تهران-ایسکانیوز: به مناسب 70 سالگی هوشنگ مرادی کرمانی به بخش هایی از زندگی او پرداخته می شود. در این یادداشت از آنچه او درباره خود گفته نیز استفاده می شود.
«من هوشنگ مرادی کرمانی هستم.16 شهریور ماه 1323 در روستای سیرچ از توابع کرمان، در منتهای سختی و محرومیت و فقر به دنیا آمدم، از 8 سالگی کار کردهام؛ از همین دوران به خواندن علاقه خاصی داشتم. تا 15 سالگی در کرمان بودم و زندگیام بدون پدر و مادر گذشت، زندگی پر از سختی و درد.»
کرمانی در تهران همزمان در دورشته دانشگاهی آغاز به فعالیت کرد؛ دورهی دانشکده هنرهای دراماتیک و همچنین رشتهی ترجمه زبان انگلیسی. فعالیتهای هنری او از سال 1340 با رادیو کرمان آغاز شد و بعد این فعالیت را در تهران ادامه داد.
سال 1347 با چاپ داستان در مطبوعات وارد دنیای رسانه شد و اولین داستانش را مجلهی "خوشه" منتشر کرد، نام آن داستان" کوچه ما خوشبختها" بود و در قالب طنز ادبی نوشته شده بود.
او درباره داستان های خود می گوید: «این داستانها، حاصل چنگ زدن و تلاش من در زندگی است؛ یعنی من به زندگی خودم چنگ زدم و آن را به تصویر کشیدم و داستانهایم همه ریشه در زندگی من دارد. زمانی که دیدم مردم دردهای مرا گوش نمیدهند، سعی کردم آنها را به زبان طنز بگویم».
طنز مرادی کرمانی بسیار ملایم و مقداری تلخ است. نوشته های مرادی کرمانی در حین خنده مخاطب را به دلسوزی و ترحم وادار می کند، او را می توان عاشق نویسندگی و کودکان و مردم دانست، او معتقد است که برای نوشتن خلق شده نباید کار دیگری انجام دهد.
«برای من رنج نوشتن زیباترین رنجهاست. من به دنیا نیامدهام که برج بسازم یا رئیس جمهور شوم. من به دنیا آمده ام که نویسنده شوم. بهترین دوست من قلم و کاغذ است. زمانی که مینوشتم، هیچ وقت فکر نمیکردم آن قدر بزرگ شوم که دیگران برای من دست بزنند یا برای گفت وگو به دانشگاه دعوت شوم. مهم آن بود که خود را با نوشتن خالی میکردم و لذت میبردم."
در سال 1353 « قصههای مجید» را برای برنامهی "خانه و خانواده" رادیو نوشت. قصههای مجید را می توان بخشی از حقیقت زندگی مرادی کرمانی دانست که همراه با "بیبی" سپری می شد.
اولین جایزه خود را به خاطر نوشتن داستان "بچههای قالیبافخانه" کسب کرد، این داستان در سال 1359 جایزهی نقدی شورای کتاب کودک و جایزهی جهانی اندرسن در سال 1986 را به خود اختصاص داد. نویسنده "بچه های قالی باف خانه" در گفت وگویی گفته بود:« برای نوشتن این داستان ماهها به کرمان رفتم و در کنار بافندگان قالی نشستم تا احساس آنها را به خوبی درک کنم».
برای جلد دوم " قصههای مجید" در سال 1360، لوح تقدیر شورای کتاب کودک را دریافت کرد. و در سال 1364، همین قصهها جایزهی مخصوص «کتاب برگزیده سال1364» را نصیب وی ساخت.
استفاده از ضربالمثلها و آداب و رسوم عامه، کاربرد واژگان محاورهای، آمیختگی نظم و نثر از ویژگیهای بارز آثار هوشنگ مرادی کرمانی است.
کرمانی در سال 1992 از سوی داوران جایزه جهانی "هانس کریستین اندرسن" در برلین به دلیل تاثیرعمیق و گسترده در ادبیات کودکان جهان به عنوان "نویسندهی برگزیده سال 1992" انتخاب شد. وی همچنین عنوان نویسندهی برگزیده کشور کاستاریکا، جایزهی "خوزه مارتینی"، نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین را در سال 1995 میلادی از آن خود کرد. همچنین از سوی شورای کتاب کودک،نامزد دریافت جایزه یادبود "آسترید لیندگرن 2007" شد. شورا، این نویسندهی بزرگ ایرانی را به سبب خلق آثار ماندگار و تاثیرگذار برای دریافت این جایزه معرفی کرد؛ آثاری بیادماندنی با طنزی قوی که شخصیت های داستانی محبوبشان چون مجید و بیبی بدون احساس سرافکندگی و شکست در نهایت فقر و نیاز به زندگی لبخند میزنند.