موسی الرضا ولی نژاد سرپرست گروه خراسان شمالی "جولان" در گفت و گو با ایسکانیوز درباره این گروه گفت: ما سیزدهمین نسل هستیم که دوتار کار می کنیم و یک پسر 12 ساله دارم که چهاردهمین نسل ما می شود و خود من از 7 سالگی زیر نظر استادانی همچون مرحوم پدرم استاد سلطان رضا ولی نژاد،استاد داوودعلی بخشی،استاد ابوطالب حدادیان،استاد حسن حداد،استاد علی بخشی گل افروز،استاد همراه بخشی گل افروز و برادر خودم استاد حسین ولی نژاد،شروع به دوتار نوازی کردم و از سال 71 و 72 هم همراه گروه شروع به فعالیت کردم.
سرپرست این گروه درباره برگزاری جشنواره های موسیقی نواحی و کمک این جشنواره ها به زنده نگه داشتن موسیقی نواحی عنوان کرد:باید خیلی بیشتر از این ها جشنواره برگزار شود،به جرئت می توانم بگویم قدرت و گفتاری که من در ساز دوتار می بینم در هیچ ساز غربی نمی بینم،هر ساز غربی که هست بیاورید،من با دوتار آهنگ های آن را میزنم،اگز سازهای غربی توانستند آهنگ های دوتار را بنوازند من جایزه می دهم،از نظر قدرت دوتار من به جرئت می توانم بگویم که خیلی از سازهای غربی بیشتر است اما به شرط اینکه جشنواره های زیادی برگزار شود،مردم و جوانان ببینند من شاید 50 تا 100 شاگرد داشتم که همه آن ها از خود من استادتر و بهتر شده اند.جوان های ما با موسیقی نواحی آشنا نیستند،الان در تهران بگویید دوتار،می بینید که دوتار از نظر تبلیغی غریب افتاده است.دوتار خیلی قدرت دارد و باید از آن استفاده شود.
وی ادامه داد:من بالای 15 کتاب داستان حفظ کرده بودم که هر کتاب داستان حداقل 25 تا شعر داشته است.کسی که بخشی است باید این شعرها را به زبان ترکی،فارسی و کردی در خراسان شمالی می نواخته و می خوانده،که متاسفانه اینقدر استفاده نشده است ما همه آن ها را فراموش کرده ایم،الان فکر می کنم ما در حد دکور هستیم،می آییم یک برنامه اجرا می کنیم و چندتا آهنگ میزنیم و می رویم اما هنوز کسی از ما داستان سرایی نخواسته است،کسی نخواسته قدرت واقعی دوتار را نشان دهیم،دوتار اصلا یعنی چی؟ما از ساعت 8 شب تا طلوع آفتاب دوتار می نواختیم،مردم را ارشاد می کردیم،برای مردم داستان میگفتیم،پندآموز بودیم ولی متاسفانه الان دیگه استفاده نمی شود از زمانی که ساز غریبی جلو افتاده،ما عقب موندیم.
ولی نژاد درمورد وضعیت موسیقی نواحی در استان خراسان شمالی اظهار کرد:در استان ما هم اوضاع فرق کرده است،در خراسان شمالی از موسیقی ما استقبال می شود ولی در همین حد برنامه هایی که ارشاد به ما می دهد،اجرا داریم. اگر برنامه ما زیاد باشد فوقش یک ساعت است وگرنه جاهای دیگر که برنامه داریم نهایت 20 دقیقه اجرا می کنیم،حالا شما حساب کنید یک هنرمند در این زمان چه جوری می تواند قدرت سازش را نشان دهد،منی که فارس زبان هستم،ترکی و کردی و ترکمنی را یاد گرفتم فقط بخاطر اینکه در میان مردم باشم و در حال دست و پا زدنم که بگویم هنوز جان دارم.
این نوازنده دوتار صحبت هایش را اینگونه پایان داد:کلا این ساز غریب افتاده است،من از سال 51 مشغول دوتار نواختن هستم و تا الان هیچ بیمه ای به من تعلق نگرفته است، من در سال 88 مقام نخست 25 دوره جشنواره موسیقی را در رقابت با بقیه سازها کسب کردم یا در سال 83 در شیراز 3 تا مقام آوردیم ،این نشان می دهد که دوتار قدرت دارد،ولی باید از آن استفاده شود و به جوانان شناسنده شود.
508502
