به گزارش ایسکانیوز،ما انسان‌ها باعث انقراض گونه‌هایی می‌شویم که حتی از وجود آنها بی خبریم. ده‌ها میلیون گونه ناشناخته در دنیا وجود دارد و این در حالی است که از سده هفدهم تا به امروز، ما تنها موفق به کشف 1.8 میلیون گونه شده‌ایم. سوال اینجاست که با این روند نابودی زیستگاه‌ها آیا زمان کافی برای شناسایی این گونه‌ها وجود دارد؟.
هر 8 کیلومتر مربع از جنگل‌های بارانی، زیستگاه 1500 گونه از گیاهان گلدار، 750 گونه درخت، 150 گونه پروانه، 125 گونه پستاندار، 400 گونه پرنده، 100 گونه خزنده و 60 گونه از دو زیستان است. با انقراض این گونه‌ها، امکان بازگشت آنها وجود نخواهد داشت و ترکیباتی که بالقوه می‌توانند در داروسازی، غذا و تکنولوژی کاربرد داشته باشند، برای همیشه از بین خواهند رفت.
از هر 4 گونه پستاندار، یک گونه در معرض خطر انقراض قرار دارد. یک گونه از هر 8 گونه پرنده، یک گونه از هر 3 گونه ماهی، یک گونه از هر 4 گونه درخت مخروطی و دو گونه از هر 5 گونه دوزیست نیز در معرض خطر انقراض هستند.
گونه‌های جانوری و گیاهی با سرعتی معادل 100 تا 1000 برابر سرعت طبیعی انقراضشان به سمت نابودی پیش می‌روند. زمین در حال تجربه ششمین انقراض بزرگ تاریخ خود است و این بار ما انسان‌ها مقصران اصلی آن هستیم.
33 درصد از زمین‌های قابل کشت به منظور تولید علوفه برای حیوانات اهلی استفاده می‌شود
با توجه به اطلاعات ارائه شده در کتاب آنچه بر زمین می گذرد، پرورش دام باعث انتشار 18 درصد از کل گازهای گلخانه‌ای تولید شده در جهان است. 26 درصد از مساحت کل زمین عمدتا به شکل مرتع به پرورش دام اختصاص یافته است. 33 درصد از زمین‌های قابل کشت به منظور تولید علوفه برای حیوانات اهلی استفاده می‌شود. به عنوان مثال 90 درصد از سویای کشت شده در دنیا برای تغذیه حیوانات استفاده می‌شود. پرورش دام موجب کاهش کیفیت زمین و آب نیز می‌شود.
منبع: ایسنا
دریافت کننده: مرضیه کنگرانی
