زندگی درمیان هاله ای از بدبینی و بدگمانی!/همه افراد بی گناه هستند مگر اینکه خلاف آن ثابت شود

شاید بتوان تقصیر را گردن جامعه انداخت شاید هم به گردن فیلم هایی که از شبکه های ماهواره ای پخش می شود اما هرچه هست نمی توان از حس بی اعتمادی و بد گمانی در میان افراد جامعه به سادگی گذشت .

نیوشا یعقوبی: این روزها تا چشممان به یک آگهی حراج و یا ارائه خدمتی با قیمتی پایین می خورد باور نمی کنیم و اولین سوالی که در ذهن مان نقش می بینند این است که حتما اشکالی دارد و ارزانی اش بی دلیل نیست و ...و نتیجه می گیریم که مگر می شود در این دوران گرانی و تورم جنسی را ارزان بفروشند و یا خدمتی را با قیمت پایین ارائه کنند؟ نمونه اش تخفیف هایی که در سایت های مختلف ارائه می شود و یاد حرف بزرگترهایمان می افتیم که "هیچ ارزانی بی دلیل نیست"!و از همین جاست که حس بدیینی به سراغمان می آید و با خودمان می گوییم" امکان ندارد و یک جای کار می لنگد".

بی اعتمادی و بدبینی حکم پرده ضخیمی را دارد که میان ما و دیگران کشیده می شود

قدیمی ترها می گویند: همین 40-30 سال پیش اعتماد و و اطمینان در جامعه به حدی بود که یک کاسب یا تولید کننده محصولی به راحتی حتی بدون کشیدن چک می توانست مواد اولیه مورد نیاز خود را از بازار تهیه کند و به موقع بدهی خود را بر می گرداند و همین امر باعث رواج بیشتر اعتماد در بین مردم می شد اما متاسفانه هر چه می گذرد شاهد بی اعتمادی ، بدگمانی و بدبینی در جامعه هستیم و شاید اغراق نباشد که بگوییم بی اعتمادی و بدبینی در حکم پرده ضخیمی است که میان ما و دیگران کشیده شده و نمی گذارد حس دوستی و اطمینان در جامعه مستحکم تر شود .

بد گمانی و بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است

ظن،بد و بدگمانی یکی از مشکلات نسبتاً شایع و البته بسیار دردسر ساز در خانواده ها است و کانون گرم خانواده را دچار آشفتگی می کند.کم نیستند افرادی که دچار مشکل بدبینی هستند و نسبت به اخلاق و رفتار دیگران حتی نزدیکانشان هم شک و تردید دارند.

بد گمانی و بدبینی تفسیر غلط از رفتار دیگران است. نگرش منفی که بر اثر بی اعتمادی به وجود می آید، فرد را نسبت به یک موضوع منفی باف می کند. یعنی تجربیات منفی، فرد را وادار می کند که از روی بی اعتمادی به موضوعات اطراف خود نگاه کند.

نگرش اندیشه های افراد منفی نگر و بدبین چگونه است؟

سجاد موسوی روانشناس معتقد است : با کمی دقت در رفتار و گفتار این افراد متوجه می شویم که فرد بدبین با دیدی منفی و ذهنی تاریک رویداد ها را تفسیر می کند.همواره احتمالات منفی را واقعی و احتمالات مثبت را دور از ذهن می داند. او بدترین احتمال را محتمل ترین احتمال می داندو هیچ گاه نمی تواند با دید مثبت به وقایع نگاه کند.در نتیجه امکان اعتماد کردن از او سلب می شود و نگرانی از بروز مشکلات و اتفاقات ناخوشایند تمام ذهن و فکرش را فرا می گیرد.

موسوی در این باره به ایسکانیوز می گوید :افراد بدبین عموما از ارتباط داشتن با سایرین احساس امنیت و آرامش نمی کنند چرا که هر رابطه ای را به شکل منفی تفسیر می کنند و این موضوع آسایش روانی آن ها را از بین می برد. به دنبال این روند آن ها بیشتر ترجیح می دهند تنها باشند تا اینکه از ارتباط بدبینانه با دیگران رنج بکشند.آن ها از زندگی خود لذت نمی برند.افراد بدبین اتفاقات کاملا بی ربط را به هم ربط می دهندتا عقیده خود را ثابت کنند.

این روانشناس معتقد است اگر کسی متوجه شود که همسرش به او دروغ گفته طبیعتا به او بی اعتماد می شود اما اگر همسری از کار خود پشیمان شود ،دلایل خود را توضیح بدهد و عذرخواهی کند یک فرد عادی از اشتباه او می گذرد و باز اعتمادش به او جلب می شود اما یک فرد بدبین پیش خودش فکر می کند او می خواهد اعتمادم را جلب کند و باز مرا فریب دهد و دیگر به او اعتماد نمی کند.

