فرهاد حسین زاده لطفی درباره تولیدات علمی و اهمیت طرح های تشویقی برای اعضای هیات علمی به ایسکانیوز گفت: دانشگاه آزاد اسلامی فعالیت آموزشی خود را ز سال 1361 شروع کرده است ولی در حوزه پژوهشی با توجه به سیاست های اتخاذشده و هدف گذاری انجام شده تقریبا از سال 2004 به بعد شروع خوبی داشته است. در سال های 1385 و 1386 سیاست های تشویقی به وجود آمده در دانشگاه باعث رشد بسیار بالا بوده به طوری که سهم دو درصد تولید علم دانشگاه در سال 1385 در بین دانشگاه های ایران به 26 درصد در سال 1390 رسید.

او در ادامه گفت: عوامل تشویقی برای همه محققین اعم از اساتید، دانشجویان و کارکنان و همچنین تدوین اولین سند دانشگاه باعث به وجود آمدن یک فضای بسیار خوب در این ارتباط در بین همکاران ما در دانشگاه شد. این رشد بسیار بالا در تولید علم، پس از افت دو ساله مجددا رشد خوبی پیدا کرد به طوری که متوسط سهم دانشگاه در پنج سال گذشته حدودا 20 درصد در تولید علمی کشور بوده است.

حسین زاده لطفی افزود: باید توجه داشت که اطلاعات ارایه شده براساس اطلاعات ارائه شده پایگاه های علمی "Scopus و web of science " بالغ بر 80 درصد تولید علمی دانشگاه آزاد در علوم پایه و مهندسی بوده و این در حالی است که تولیدات علمی سایر علوم به خصوص علوم انسانی که اغلب در مجلات داخل کشور به چاپ می رسند، نمایه بین المللی ندارند و در این آمار قرار ندارند.

معاون آموزشی دانشگاه آزاد ادامه داد: با مطالعه انجام شده در همین پایگاه ها، رتبه جمهوری اسلامی ایران در تولید علمی از نظر کمی به صورت تجمعی در 20 سال گذشته رتبه 22 دربین کشورهای جهان و رتبه 16 در سال 2015 است. اما نکته ای که اهمیت دارد این است که دانشگاه آزاد اسلامی در به دست آمدن این رتبه، سهم بسزایی داشته است به طوری که در صورت حذف تولیدات علمی دانشگاه آزاد رتبه تجمعی کشور به 26 و رتبه سال 2015 به 22 تنزل پیدا می کند که این نشان دهنده تاثیر بسزای این دانشگاه در کسب رتبه های بین المللی کشور است.

او در ادامه افزود: در حال حاضر با توجه به بخشنامه های تشویقی برای اعضای هیات علمی به خصوص برای تولیدات علمی با کیفیت بالا که هم در زمینه مالی و هم تشویقی است، می تواند عامل بسیار مهمی باشد تا اعضای هیات علمی دانشگاه بتوانند از این مزیت به وجود آمده استفاده کرده و خودشان را ارتقا دهند . از طرفی این موضوع باعث می شود تولیدات علمی دانشگاه آزاد هم از لحاظ کمی و کیفی ارتقا پیدا کند.
حسین زاده لطفی در ادامه با بیان اینکه یکی از مهمترین دستاوردهای تولیدات علمی، حل مشکلات جامعه است افزود: به عبارت دیگر بالا بودن کیفیت تولیدات علم می تواند همان کاربردی بودن تحقیقات در جامعه باشد. البته این موضوع نمی تواند یک طرفه صورت گیرد. اتحاد بین دانشگاه و صنعت که آرزوی دیرینه جامعه دانشگاهی است، در کشور ما تقریبا شکل نگرفته است.
او افزود: در تمام کشورهای پیشرفته جهان مشکلات صنعت در ابتدا به دانشگاه ها سپرده می شود. بنابراین تحقیقات دانشگاه بر مبنای این مشکلات انجام می گیرد. این کار وقتی می تواند به صورت حقیقی صورت گیرد که الزامات آن توسط قانون گذار به وجود آید. البته در برنامه های پنج ساله های تدوین شده کشور بخشی از درآمدهای سازمان های دولتی و غیردولتی، لازم است در بخش پژوهشی مصرف شود اما هیچ وقت این موضوع در عمل اتفاق نمی افتد. به مین دلیل همیشه تحقیق های انجام گرفته در دانشگاه ها هم به صورت مساله و هم حل مساله توسط دانشگاهیان طراحی و ارایه می شود که متناسب مشکلات جامعه طراحی نمی شود و به همین دلیل کاربردی هم نخواهد داشت.
او در ادامه به حرکت کلی کشور به سمت اقتصاد دانش بنیان اشاره کرد و گفت: اخیرا با ایجاد مراکز تحقیقاتی، مراکز رشد و شرکت های دانش بنیان گام های خوبی در این راستا برداشته شده که البته این موضوع کافی نیست. بدیهی است برای رشد اقتصادی کشور یک مرحله تولیدات علمی است که توسط دانشگاهیان انجام می شود اما این رشد علوم وقتی نافع هستند که مشکلی را هم حل کنند و یا منجر به تولید می شوند. الزامات قوی تر برای این که بودجه های بخش پژوهشس بتواند در دانشگاه ها برای رفع مشکلات جامعه تخصیص یابد می تواند کمک زیادی به این هدف کند.

گفت و گو و تنظیم: محمدجواد آخوندی

20101