محمدحسن نجفی، مدیر تماشاخانه «سه نقطه» درباره اهداف انجمن صنفی تماشاخانه های ایران، به ایسکانیوز، گفت: من از تشکیل نشست مطبوعاتی هیات مدیره انجمن صنفی تماشاخانه های ایران بی‌خبر بودم، اما می دانم که در این نشست به تعدادی از اهداف انجمن اشاره شده است که من هنوز اطلاعی از آن اهداف ندارم اما معتقدم به طور کلی هر حرکت، جنبش، نهضت و هر انجمنی اگر بر پایه اهدافی که بنا کرده است ثابت قدم بماند و بر اساس آن پیش رود اتفاق درستی افتاده است اما اگر غیر از این باشد یعنی از رسالت خود دور شود به اهدافش نخواهد رسید و رسالت یک صنف و یا انجمن این است که از حقوق خود در مقابل نظرات مخالف دفاع کند.
نجفی درباره تغییر در تعرفه دریافتی از سوی تماشاخانه ها پس از راه اندازی انجمن صنفی، اظهار داشت: هنوز هیچ گفتگویی درباره این موضوع نشده است، همه ما پیشنهادات مختلفی داشته ایم و با انگیزه ها و آرمان های متنوعی وارد این انجمن شده ایم و برای همه ما در مرحله اول تماشاگر مهم است و اگر چیزی غیر از این وجود داشته باشد غلط است، سوالی که مطرح است این است که چرا به سمت تماشاخانه های خصوصی تئاتر رفتیم؟! برای اینکه مردم را به سالن های تئاتر بیاوریم و روح تئاتر در ارتباط با مخاطب شکل می گیرد، حتما مخاطب باید اصلی ترین الویت انجمن باشد اما در واقع در حال حاضر نمی شود با قاطعیت در این باره حرف زد و باید اجازه دهیم که انجمن فعال شود.
او افزود: رویکرد من درباره گیشه تئاتر، گیشه درصدی است، گیشه ای که امکانی را فراهم کند که بین گروه نمایشی و سالن تماشاخانه تعامل به وجود آید، اینکه تماشاخانه به گروه هزینه ای را ابلاغ و تحمیل کند از نظر من غلط است و ما در تماشاخانه «سه نقطه» از ابتدای سال 95 کف فروش را برداشته ایم و گروه ها یا وارد قرارداد 70 به 30 درصد با ما می شوند و یا با گروه های جوان تر که مورد حمایت ما هستند به این شکل قرارداد منعقد می کنیم که در زمان اجرا هر شب تعدادی از صندلی های سالن را در اختیار تماشاخانه قرار دهند که این تعداد هم حداکثر 30 درصد قرارداد می شود، اما ما با اعمال قانون کف فروش مخالف هستیم.
مدیر تماشاخانه «سه نقطه» درباره یکسان سازی تعرفه تماشاخانه ها تاکید کرد: یکسان سازی باید بر اساس کیفیت باشد، یکسان سازی به این معنی نیست که تماشاخانه ای با 50 نفر ظرفیت با سالنی که 200 نفر ظرفیت دارد یکسان باشد اما شرایط باید معقول باشد، یعنی سالن a اگر یک میلیون تومان بر اساس همان قرارداد 70 به 30 دریافت می کند،سالن b با کیفیت بهتر حتما یک میلیون و پانصد هزار تومان باید دریافت کند و سالن c که از بقیه کیفیت بالاتری دارد 2 میلیون تومان بگیرد.
نجفی درباره درجه بندی تماشاخانه ها بر اساس کیفیت، گفت: درجه‌بندی تماشاخانه ها موضوع بسیار مهم و منطقی است و قطعاً باید اتفاق بیافتد و انجمن صنفی با عملکرد درست می‌تواند مدیریت این قضیه را بر عهده بگیرد و مرکز هنرهای نمایشی با جدیت کامل وضعیت فنی سالن‌ها را رصد می کند و کارشناسانی به سالن ها آمده اند و تماشاخانه ها را درجه‌بندی می کنند و کیفیت را سنجیده و در صورت نیاز درخواست بهینه کردن لوازم، امکانات و فضا را دارند.

او ادامه داد: همین موضوع رصد سالن ها باعث شده تا برای مدیریت تماشاخانه‌ها دغدغه‌‌ای به وجود آید تا سالن های تحت مدیریت خود را به ایده‌آل‌ها نزدیک کنند و حداقل‌هایی را برای نزدیک شدن به کیفیت مورد نظر داشته باشند، واقعیت این است که حتی اگر انجمن صنفی و مرکز هنرهای نمایشی هم تمایلی نداشته باشند، هنرمندان آگاه تر و باهوش‌تر از آن هستند که هر اتفاقی در تماشاخانه ها را بپذیرند. اگر مدیر یک تماشاخانه نتواند اعتماد هنرمند را جلب کند دیگر یک گروه نمایشی آن سالن را برای اجرا و تماشای تئاتر انتخاب نخواهد کرد و خود به خود آن تماشاخانه دوامی نخواهد داشت بنابراین مسیر روبه جلوی تماشخانه های خصوصی با اصلاح همراه است و صنف باید داعیه مدیریت اصلاحات را داشته باشد و وظیفه‌ انجمن صنفی این است که فضایی عادلانه و یکسان برای مخاطب و هنرمند به وجود آورد و فضا در هر سالن ابهام آمیز نباشد به گونه ای که برای مخاطب گیج کننده شود.
501500