به گزارش خبرنگار ایسکانیوز، بسیاری از مردم جهان برای گذران اوقات فراغت به دامان طبیعت سفر می کنند، ممکن است چند روز در یک نفطه خوش آب و هوا اتراق کنند ام پس از آن فراموش می کنند زباله های خود را جمع آوردی کنند و متاسفانه شاهد آن هستیم که زباله های زیادی در سطح جنگل ها،دریاها ، رودخانه ها و کوه ها رها شده است.
همیشه حضور در طبیعت و محیط زیست باعث ایجاد آرامش در افراد می شود و هرساله بسیاری از مردم برای استراخت و کسب آرامش به دامان طبیعت پناه می برندخداوند نیز بر این موضوع تاکید دارد.
روز جهانی زمین پاک چگونه به وجود آمده است؟
تا به حال فکر کرده اید که روز جهانی زمین پاک چگونه به وجود آمده است؟ در پاسخ به این سوال می توان گفت در سال 1969 جان مک مونل فرزند یک مبلغ دینی مستقل و علاقمند به عرصه دین، علم و صلح، ایده برگزاری یک روز جهانی به نام روز زمین پاک را در همایش یونسکو با محوریت محیط زیست مطرح و به همین مناسبت پرچم زمین پاک را طراحی کرد. دبیر کل سازمان ملل نیز از ایده وی استقبال کرد و اینگونه بود که تقویم های جهان در 22 آوریل روز جهانی زمین پاک در نظر گرفت.
اعتدال بهاری،روزی برای انتخاب زمین پاک
روز زمین پاک برای افزایش آگاهی و قدردانی نسبت به محیط زیست کره زمین در نظر گرفته شده است.البته اول فروردین برابر با ٢١ مارس نیز روز زمین نام‌گذاری شده است اما چون در ایران روز اول فروردین تعطیل رسمی است، ما روز 2 اردیبهشت را به مناسبت زمین پاک گرامی می داریم در این روز مسئولان و مردم تلاش می کنند برنامه های مختلفی را در راستای حفظ و نگهداری کره زمین اجرا کنند و یکی از برنامه های امسال نشست معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست بود.
بر اساس گزارش ایسنا، سعید متصدی در همایش روز زمین پاک با اشاره به اینکه شعار امسال روز جهانی زمین پاک «همه با هم به سوی زمین پاک» است، گفت: مهمترین موضوع مورد توجه در این شعار، تلاش همگانی است تا در حوزه محیط زیست به نتایج مطلوب برسیم. در این زمینه اقدامات مطلوبی نیز داشته‌ایم اما آنچنان که انتظار داریم به نتیجه نمی‌رسیم. به همین دلیل باید موضوع با هم بودن را بیشتر مورد توجه قرار و سطح مشارکت برای حل مشکلات محیط زیست را افزایش دهیم.
وی با اشاره به افزایش میزان مصرف مواد غذایی در کشور و انتقاد از مصرف بی رویه اظهار کرد: در مقابل تولیدات کشور هیچ مراقبتی وجود ندارد. ۳۰ تا ۴۰ درصد محصولات غذایی تبدیل به پسماند می‌شوند. محصول غذایی با مصرف منابع آبی و خاکی کشور تولید می‌شود ولی در مرحله برداشت، توزیع و انتقال تبدیل به پسماند می‌شوند. این معضلی است که حل آن گرانقیمت است ولی باید نگاه دقیقی نسبت به این موضوع داشته باشیم که منابع آب و خاک ما محدود هستند و نباید ضمن استفاده از این منابع و تولید محصولات غذایی آنها را تبدیل به پسماند و ضایعات کنیم بنابراین باید نگاه معقولانه‌تری نسبت به مصرف مواد داشته باشیم.
متصدی با تاکید بر اینکه برخی مواد مصرفی ما از جمله کیسه‌های پلاستیک سازگار با طبیعت نیستند، اظهار کرد: عمر یک کیسه پلاستیکی کمتر از چند ثانیه است و ۵۰ درصد کیسه‌های پلاستیکی در جهان فقط یک بار استفاده می‌شوند.
