نیوشا یعقوبی: 24 اکتبر با روز جهانی مبارزه با تغییرات اقلیمی(International Day of Climate Action) است در این روز بسیاری از افراد تلاش می کنند میزان دی‌اکسیدکربن را در همه نقاط کاهش دهند.در چنین روزی همه افراد از کودکان تا بزرگسالان در تمامی نقاط جهان با اقدامات مختلفی مانند کاشتن درخت، کوه پیمایی و ... عدد 350 را بر همه جا حک می کنند و از این طریق از افراد مربوطه می خواهند تا اقدامات مناسبی جهت کاهش سطح دی اکسید کربن تا کمتر از 350 انجام دهند.

چرا 350؟

سازمان 350 توسط «بیل مک‌کیبن» فعال محیط زیست و با هدف ایجاد یک جنبش مردم‌نهاد جهانی تأسیس شد تا آگاهی انسان در مورد تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیت بشر را افزایش داده و با رفتار برخی سیاستمداران و سرمایه‌داران مبنی بر رد نقش انسان در افزایش گاز گلخانه‌ای به مقابله برخیزند و تولید دی‌اکسید‌کرین را متوقف سازند تا گرمایش زمین آهسته‌تر شود.

دی‌اکسیدکربن از طریق ایجاد اثر گلخانه‌ای‌ نقش مهمی در گرمایش زمین دارد. تا حدود 200 سال پیش سطح دی‌اکسیدکربن جو حدود 275 پی‌پی‌ام‌ بود ولی از انقلاب صنعتی به بعد ، رو به افزایش گذاشته و در حال حاضر به 400 پی‌پی‌ام‌ رسیده است. در سال 2012 مقدار آن 2 پی‌پی‌ام‌ افزایش داشته و این روند افزایش همچنان ادامه دارد. آرزوی انسان‌ امروز کاهش سطح دی‌اکسیدکربن به زیر 350 پی‌پی‌ام‌ است.

تابستان 2009 «راجندرا پاچوری» اقلیم‌شناس سازمان ملل و رئیس پانل بین‌دولتی تغییرات اقلیمی (IPCC) با اشاره به مفهوم 350 می‌گوید: «بعنوان رئیس این پانل نمی‌توانم موضع خاصی در این زمینه بگیرم. این سازمان بنا بر توصیه ندارد ولی بعنوان یک انسان از این هدف حمایت می‌کنم. آنچه رخ می‌دهد و احتمالاً بنا است رخ بدهد مرا متقاعد می‌سازد که جهان باید در این زمینه همتی بلند داشته و بصورت قطع به سمت هدف 350 حرکت نماید»45

تغییر اقلیم یعنی هر تغییر مشخص در الگوهای مورد انتظار برای وضعیت میانگین آب و هوایی، که در طولانی مدت در یک منطقه خاص یا برای کل اقلیم جهانی، رخ بدهد. تغییر اقلیم نشان دهنده‌ تغییرات غیر عادی در اقلیم درون اتمسفر زمین و پیامدهای ناشی از آن در قسمت‌های مختلف کره‌ زمین است .

کنوانسیون UNFCCC اصطلاح «تغییرات اقلیمی» را برای تغییراتی به کار می‌برد که منشاء غیر انسانی داشته باشند. تغییر اقلیم پدیده‌ای است که در نتیجه فاکتورهایی همچون فرایندهای دینامیکی زمین و یا عوامل بیرونی مانند تغییرات در شدت تابش آفتاب و یا فعالیت های انسانی رخ می‌دهد. عوامل خارجی تأثیر گذار بر اقلیم را اغلب نیروهای اقلیمی می‌نامند و شامل فرایندهایی مانند نوسانات در شدت نور خورشید، انحراف در مسیر حرکت زمین و افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای می‌شود.

