به گزارش ایسکانیوز، حامد داراب شاعر و نویسنده که به تازگی ترانه "راهى شدیم" اثر او، به وسیله احسان اسدیان خوانده شده است. منتقد میهمان جلسه نقد ترانه انجمن هنری ادبی ونداد بود.

او در این جلسه ضمن تاکید بر آنکه ترانه به دلیل ظرفیت هاى عاطفى اش می تواند به عواطف اجتماعی مردم نیز نزدیک باشد گفت: متاسفانه همین ظرفیت عاطفی در ترانه جنبه هاى اجتماعی اش را به دلیل سلیقه های کوتاه نظرانه، از دست داده است.

او همچنین درباره آسیب شناسی ترانه معاصر ایران گفت: به باورم سه آسیب اساسی را می توان برای ترانه امروز به بررسی گذاشت. نخست حدیث نفس شدن ترانه، دوم، خالی شدن ترانه از مضامین اجتماعى، و سوم احساسات زدگی آن، به جای حس آمیزی در مخاطب.

داراب در ادامه افزود: ترانه امروز گویی به حدیث نفس شخصی نویسنده اش بلدل شده است. و همین موضوع گستره آن را کوچک کرده است. ترانه سرا از دایره رابطه های عاشقانه، و درون مایه های عشق و ضد عشق فراتر نمی رود و در ارایه همین مضامین نیز، تنها از تجربه های زیستی خویش تاثیر می پذیرد.

داراب که برای نقد مجموعه ترانه "این خونه با دلشوره همدسته" در انجمن ونداد حضور یافته بود؛ گفت: وقتی ترانه به حدیث نفس ترانه سرا و محلی برای بیان رنج های شخصی او آن هم تنها در حیطه مضامین عاشقانه؛ بدل می شود، ظرفیت های دیگر خود را در درازنای زمان فراموش می کند.

او با تاکید بر تاثیر ترانه در بزنگاه های مهم اجتماعی افزود: تاریخ ترانه نشان می دهد که ترانه خارج از ساختار شعر توانسته در حساس ترین اتفاقات اجتماعی تاثیر گذار باشد، توجه به جنبش های دهه ١٩٦٠ و تاثیرات ترانه های آن دوره در اشاعه فرهنگی مشخص نمونه ای از این تاثیرات است.

وی با انتقاد از خالی بودن درون مایه اجتماعی در کتاب های ترانه و موسیقی هایی که طی یک دهه گذشته منتشر شده اند گفت: وجهه عاطفی ترانه می تواند به عواطف و احساسات مردم جامعه نزدیک باشد و انعکاس دهنده مصایب اجتماعی یک ملت شود.

او افزود: منظور از وجهه اجتماعی هرگز تبدیل شدن ترانه به متنی سیاسی و یا شعاری نیست، و این کوته فکری است که ترانه را به یک اثر شعار گونه تبدیل کنیم، اما این پرسش مطرح است که ترانه به عنوان یک متن هنری که در کاربردی ترین شکل کلام با مردم در ارتباط نزدیک است، چگونه می تواند به عواطف انسانی -اجتماعی همان مردم اهمیت ندهد؟

داراب در انتهای سخنرانی خود در انجمن ونداد اضافه کرد: البته ترانه باید در بیان احساسات حتی عاشقانه نیز از توانایی های خود برای احساسات زده ندشدن سود بجوید. او گفت: متاسفانه اغلب ترانه سرایان معاصر دچار احساسات زدگی به جای حس آمیزی هستند و این امر ترانه را به نوعی یک مرثیه کرده است.

500500