به گزارش ایسکانیوز وبه نقل از سازمان تامین اجتماعی، بر اساس قانون تامین اجتماعی، هر نوع بیماری منجر به کاهش قدرت کار در حد ازکارافتادگی نمی شود، بلکه این کاهش باید پایدار باشد، زیرا تایید کاهش توانایی در کمیسیون های پزشکی پس از خاتمه درمان و غیرقابل علاج تشخیص داده شدن بیماری و به ثمر نرسیدن خدمات توانبخشی، انجام می شود.
براساس این گزارش، طبق ماده ٧٠ قانون تامین اجتماعی، بیمه شدگانی که طبق نظر پزشک معالج غیرعلاج تشخیص داده می شوند، پس از انجام خدمات توانبخشی و اعلام نتیجه توانبخشی یا اشتغال، چنانچه طبق نظر کمیسیون های پزشکی موضوع ماده ٩١ این قانون توانایی خود را کلا یا بعضا از دست داده باشند، به سه حالت تقسیم می شوند.
براین اساس، هرگاه درجه کاهش قدرت کار بیمه شده ٦٦ درصد و بیشتر باشد، به نحوی که نتواند با اشتغال به کار سابق یا کار دیگری بیش از یک‌سوم از درآمد قبلی خود را به دست آورد، ازکارافتاده کلی و چنانچه میزان کاهش قدرت کار بیمه شده، بین ٣٣ درصد تا ٦٦ درصد و به علت حادثه ناشی از کار باشد، به نحوی که با اشتغال به کار سابق یا کار دیگر، فقط قسمتی از درآمد خود را به دست آورد، ازکارافتاده جزیی شناخته می شود.
همچنین اگر درجه کاهش قدرت کار بیمه شده بین ١٠ تا ٣٣ درصد بوده و به موجب آن حادثه ناشی از کار باشد، مستحق دریافت غرامت نقص مقطوع می شود.
براساس این گزارش، بیمه شده ای که در اثر حادثه ناشی از کار، از کارافتاده کلی شناخته شود، بدون درنظر گرفتن مدت پرداخت حق بیمه استحقاق دریافت مستمری ازکارافتادگی کلی ناشی از کار را خواهد داشت.
سازمان تامین اجتماعی اکنون 42 میلیون نفر را تحت پوشش دارد که دو میلیون و 900 هزار نفر از آنها مستمری بگیران، بازنشستگان و از کارافتاده ها هستند.
700700