آب و هوای کره زمین در طول تاریخ تغییرات زیادی داشته است.در طول 650 هزار سال گذشته شاهد 7 چرخه پیشرفت و عقب نشینی خاک بوده ایم به گونه حدود 7 هزار سال پیش با پایان ناگهانی آخرین عصر یخبندان به عنوان آغاز دوران آب و هوا مدرن و تمدن بشری شناخته می شود.
بر اساس گزارش سایت اقلیم ناسا، این تغییرات آب و هوایی ممکن است بسیار کوچک باشد اما تاثیر بسیاری در میزان دریافت انرژی خورشید در کره زمین دارد.

نقشه بالا باشاخص دمای اقیانوس-زمین مربوط به سپتامبر 2016 توسط سازمان ناسا تهیه شده است و میزان گرمایش جهانی را نشان می دهد که با توجه به آن می توان دریافت گرمایش در نیم کره شمالی بیشتر است.

دانشمندان مطالعات فضایی (GISS) ناسا در نیویورک سپتامبر 2016 را به عنوان گرم ترین ماه سپتامبر در 136 سال گذشته دانسته اند.دمای سپتامبر 2016 ، 0.004 درجه سانتیگراد گرم تر از سپتامبر سال 2014 بود.همچنین ماه گذشته 0.91 درجه سانتیگراد گرمتر از دمای متوسط سپتامبر 1951-1980 بوده است.

دلایل عمده گرمایش زمین از نظر ناسا

افزایش سطح آب دریاها: سطح آب های جهانی 17 سانتی متر(6.7 اینچ) در قرن گذشته افزایش یافته است که میزان آن نسبت به دهه گذشته تقریبا دو برابر شده است.

گرمایش جهانی: بررسی دمای سطح جهانی نشان می دهد که زمین از سال 1880 گرم تر شده است . بیشتر گرمایش جهانی را می توان به سال 1970 نسبت داد .

افزایش دمای اقیانوس ها:دمای اقیانوس ها از طریق جذب کردن گرمای محیط بیشتر شده است به طوری که از سال 1969 700 متر ( 2300 فوت) بالاتر آمده است که نشان دهنده افزایش 0.302 درجه فارنهایتی آن هاست.

کاهش سطح یخ ها: صفحات یخ در قطب جنوب و گرینلند در حال کاهش است. با توجه به اطلاعات دریافتی ناسا و آزمایش های سازمان آب و هوای جهانی می توان دریافت 150 تا 250 کیلومتر مکعب (36 تا 60 مایل مکعب) از یخ ها بین سال های 2002 و 2006 مفقود شده است این در حالی است که قطب جنوب حدود 152 کیلومتر مکعب (36 مایل مکعب) از یخ هایش را بین سال های 2002 و 2005 از دست داده است.

کاهش یخ های قطب شمال:ضخامت یخ های قطب شمال در طول چند دهه گذشته با سرعت زیادی کاهش یافته است.

عقب نشینی یخچال ها: تقریبا در سراسر جهان یخچال های طبیعی در حال عقب نشینی هستند که از این مناطق می توان به کوه های آلپ، هیمالیا، آند، رشته کوه های راکی، آلاسکا و آفریقا اشاره کرد.

رویدادهای شدید جوی: تعداد حوادث ناشی از گرمایش جهانی در ایالات متحده افزایش یافته است به طوری که در این کشور شاهد بارش باران های شدید هستیم، این در حالی است که چنین حوادثی از سال 1950 کاهش یافته بود.

اسیدی شدن اقیانوس ها: از آغاز انقلاب صنعتی، میزان آب های اسیدی در سطح اقیانوس ها حدود 30 درصد افزایش یافته است و این افزایش ناشی از انتشار دی اکسید کربن بیشتر از حد در داخل جو است که بیشتر آن توسط لایه فوقانی اقیانوس ها جذب می شود که این میزان در حدود 2 میلیارد تن در سال افزایش می یابد.
کاهش سطح برف ها: مشاهدات ماهواره ای نشان می دهد که مقدار پوشش های برف بهاری در نیم کره شمالی تا کنون بیش از پنج دهه گذشته کاهش یافته است.

105/106