئاتری مخاطب پسند است و تماشاگر با آن ارتباط می‌گیرد.

وی در مقایسه سطح جشنوار‌ه های عروسکی ایران و جشنوار‌ه های خارجی‌ گفت: این قیاس اصلا قیاس درستی نیست زیرا امکاناتی که ما داریم با امکانات روز دنیا همسو نیست. شرایط حاکم بر تئاتر ما شرایطی نیست که بخواهیم با هیچ کجای دنیا مقایسه ا‌ش کنیم. اما دست اندرکاران نمایش عروسکی دارند تمام تلاششان را می کنند که یک جشنوار‌ه خوب و قوی را به اجرا برسانند و مهم تر این است که به نظر می‌رسد ما در تئاتر عروسکی به لحاظ تکنیکی‌ و معنایی کاملا حرف برای گفتن داریم. اما متاسفانه امکانات تکنولوژیک ما محدود است. از لحاظ حسی، مفهومی و تکنیک عروسکی جایگاه خوبی را داریم.

آزاده انصاری در مورد فقدان نمایش های عروسکی موفق در صداو سیما ادامه داد: متأسفانه این ضعف مدیریت حاکم بر تلویزیون را می‌رساند که دیگر این برنامه های‌ جذاب و دیدنی‌ عروسکی مثل هادی و هدا، خانه مادر بزرگ و غیره را نداریم. طبیعی است که بچه های ما به سراغ شبکه‌های ماهواره‌ای می روند. به نظر من این به ضعف مدیریتی برمی گردد زیرا توان نمایش عروسکی و توان نویسندگان و کارگردانان نمایش‌های عروسکی برای برنامه سازی در تلویزیون بسیار زیاد است. خود من هم تا به حال پیش نیامده که با تلویزیون همکاری کنم.

انصاری در پایان در مورد برنامه ‌ آینده ا‌ش گفت: دو کار در نظر دارم که هر دو هم عروسکی است. یکی‌ از کارها یک متن خارجی‌ است و یکی‌ دیگر هفت خان رستم برای کودک است. این دو کار ذهنم را مشغول کرده و در مورد هفت خان رستم حس می‌کنم که دینی به گردنم هست که این کار را باید انجام دهم. دینی هم به شاهنامه، هم به کودکان ایران و هم به فرزند خودم که در سنی‌ است که حق دارد با آثار حماسی و بزرگ کشورش آشنا شود. بیشترین چیزی که در شاهنامه ذهنم را درگیر کرده است همین هفت خان رستم است که امیدوارم بلافاصله پس از اجرای نمایش « خوشبختی های کوچک سوسک شدن »، این اثر را شروع کنم.

505502

کد خبر: 661332

وب گردی

وب گردی