به گزارش ایسکانیوز، هیات اولیه دانشگاه شیکاگو در نهم جولای سال 1890 برای انجام آخرین کارها پیش از تاسیس این دانشگاه گردهم آمدند و اولین اساسنامه دانشگاه شیکاگو را به رشته تحریر در آوردند.

آن‌ها در تلاش بودند تا یک میراث پایدار و قانونی از خود برجای بگذارند. یک موسسه دانشگاهی که برای هر دو جنس فراهم شده بود و هدف خود را انجام آموزش‌های آکادمیک به متقاضیان برای ایجاد فرصت‌های بیشتر می‌دانست.

مجوز این دانشگاه در 10 سپتامبر سال 1890 صادر شد تا این دانشگاه بتواند حیات قانونی خود در این تاریخ آغاز کند.

تعهدنامه اولیه مالی دانشگاه شیکاگو با پرداخت 600 هزار دلار ( 16 میلیون دلار به ارزش امروز ) توسط یک سرمایه‌دار نفتی مشهور به نام جان.دی راکفلر پرداخت گردید و مارشال که از زمینداران بزرگ شیکاگو بود، در اختصاص زمین برای تاسیس این دانشگاه مشارکت نمود.

ویلیام رینی هارپر اولین رئیس دانشگاه شیکاگو اعلام کرد: شیوه آموزش ما در مقطع کارشناسی و کارشناسی ارشد به شیوه دانشگاه‌های مدرن بریتانیا خواهد بود و در بخش پژوهش و تحقیق به شیوه موسسات آلمانی اداره خواهد شد. ما تلاش خواهیم این دانشگاه را از همین روزهای اولیه خود به یکی از بهترین دانشگاه‌های کشور بدل کنیم.

رابرت مینارد، پنجاهمین رئیس این دانشگاه در سال 1892 گفت: ما به دانشگاهی نیاز داریم که جوانان با استعداد از نقاط مختلف کشور برای تحصیل در آن به شیکاگو بیایند.

از زمان تاسیس دانشگاه شیکاگو تا به امروز، متقاضیان از کشورهای کره جنوبی، چین، ژاپن، فیلیپین، هند، آفریقای جنوبی، کانادا و حتی بسیاری از بخش غربی اروپا برای تحصیل به این دانشگاه مراجعه کردند و این دانشگاه با تکیه بر سیاست درهای باز در جذب این متقاضیان عملکرد مثبتی داشته است.

در سال 1968 ادوارد اچ.لوی به عنوان اولین شخص غیر مسیحی به ریاست این دانشگاه منصوب شد. یم دهه پس از انتخاب اولین رئیس یهودی دانشگاه شیکاگو، خانم هانا هولبورن گری در سال 1978 به عنوان اولین زن اداره این دانشگاه را بر عهده گرفت.

این دانشگاه در برهه‌های مختلف تاریخ تلاش کرد در زمینه‌های مورد نیاز جامعه، به بهبود شرایط آمریکا کمک کند. اساتید و دانشمندان شیکاگو در زمینه‌های تولید دارو، جامعه‌شناسی شهری و هنر به یاری کشورشان شتافتند.

تحقیقات این دانشگاه در زمینه‌های ارتباط سرطان و ژنتیک، انجام نظریه‌های انقلابی در اقتصاد و تحصیلات شهری بسیار موفق و اثرگذار بوده است.

با آغاز عصر هسته‌ای مدرن، انریکو فرمی یکی از دانشمندان این دانشگاه در سال 1942 موفق به کسب جایزه نوبل شد.

مترجم: مجتبی اسماعیلی/تایید کننده:سرلک