پیمان معادی: گاهی فیلم هایی را به دلیل زندگی در ایران رد می کنم

پیمان معادی می گوید: در ایران که کشور بزرگی است، صنعت فیلمسازی معقولی داریم. هر سال ١٠٠ فیلم می‌سازیم. هر سال در جشنواره‌های جهانی جوایز معتبر و مهمی را از آن خود می‌کنیم؛ در جشنواره کن، ونیز، برلین، اسکار. ایران کشوری با اهمیت برای فیلم است و مسائلی هم پیشروی ما قرار می‌گیرد اما این سختی‌ها خلاقیت ما را بیشتر می‌کند.

به گزارش ایسکانیوز به نقل از روزنامه اعتماد، پیمان معادی بازیگر و کارگردان سینمای ایران، برای بازی در فیلم «جدایی نادر از سیمین» توجه فیلمسازان امریکایی را به خود جلب کرد و از آن پس فیلمنامه‌هایی برای حضورش در فیلم‌های هالیوودی دریافت کرد. او پس از بازی در فیلم «کمپ ایکس ری» و در مقابل کریستین استوارت حالا در سریال «شبی که...» بازی می‌کند. نشریه والچر با این بازیگر مصاحبه‌ای ترتیب داده که او درباره پیشنهادهایش و همکاری با اصغر فرهادی صحبت کرده است. در ادامه گزیده‌ای از این مصاحبه را می‌خوانید.

