زهره حاجیان- بدون شک ارتقاء بهره وری آموزشی Educational Productivity از طریق بهبود عملکرد اساتید بر مبنای ارزشیابی مستمر دانشجویان رشته‌های مختلف انجام پذیر است و این را می توان از اهداف کلی این طرح دانست.

ارزشیابی استاد Teacher Evaluation معمولا به منظور فراهم کردن شرایطی برای اصلاح و بهبود در تدریس ، افزایش انتقادپذیری در اعضای هیأت علمی، افزایش مسئولیت پذیری دانشجویان ،افزایش قابلیت قضاوت در دانشجویان و ایجاد احساس مشارکت در فعالیت های آموزشی اجرا می شود.

ارزیابی ها نشان دهنده بازخوردها در مورد نحوه تدریس اساتید است

معمولاً ارزشیابی شیوۀ تدریس اساتید دانشگاه، فرایندی است که با هدف بهبود وضعیت تدریس و افزایش سطح آموزش در اواخر نیمسال های تحصیلی و توسط دانشجویان انجام می شود. برخی از محققان معتقدند این ارزشیابی های دانشجویی در نوع خود بهترین است چرا که دانشجویان تنها افرادی هستند که به طور مستقیم با اساتید خود در ارتباط هستند و به درستی می توانند شرایط و نحوه تدریس استاد هئد را تحلیل و ارزیابی کنند .

یکی از جامعه شناسان که فارغ التحصیل دانشگاه آزاد اسلامی است با اشاره به اینکه چنین ارزشیابی هایی در صورتی که به درستی انجام شوند، می تواند در سایست گذاری ها موثر باشند می گوید: ابن ارزیابی ها نشان دهنده بازخوردها در مورد نحوه تدریس اساتید است و از طرف دیگر به تصمیم گیری و سیاست گذاری های مسئولان کمک می کند.

حمید فتاحی کارشناس ارشد جامعه شناسی می گوید: اما این سوال مطرح می شود که این ارزشیابی ها چقدر واقعی است و تا چه اندازه می توان به آن تکیه کرد ؟ واقعیت این است که در میزان نزدیک بودن این ارزشیابی ها به واقعیت، تردیدهایی وجود دارد چرا که ارزیابی و نظر دانشجویان در مورد اساتید خود، ممکن است تحت تاثیر عوامل دیگری قرار گیرد که چندان ارتباطی با موضوع مورد ارزشیابی نداشته باشند.

محمدرضا دلفیه در مورد نتایج یک پژوهش انجام شده می گوید: در این راستا محققان و پژوهشگرانی از دانشگاه علوم پزشکی قم مطالعه ای را به منظور بررسی عوامل موثر بر نمره ارزشیابی استادان این دانشگاه که توسط دانشجویان آن ها داده شده، به انجام رسانده اند.

نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین نمره درس که توسط استاد به دانشجو داده می شود و نمره ارزشیابی که توسط دانشجویان به اساتید داده می شود، ارتباط معنی داری وجود نداشته است. به عبارت دیگر دانشجویان، مستقل از نمره کسب شده خود، به بررسی وضعیت تدریس استاد پرداخته و نمره درسی آن ها، تاثیری بر قضاوتشان در مورد استاد مربوطه نداشته است.

از دیگر نتایج به دست آمده در این تحقیق که مقاله علمی پژوهشی آن در «مجله توسعه آموزش در علوم پزشکی» به چاپ رسیده است، می توان به این موضوع اشاره کرد که دانشجویان در کل و به طور معنی دار، نمره بیشتری به اساتید زن داده اند تا اساتید مرد. علاوه بر این دانشجویان دختر نمرات بالاتری را به اساتید خود داده اند. این دو نتیجه بیانگر آن است که بین جنسیت (دانشجو و استاد) و نمره ارزشیابی، رابطه معناداری وجود داشته است.

یافته جالب توجه دیگر این پژوهش آن است که دانشجویان برای ارزشیابی استاد خود، مرتبه علمی او را به طور ویژه ای مورد توجه قرار داده اند، به طوری که اساتید دارای مرتبه علمی استاد و دانشیار نمرات بالاتری نسبت به مرتبه های استادیار ومربی کسب کرده اند.

گفتنی است نتایج چنین پژوهشی می تواند در بررسی کارایی، نقاط قوت و نقاط ضعف سیستم های ارزشیابی فعلی به صورت موثری به مسئولان امرآموزش دانشگاهی کمک

کند.

دانشجویان می توانند بهترین ارزیابی را ارائه دهند

فتاحی با اشاره به اینکه دانشجویان می توانند بهترین ارزیابی را ارائه دهند می گوید: ممکن است یک استاد در مورد حضور و غیاب و کارکرد دانشجودر کلاس سختگیر باشد و دانشجو حس کند که اذیت می شود اما در نهایت نحوه و نوع تدریس استاد است که در ذهنش می ماند و موارد جزیی مانند اعتراض های کلاسی از خاطر دانشجو خواهد رفت و زمان ارزشیابی بیشتر دانشجویان به میزان یادگیری دروس از استاد نمره خواهند داد و این ارزش دارد.

این جامعه شناس تاکید می کند: یکی از واقعی ترین ارزشیابی ها در دانشگاه آزاد انجام می شود و از این راه اساتید و نحوه تدریس شان مورد ارزیابی قرار می گیرد.

700700