به گزارش ایسکانیوز به نقل از ایرنا، بارش برف نعمت الهی است اما در این میان موجب سرگردانی پرندگان برای تهیه دانه می شود زیرا با نشستن برف بر روی زمین و نبودن حشرات، پرندگان برای تامین غذای مورد نیاز خود با مشکل مواجه می شوند.

روزهای زمستان کوتاه و شب های آن سرد و طولانی است از این رو باعث می شود تا پرندگان به اندازه کافی به غذای اصلی خود که کرم و حشره است دسترسی نداشته باشند، حتی دانه ها و یا برخی میوه های درختی هم زیر برف مدفون می شوند.

پرندگان حیواناتی خونگرم هستند بنابراین زمانی که درجه حرارت هوا تغییر می کند آنها دمای بدن خود را حفظ می کنند و برای این کار به غذای کافی نیاز دارند اما در فصل سرد سال دسترسی به غذا برایشان دشوار می شود.

از این رو با توسعه شهرنشینی و از بین رفتن درختان و به دنبال آن کاهش غذای پرندگان چند سالی است تب غذا دادن دستی به پرندگان به ویژه در شهرها رونق گرفته است که موافقان و مخالفان خاص خود را دارد اما چیزی که در این میان تا حدودی فراموش شده نوع غذایی است که باید به پرندگان داده شود.

اسماعیل کهرم یک پرنده شناس معتقد است بهتر است به پرندگان دانه های مغذی با کالری بالا مانند ارزن یا گندم داده شود.

وی گفت: غذا دادن دستی به پرندگان شهری و تا حدودی اهلی در فصول سرد سال ایرادی ندارد زیرا در این زمان دانه ها زیر برف مدفون می شوند و حشرات یا مرده اند و یا در خواب به سر می برند.

وی تاکید کرد: اما مساله مهم نوع غذایی است که به پرندگان داده می شود، برخی عادت دارند خرده نان ها را در لبه پنجره ها می ریزند در حالی که این غذا موجب خفگی پرندگان به ویژه در جوجه های 5 تا 6 ماهه و حتی یکساله می شود چون خمیر این نان ها در گلوی پرندگان گیر کرده خیس خورده و ورم می کند و در نهایت آنها را خفه می کند.

کهرم گفت: بنابراین دادن غذای دستی به پرندگان کمک به ادامه حیات آنها است و ایرادی ندارد چون بال و پر جوجه های حتی یکساله هنوز کامل نشده در نتیجه مسافت زیادی را برای تهیه غذا نمی توانند طی کنند و زود خسته می شوند اما باید دقت کنیم که چه غذایی به آنها می دهیم.

مشاور رییس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: غذاهایی مانند ارزن، گندم و برنج پخته شده برای روزهای برفی پرندگان مناسب است زیرا در این روزها نیاز به کمک دارند.

با دادن غذای دستی به پرندگان مهاجر مخالفم

چند سالی است که دانه دادن دستی به حیات وحش از جمله پرندگان در میان عده ای از دوستداران حیات وحش رواج یافته است که موافقان و مخالفان به خود را دارد.

عده ای معتقدند دادن غذای دستی موجب اهلی شدن این حیوانات از جمله پرندگان می شود و یا اینکه تجمع آنها در یکجا برای خوردن دانه شکارچیان را به آن سمت سوق می دهد.

اما در مقابل عده ای با دادن غذای دستی موافقند و این کار را راه نجاتی برای پرندگان از گرسنگی می دانند.

کهرم دراین باره گفت: اگر روز اول از من می پرسیدند به قوهای سرخرود و فریدونکنار دستی غذا بدهیم با شدت مخالفت می کردم اما امروز دیگر نیاز به کمک دارند.

وی افزود: قوهایی که وارد سرخرود می شوند بعد از گذراندن یک دوره کوتاه استراحت، در تالاب های کل کشور پراکنده می شدند این روال طبیعی آنها بود، اما دادن غذای دستی به آنها در چند سال اخیر این چرخه طبیعی را مختل کرده و موجب شد تا تمام آنها در تالاب فریدونکنار و سرخرود ماندگار شوند.

کهرم گفت: اکنون تعداد آنها در فصل مهاجرت به بالای 4 هزار قو می رسد که این افزایش جمعیت مشکلاتی را برای این پرندگان ایجاد کرده است از جمله اینکه دیگر غذای کافی برای این تعداد پرنده در تالاب وجود ندارد و از سوی دیگر حجم شکار نیز افزایش یافته است، همچنین موجب شده تا حیواناتی مانند روباه و گرگ نیز برای شکار آنها وارد منطقه شوند.

وی تاکید کرد: در نتیجه این کار روز اول خطا بود اما امروز دیگر نمی شود به یکباره آنرا متوقف کرد و باید در یک برنامه زمان بندی شده در مدت سه تا چهار سال دادن غذای دستی به پرندگان را قطع کرد تا حیات طبیعی به منطقه و زندگی پرندگان برگردد.

700/703