چطور برای بازی در سریال «شبی که...» انتخاب شدید؟
پس از «جدایی نادر از سیمین» این سریال نخستین پروژه‌ای بود که سراغ من آمد. قبل از اینکه روی آنتن برود، سه، چهار فیلم در امریکا بازی کردم مثل «کمپ ایکس ری. » فاصله زیادی بین فیلمبرداری قسمت اول سریال و باقی فیلم افتاد که حدود دو سال طول کشید. استیون زیلیان، کارگردان این سریال به من گفت فیلم «جدایی» را دیده و خیلی از این فیلم و بازی من خوشش آمده. بنابراین با مدیربرنامه‌ام تماس گرفته است. وقتی مدیربرنامه‌ام به من زنگ زد گفت: «یک سریال برای شبکه HBO است و آنها می‌خواهند تو یکی از نقش‌های اصلی را بازی کنی.»
پیش از بازی در «شبی که...» پیشنهاد دیگری به شما شد؟
پیشنهاد نه، اما چند فیلمنامه گرفتم که بعضی از آنها تست بازی می‌گرفتند. اما برای این سریال تست بازیگری لازم نبود و پیشنهاد صرف بود. بنابراین اگر آن را قبول می‌کردم در فیلم بازی می‌کردم. قبل از آن هم چند فیلمنامه گرفتم که دوست‌شان نداشتم.
از چه چیزی خوش‌تان نمی‌آید؟ آیا در فیلمنامه‌هایی که به دست‌تان می‌رسد با کلیشه‌های خاورمیانه‌ای مواجه می‌شوید؟
وقتی فیلمنامه‌ها را می‌خوانم دچار دو نوع درنگ می‌شوم. مثل همه بازیگرها یکی این است که باید از نقش و فیلمنامه خوشت بیاید و دلت بخواهد بخشی از پروژه باشی و گاهی اوقات فیلم‌های سیاسی است که من دوست ندارم آنها را تماشا کنم چه برسد به اینکه بخواهم بخشی از آن باشم. فیلم‌هایی که روی مذهب خاص، کشوری خاص تمرکز می‌کنند، از این دست هستند. در واقع فیلم‌های سیاسی، احمقانه‌اند. اما گاهی هم فیلم‌هایی هست که به درد من می‌خورند، فیلم‌هایی که با فیلمنامه‌ و نقش راحت هستم اما چون در ایران زندگی می‌کنم باید این پیشنهادها را رد کنم. بنابراین خیلی باید مراقب بود.
فیلم‌هایی که در ایران بازی کردید مانند «جدایی» و «درباره الی» فیلم‌هایی زیبا با داستان‌های انسانی هستند. در هالیوود هم نقش‌هایی را بازی کردید که به روایت داستان‌های انسانی می‌پردازند- مثل «کمپ ایکس ری» که نقش زندانی گوانتاناما را بازی می‌کنید که رابطه نزدیکی با نگهبان زندان ایجاد می‌کند. اما این فیلم سیاسی هم هست. در ساخت فیلم سیاسی که احتمال ایجاد تغییری مثبت در امریکا داشته باشد، ارزشی می‌بینید؟
بله. فیلمنامه «کمپ ایکس ری» را خواندم و عاشق داستان شدم. همان طور که گفتید این یادآوری خوبی است که امکان ساخت فیلم‌های خوب سیاسی هم هست. شخصیت خوبی بود و می‌توانستم به آن زوایا، تصورات و بُعدهایی بدهم. فیلمی درباره انسان‌ها، درباره مکالمات انسانی بین دو نفر از نقاط مختلف دنیا درست زمانی که فکر می‌کنی نمی‌توانی حتی یک ثانیه هم با دیگری حرف بزنی.
وقتی چنین نقش‌هایی را در فیلمی سیاسی بازی می‌کنید، ممکن است صحنه‌ای را دوست نداشته باشید یا اینکه از چگونگی به تصویر کشیدن مردم خاورمیانه خوش‌تان نیاید؟
گاهی در صحنه فیلمبرداری سوءتفاهم‌هایی پیش می‌آید. برای مثال وقتی کارگردان تفاوت میان مردم ایران و عرب را نمی‌داند و وقتی می‌گویی ایرانی‌ها عرب نیستند از شما می‌پرسند: «مگر مسلمان نیستی؟» و در جوابش می‌گویی: «بله، اما خیلی فرق داریم.» گاهی هم به من می‌گویند: «این کلمه را به عربی بگو.» و من می‌گویم: «من عربی بلد نیستم.» و در جواب می‌گویند: «اما تو مسلمانی، مگر نه؟» بنابراین بعضی اوقات می‌گویم: «باشه، جمله را بگو و پنج دقیقه به من وقت بده.» و به جای اینکه آنها را متقاعد کنم که عربی بلد نیستم، می‌روم و عرب‌زبانی را در لوکیشن فیلمبرداری پیدا می‌کنم و این جمله را با او تمرین می‌کنم. (می‌خندد.)
کنجکاوم درباره مسیر حرفه‌ای شما به بازیگری و فیلمسازی در ایران بدانم. می‌دانم رشته مهندسی متالورژی در دانشگاه خواندید اما چطور به صنعت فیلمسازی روی‌آوردید؟
ایران هم مانند بقیه کشورهای دنیاست؛ اگر می‌خواهی کار مورد علاقه‌ات را انجام بدهی سخت می‌توانی به آن برسی. باید رنج بکشی و صبور باشی. در ایران که کشور بزرگی است، صنعت فیلمسازی معقولی داریم. هر سال ١٠٠ فیلم می‌سازیم. هر سال در جشنواره‌های جهانی جوایز معتبر و مهمی را از آن خود می‌کنیم؛ در جشنواره کن، ونیز، برلین، اسکار. ایران کشوری با اهمیت برای فیلم است و مسائلی هم پیشروی ما قرار می‌گیرد اما این سختی‌ها خلاقیت ما را بیشتر می‌کند. این سختی‌ها باعث می‌شود سخت‌تر کار کنیم، باانگیزه‌تر شویم و جدی‌تر باشیم.
دوباره با اصغر فرهادی همکاری می‌کنید؟ به نظر می‌رسد همکاری خلاقانه‌ای با یکدیگر دارید.
البته که در آینده همکاری می‌کنیم. ما دوستان نزدیکی هستیم. از همکاری با یکدیگر خیلی خوشحال می‌شویم.
503502

کد خبر: 673800

وب گردی

وب گردی