به گزارش ایسکانیوز، سیدرضا صالحی امیری، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی به تازگی در گفت و گو با ایسکانیوز به ساخت فیلم های فاخر در سال 96 اشاره کرده است و گفته؛ 35 میلیارد تومان برای ساخت چنین فیلم هایی در نظر گرفته شده است. این در حالی است که با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید ساخت فیلم های فاخر که از بودجه دولتی تولید می شوند متوقف شد و علی جنتی، وزیر مستعفی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودجه ای برای تولید اینگونه فیلم ها در نظر نگرفت، ضمن اینکه حجت الله ایوبی، رئیس سازمان سینمایی هم برخوردی قهرآمیز برای تولید فیلم های فاخر در پیش گرفت.

ایرج تقی پور، تهیه کننده با سابقه سینما و مدیریت بین‌الملل سازمان سینمایی از مخالفان ساخت فیلم های سینمایی فاخر با حمایت صد در صدی دولت است، او در همین مورد به ایسکانیوز، گفت: هر کس که مسوولیتی در وزارتخانه ای بر عهده می گیرد طبعا با تعبیری که از سیاست های وزارتخانه می فهمد، تصمیم به اداره آنجا می گیرد و قاعدتا سلایق افراد یکی نیست بنابراین سلیقه سیدرضا صالحی امیری با علی جنتی متفاوت است. البته آقای صالحی امیری به تنهایی تصمیم نمی گیرد و مشاورانی در این زمینه دارد که با همفکری مشاوران و دوستانش این تصمیمات را می گیرد، بنابراین سلیقه وزیر جدید فرهنگ را باید سلیقه مشاورانش تلقی کنید که البته حتما دلایلی برای این تصمیم دارد و نمی توان گفت خوب و یا بد است چون مهم این است که این رویکرد جدید چگونه اجرایی خواهد شد.

او ادامه داد: هرم تولید فیلم از نظر کمی حتما باید به قاعده و درست باشد و فیلم های پرهزینه و کم خرج با هم در این بازه قرار گیرند. این موضوع در همه جای دنیا به این شکل است که تولید فیلم های پر هزینه نسبت به آثار با بودجه ساخت اندک کمتر است و این یک قاعده کلی است که همه آنم را رعایت می کنند.

تهیه کننده فیلم «شهر زیبا» افزود: آقای ایوبی مخالف بودند که دولت به شکل مستقیم در تولید فیلم ها سرمایه گذاری کند من هم معتقدم فیلم های فاخری که توسط دولت و بدون مشارکت بخش خصوصی ساخته می شوند تجربه نتیجه بخشی نبوده اند و به اندازه پولی که صرف تولید اینگونه فیلم ها می شود نتیجه مثبتی به دست نمی آید در نتیجه بهتر است برای تولید فیلم های فاخر روش های دیگری مورد استفاده قرار گیرند.
مدیریت بین‌الملل سازمان سینمایی درباره نقش دولت در تولید فیلم های سینمایی در کشورهای دیگر دنیا، گفت: در هالیوود هیچ فیلمی به سفارش ارگان های دولتی ساخته نمی شود اما موسساتی از تولید فیلم ها حمایت می کنند. مثلا اگر پنتاگون نقشه دیجیتالی کل کره زمین را دارد در اختیار فیلمساز قرار می دهد و دیگر از عوامل تولید فیلم توقعی ندارد یا مثلا سازمان دریانوردی آمریکا اطلاعات اعماق دریاها را به جیمز کامرون می دهد که در حال ساخت فیلم اخیرش است، در واقع حمایت ها به شکل سرمایه گذاری نیست و در هالیوود با سرمایه مستقیم فیلمی ساخته نمی شود ضمن اینکه با توجه به مطلبی که شما گفتید اگر هم قرار باشد سازمانی از کارگردانی حمایت کند این کمک ها به فیلمسازانی ارائه می شود که نتیجه قابل قبول و دیدنی داشته باشد.
ایرج تقی پور افزود: اگر مدیریت فرهنگ کشور دست من بود ساخت فیلم فاخر را حذف نمی کردم اما سعی می کردم با بودجه ای که از منابع عمومی و غیر دولتی جذب می شود این کار را انجام دهم.

