به گزارش ایسکانیوز به نقل از روزنامه اعتماد، بخشهایی از این مصاحبه را در ادامه بخوانید؛
در مورد برجام به عنوان یکی از قوانین بسیار مهم و حیاتی اگر درایت و هوشیاری رییس مجلس نبود که بتواند ذهنیتی در نمایندگان برای تسریع در این کار ایجاد کند، بدون تردید در این زمینه با مشکل مواجه میشدیم.
در زمینه رای اعتماد به وزرای کابینه هم همیشه وزرای کلیدی تحت فشار شدید مجلس بودند. جدای از وزارت علوم که در چند مورد با مشکل اساسی مواجه شد، سایر وزرا هم نتوانستند به راحتی رای اعتماد مجلسیان را به دست آورند. از آن بدتر نحوه برخورد با وزرا بود . در بسیاری موارد خط و نشانهایی برای وزرا کشیده میشد و امتیازهای خاصی از آنها درخواست میشد که اگر از سوی وزرا تمکین نمیشد مورد سوال قرار میگرفتند. حجم بالا و کیفیت پایین سوالات از وزرا هم بیانگر این بود که نمایندگان مجلس بهجای اینکه به رسالت اصلی خود عمل کنند به دنبال سهمخواهی در قوه مجریه هستند.
وقتی نماینده مجلس ببیند برای کسب تایید شورای نگهبان بایدها و نبایدهایی را باید درنظر بگیرد طبیعتا محافظهکار میشود. تلقی من این است که بسیاری از نمایندگان مجلس به دلیل همین محافظهکاری، از مقابله با کارهای غیرقانونی اجتناب کردند .
اگر به گذشتهها هم نگاهی بیندازید میبینید جریانی که از نظر سیاسی موافق شورای نگهبان باشد، توانسته حضور در دورههای بعدی را هم تجربه کند. نمونه آن، رد صلاحیتها در مجلس چهارم است. ما شاهد رد صلاحیت ٤٥ نفر از نمایندگان مجلس سوم برای دور چهارم بودیم که عمده آنها از منتقدین آقای هاشمی محسوب میشدند. در آن زمان از تریبونهای جریان اصولگرا شعار «مخالف هاشمی، دشمن پیغمبر است» شنیده میشد.
تا زمانی که قانون انتخابات مصوب مجلس چهارم وجود دارد من به آن احترام میگذارم و باید طبق آن عمل شود. اما عمیقا بر این باورم که تفسیری که شورای نگهبان از اصل ٩٩ قانون اساسی ارایه داده و با دخالت در نحوه تعیین هیاتهای اجرایی عملا در ارزیابی نامزدها ورود کرده و عملا غربالگری نامزدها را در دست گرفته انتخابات را از روال منطقی که تا مجلس سوم جریان داشت، خارج ساخته است. مزید بر اینکه قانون انتخابات در ماده ٢٨ اصل برائت را نادیده گرفته و نامزدها را بر صندلی اتهام نشانده که باید دین و ایمان آنها مورد احراز قرار گیرد، من امیدوارم روزی این اشکالات قانون انتخابات برطرف شود و شورای نگهبان هم به تفسیر اولیه خود از اصل ٩٩ قانون اساسی برگردد و فقط ناظر بر انجام روند انتخابات باشد و از دخالت در امور اجرایی بپرهیزد. اما تا آن زمان باید تلاش کنیم که لااقل همین قانون موجود درست اجرا شود. مثلا در احرازصلاحیتها فقط به مراجع چهارگانه که در قانون آمده بسنده شود.
انتقادنکردن اصولگرایان از شورای نگهبان دو دلیل دارد. یک دلیل به خاطر هم سلیقگی حزبی و ایدئولوژیکی است. طبیعتا به کسانی که با ما هم عقیده و هم فکر هستند گرایش بیشتری نشان داده و آنها را مورد حمایت قرار میدهیم. عامل دوم هم منفعت و منافع حزبی است. یعنی منافع اصولگرایان ایجاب میکند که از این سبک و سلیقه موجود شورای نگهبان حمایت کنند. شما فکر میکنید اگر بهجای اعضای فعلی شورای نگهبان تمام اعضا تبدیل به آیتالله صانعی و دکتر افتخار جهرمی میشد، آن موقع قضاوت و نظر اصولگرایان در مورد شورای نگهبان همین است که الان هست؟ بدون تردید تغییر پیدا میکرد و برعکس، آن موقع میدیدید که بسیاری از اصلاحطلبان مدافع شورای نگهبانی میشدند که دوازده صانعی در کنار هم نشسته بودند.
اگر برگردیم و در صحبتهای دکتر ظریف و تیم مذاکرهکننده دقت کنیم، میبینیم که بزرگترین مشکل را روسیه در درجه اول و چین در مرتبه بعدی برای ایران ایجاد کردند. حتی کار به جایی رسید که وزیر خارجه روسیه در عکس یادگاری پس از توافق هستهای حضور پیدا نکرد. اما در این زمینه یا در بسیاری از موارد اینچنینی بسیاری از نمایندگان مجلس به زبان نیاوردهاند که چرا نیروگاه بوشهر که باید ١٥ سال پیش به بهرهبرداری میرسید هنوز با ظرفیت کامل در مدار قرار نگرفته است؟ این دست روسها بود و کارشکنی روسها در به بهرهبرداری رساندن این نیروگاه اظهرمنالشمس است. کدام اصولگرای مجلس در این زمینه کوچکترین اعتراضی کرد؟ بسیاری از اصولگرایان خواسته یا ناخواسته به جای رعایت سیاست نه شرقی و نه غربی که برآمده از متن انقلاب بود به سوی شرق گرایش یافتهاند.
202/201