به گزارش ایسکانیوز، خسرو جعفری زاده در خصوص رصد لکه های خورشیدی خاطر نشان کرد: لکه خورشیدی ناحیه‌ای بر روی سطح خورشید است که به وسیله فعالیت‌های شدید مغناطیسی بوجود می‌آید.
وی افزود: این ناحیه‌ها به علت کاهش درجه حرارت سطح خورشید به وجود می‌آیند. معمولا این لکه ها با چشم، به صورت تیره رنگ و سیاه دیده می شوند.
جعفری زاده با بیان اینکه دمای مکان لکه خورشیدی پایین تر از دیگر مناطق خورشید است، خاطر نشان کرد: خورشید در حالت عادی دمایی برابر با ۵ هزار و ۸۰۰ کلوین دارد که در این مکان ها(لکه های خورشیدی) دما از ۳ تا ۴ هزار کلوین است.
به گفته این کارشناس نجوم، در این مکان ها فعالیت مغناطیسی شدیدی وجود دارد و هر یک از این لکه ها دارای یک مکان مغناطیسی جداگانه ای هستند. هر چه لکه های خورشیدی بیشتر باشد فعالیت خورشید بیشتر است.
وی عنوان کرد: زمانیکه لکه های خورشیدی ظاهر می شوند بادهای خورشیدی بیشتری تولید شده و از طرفی هم تاج خورشید که تنها در هنگام خورشید گرفتگی دیده می شوند، فعال تر و بزرگتر دیده می شود. تاج خورشید در زمان خورشید گرفتگی قابل رصد است.
به گفته جعفری زاده، اولین بار لکه های خورشیدی توسط گالیله در ۱۶۱۵ رصد شده است.
وی با بیان اینکه اندازه لکه های خورشیدی در هر لحظه متغیر است و نمی توان گفت اندازه ثابتی دارند؛ بعضی ها کوچکتر از زمین هستند و بعضی ها نیز ۳ یا ۴ برابر کره زمین می شوند که آنها در افق به هنگام غروب دیده می شوند وقتی بزرگ می شوند.
وی افزود: رصد لکه های خورشیدی با ابزار رصدی قابل مشاهده هستند و برای رصد خورشید باید از فیلتر مایلار استفاده کرد.
200/202
منبع: مهر