او تاکید کرد: مساله مهم این است که سینمای ایران در مرتبه ای قرار گرفته است که باید بتواند زبان تولید بین المللی را پیدا کند و اشکال بزرگ ما این است که به جنبه بین المللی سینما فقط به منظور حضور در فستیوال ها توجه می کنیم و هنوز در دنیا تجاری نشده ایم و یکی از معایب عمده آن این است که شیوه روایت و قصه گویی ما روشی تجاری و عامه پسند در دنیا نیست.

تقی پور ادامه داد: بعضی معتقدند که شاید محدودیت حجاب باعث شده تا سینمای ایران گسترش تجاری پیدا نکند اما من با این قضیه موافق نیستم، سینماگران ما تصور درستی از ذائقه بین المللی برای تماشای فیلم ندارند بنابراین ما باید تولیدات بین المللی را توسعه دهیم و کمک کنیم تا سینمای ما بتواند ذائقه بین المللی را با سرمایه گذاری مشترک پیدا کند. من اگر می توانستم فرد تعیین کننده ای در این زمانه باشم تولید فیلم های فاخر را بیشتر در مسیری که توضیح دادم هدایت می کردم زیرا این کاری است که هندی ها 40 سال است روی آن برنامه ریزی کرده اند و نتیجه این شده که فیلمی مثل «میلیونر زاغه نشین» با اینکه رسما هندی است اما با بودجه هالیوود ساخته شده است و اسکار را هم دریافت می کند.
او افزود: حالا دیگر مردم دنیا و امریکا، مخصوصا مشتریان هالیوود حاضر هستند اثری که به سبک فیلم هندی ساخته شده است را تماشا کنند، نمونه دیگر فیلم «زندگی پای» است، «زندگی پای» در هر صورت فیلمی هندی است و هالیوودی ها حاضر شدند که فیلم های به سبک هندی را وارد روایت های سینمایی خود کنند. ما باید به شکلی برنامه ریزی کنیم که ذائقه فیلم ایرانی در دنیا ایجاد شود به همین دلیل من اگر پول داشتم بیشتر در این زمینه برنامه ریزی می کردم.

ایرج تقی پور در توضیح این مساله که فیلم هایی با هزینه تولید بالا در هالیوود توسط فیلمسازان صاحب نام ساخته می شوند اما در ایران بسیاری از سینماگرانی که قدرت ساخت فیلم های پرهزینه دارند برای این موضوع انتخاب نمی شوند، گفت: شما به موضوعی اشاره می کنید که بسیار مهم است، وقتی سرمایه گذار فیلمی حرفه اش سینما نیست کل هزینه ای که برای تولید فیلم شده است را ممکن است به باد دهد. برای نمونه فیلمی مانند «رستاخیز»، تنها اشکالی که دارد این است که قصه اش آن جذابیت و قدرت کامل را ندارد. وقتی شخصی که سینما شغلش نیست قصد دارد که برای خدمت به امام حسین (ع) هزینه پروژه ای را تامین کند و فیلم ساخته شود و نمی تواند به اندازه کافی نظارت کند بر نوشتن فیلمنامه، حاصل کار تبدیل به چیزی می شود که ساخته شده است. البته منظور من دقیقا جنبه های فنی فیلمنامه نویسی است و نه محتوای مذهبی فیلم. برای همین است که من می گویم دولت باید از اینکه بخواهد بودجه کامل یک فیلم را بدهد اجتناب کند. فیلم «محمد رسول الله» ساخته مجید مجیدی هم همین طور، فیلمنامه آن در قد و قواره هزینه ای که برای تولید فیلم صرف شده، نیست.

خبرنگار: معصومه رضا/ تایید کننده: سلیمی

۵۰۱500