موسوی درباره تفاوت بی‌اعتمادی و بدبینی می گوید : افراد ممکن است بر اثر تجربه شخصی و اجتماعی نسبت به بعضی مسائل بدبین شوند، اما این بی اعتمادی فقط درمورد یک موضوع به خصوص است و فرد آن را به موارد مشابه تعمیم نمی دهد. اما کسی که دچار بدبینی است ممکن است بی جهت بر اساس برداشت های خود به کسی بی اعتماد و بدبین شود، حتی اگر شواهدی وجود داشته و فرد خاطی به خاطر اشتباهش پشیمان باشد ، فرد بدبین دیگر به او اعتماد نمی کند.

برداشت هایی از جنس اشتباه

موسوی در این باره می گوید: ممکن است فردی به چیزی بدبین باشد و این بدبینی درست نباشد.اما شواهد و دلایلی که برای سوء ظن خود بیان می کند دور از ذهن و خیالی هستند.پس مهم نیست که ادعای یک فرد بدبین درست باشد ، مهم نحوه استدلال و نتیجه گیری فرد از وقایع است.

او ادامه می دهد:اگر زن و شوهر رابطه ای برپایه علاقه و توجه داشته باشند دیگر جایی برای بدبینی یا حسادت باقی نمی ماند. پس هرگز نمی توان گفت که بدبینی فردی نسبت به همسرش ناشی از عشق بیش از اندازه است.همسران برای دوست داشتن خود دلایل منطقی نیز دارند اما عشق افراد بدبین اغلب ویژگی های افراطی و احساسی دارد. عشق و علاقه ایجاد امنیت و آرامش می کند نه تنش.

چگونه با فرد بدبین برخورد کنیم؟

اطرافیان در مواجهه با رفتار نامناسب فرد بدبین واکنش های متفاوتی از خود نشان می دهند، یکی از این واکنش ها جبهه گیری و استدلال است.که نتیجه ای به دنبال نخواهد داشت.از این رو توصیه می شود که با این افراد و باور های بدبینانه آن ها به هیچ عنوان برخورد نکنید، البته این به معنی ابراز موافقت با آنان نیست، بلکه تنها باید با این باور ها به طور علنی مخالفت نکنید.

این روانشاس با اشاره به اینکه یکی از نکات حائز اهمیت در مورد برخورد اطرافیان، تحریک نکردن فرد بدبین است و نباید با او مقابله و لج بازی کردو تا حد امکان مواردی را که نسبت به آن ها حساسیت دارد را رعایت کنند می گوید : توصیه می کنم که اطرافیان رفتار متعادلی با فرد بدبین داشته باشند یعنی از هر عملی که موجب تحریک او می شود و بد بینی او را تشدید می کند پرهیز کنند. رفتار متعادل یعنی، نه این که بر اساس باور های یک فرد بدبین رفتار کنیم و نه اینکه سعی کنیم با مقابله جویی او را تحریک کنیم. رفتار متعادل در برطرف کردن افکار بدبینانه تاثیری ندارد اما میزان تنش های خانوادگی را کاهش می دهد.

سعی کنید محیط های بی تنشی را برای نوجوانان خلق کنید

موسوی ادامه می دهد: نوجوانان در مقطع سنی حساسی هستند و به دلیل تغییرات بیولوژیک و روانی گاهی گرفتار رفتار های احساسی و پرخاشگری می شوند. در نتیجه خودشان نیاز دارند که والدین قدری با آن ها مدارا کنند و محیط بی تنشی را برای آنان فراهم آورند، و این دقیقا همان چیزی است که در خانواده هایی که یکی از والدین بدبین است ، یافت نمی شود.

او می افزاید: والدین بدبین دائم محیط پرتنشی را برای نوجوانان خود می سازندو غالباً با برخورد تند نوجوانان مواجه می شوند. توصیه ای که به نوجوانان می شود این است که تلاش کنند تا اعتماد والدین بدبین را جلب کنند تا بدبینی او تشدید نشود. باید بدانند که به دلیل شرایط موجود مجبورند که کنار والدین خود زندگی کنند و مدارا کنند.با کمی تحمل کردن بعضی مسائل ، بدون اینکه نظرات والد بدبین را بپذیرند، می توانند زندگی آرام تری برای خود فراهم کنند.

همه افراد بی گناه هستند مگر اینکه خلاف آن ثابت شود

موسوی می افزاید: در مبانی حقوق و قوانین مدنی اصل این است که همه افراد بی گناه هستند مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. اثبات گناه کار بودن کار هر کسی نیست و نیاز به شواهد محکم دارد .شایسته نیست فقط با چند دلیل کوچک یا احساس درونی کسی را به خیانت و عدم وفاداری و دزدی و کلاهبرداری ...متهم کنیم.

او در پایان توصیه می کند: در زندگی گاهی لازم است بعضی مسائل را نادیده بگیریم، در غیر این صورت زندگی را برای خود سخت می کنیم. اگر ما انرژی خود را برای پی بردن به خلاف های دیگران صرف کنیم ، وقت و انرژی خود را هدر داده ایم و به مشکل بر می خوریم . اگر کسی خلافی را در دراز مدت تکرار کند حتماً آشکار می شود پس نگران نباشید! اگر خلافی صورت بگیرد دیر یا زود بدون تجسس فاش می شود.

20106

کد خبر: 670641

وب گردی

وب گردی