به گزارش ایسکانیوز، دکتر حسین بیگدلی،روانشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی در گفتوگو با برنامه نیمنگاه گروه خانواده رادیو سلامت گفت: وقتی صحبت از زنان سرپرست خانوار میشود یعنی مادری که نقش پدری ایفا میکند و علاوه بر تامین نیازهای عاطفی خانواده باید هرآنچه وظیفه پدر است را نیز برعهده بگیرد، بنابراین قشری که درباره آن صحبت میکنیم، فشار روانی زیادی را متحمل میشود.
او ادامه داد: به باور من دستفروشی زنان سرپرست خانوار و دختران نهتنها ممکن است آنها را به سمت و سوی آسیبهای اجتماعی سوق دهد، بلکه بهطور مستقیم و غیرمستقیم فضای اجتماعی را متضرر میکند و همچنین این پرسش مطرح میشود که کدام نهاد و سازمان مردمنهاد از زنان سرپرست خانوار خوداشتغال حمایت میکند؟ آیا بودجه تخصیص یافته به امر حمایت از این قشر، بدرستی مصرف میشود؟ کدام دستگاهها متولی و مسئول مراقبت از زنان دستفروش هستند؟
او افزود:همانطور که میدانید در تعاریف جامعهشناسی، دستفروشی شبهتکدیگری است که از دید مدیران شهری در صورت ایجاد سد معبر مورد برخورد قرار میگیرد و همین موضوع باعث ایجاد اضطرابها و تنشهایی برای زنان خواهد شد که تاثیر آن قابل مقایسه با مردانی در جایگاه مشابه است.برای حل این مساله بهترین راه پرهیز از سطحینگری و جزیرهای عمل کردن دستگاههای حمایتی است و با برنامهریزی در اجرا و نظارت میتوان بهطور اثربخش از زنان دستفروش حمایت کرد.
او تاکید کرد: تا آنجا که من میدانم، در حوزه اجتماعی در وزارت کشور، مقرر شده است تا سازمان اجتماعی تشکیل شود که براساس آن تمام دستگاهها موظف به حمایت از قشرهای آسیبپذیر جامعه بویژه زنان سرپرست خانوار باشند و از سوی دیگر باید از سوی نهادهای فرهنگی، اجتماعی و علمی مطالبهگری بهوجود بیاید که مسئولیت حمایت و مراقبت از زنان سرپرست خانوار در کار دستفروشی با کیست؛ همچنین زنان دستفروش نیز باید بدانند نیاز به کسب چه آموزشها و مهارتهایی دارند و دارای چه حقوق اجتماعی و شهروندی هستند؟ فراموش نکنیم برای حل هر مشکل اجتماعی ابتدا لازم است حوزه فرهنگ اجتماعی را در جامعه به رسمیت بشناسیم، تخصصها را بپذیریم و این که حوزه اجتماعی نیز تخصصی است و باید بهصورت نظاممند مدیریت و راهبری شود.
105/106