وی با اشاره به اینکه به منظور کنترل استفاده از کیسه‌های پلاستیک سازمان محیط زیست مصوبه‌ای را برای کاهش مصرف پلاستیک به تصویب رسانده است،گفت: این مصوبه مسیر حمایت از بخش‌هایی که بتوانند جایگزین‌های مناسبی برای کیسه‌های پلاستیکی داشته باشند را ارائه می‌دهد.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه امروز جنگل‌های پلاستیکی در کشور ایجاد کرده‌ایم، گفت: کشورهایی که سابقه تمدن کهن و درخشان ما را ندارند امروز توانسته‌اند در این زمینه نسبت به ما پیشروتر باشند. بسیاری از کشورهای آفریقایی و آسیایی کیسه‌های پلاستیکی را حذف کرده‌اند.
متصدی با اشاره به کنوانسیون مینا ماتا و قانون جلوگیری از مصرف جیوه اظهار کرد: تکنولوژی جایگزین کردن و حذف جیوه در کشور ما در حال رشد است.
وی با اشاره به آئین‌نامه قانون مدیریت پسماند اظهار کرد: همه تولید کنندگان و وارد کنندگان موظف هستند پسماند خود را بازیافت کنند و در صورتی که نتوانند این کار را انجام دهند، پنج در هزار ارزش کالای خود را به صندوق ملی محیط زیست واریز کنند تا این صندوق نسبت به مدیریت پسماند این واحدها اقدام کند.
معاون محیط زیست انسانی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به اینکه پسماندهای بیمارستانی نیز یکی از مشکلات عمده ما است، گفت: بسیاری از ادارات کل محیط زیست استان‌ها شیوه‌های خوبی برای جمع آوری و امحای پسماندهای بیمارستانی اتخاذ کرده، اما لازم است مسئولان وزارت بهداشت دقت بیشتری در این زمینه داشته باشند. کلیه پسماندهای تولیدی در بیمارستان‌ها حالت عادی ندارند و باید به طور ویژه مدیریت شوند.
دفن شدن در میان زباله‌های خودساخته یکی از بیهوده ترین مرگ‌ها نیست؟
دکتر اصغر محمدی‌فاضل کارشناس محیط‌زیست معتقد است: در روز زمین پاک برخی از افراد در قالب سازمان‌های مردم نهاد یا حتی در گروه‌های خانوادگی اقدام به جمع‌آوری زباله‌های پراکنده‌ای می‌کنند که توسط جمعی دیگر از شهروندان در رفتاری غیرمسئولانه در طبیعت رها شده‌اند. چرخه‌ای که انگار بنای توقف ندارد؛ چیزی شبیه افسانه سیزیف!
وی در یک یادداشتی در روزنامه جام جم عنوان کرد: سیزیف در اساطیر یونان به خاطر فاش کردن راز خدایگان محکوم شد تا تخته سنگی را به دوش گرفته و تا قله یک کوه حمل کند. اما همین که به قله می‌رسد، سنگ به پایین می‌غلتد و سیزیف باید دوباره این کار را انجام دهد.
آلبرکامو می‌گوید پیروزی وی در آگاهی است. آیا پیروزی فعالان اجتماعی هم در آگاهی بخشیدن به کسانی است که به‌صورت خستگی‌ناپذیری اقدام به تخریب محیط‌زیست با زباله می‌کنند؟ آیا اصولا این آزمون و خطا در هزاره سوم و در عصر اینترنت و ماهواره نیازی به آگاهی بخشی دارد؟ آیا دفن شدن در میان زباله‌های خودساخته یکی از بیهوده ترین مرگ‌ها نیست؟
اما بسنده کردن به یک روز در سال برای تکریم محیط زیست به هیچ وجه کافی نیست. در ایام نوروز و بویژه در روز طبیعت با‌وجود توصیه‌های موکد که باید بکوشیم جز «عکس» چیزی از خودمان به یادگار نگذاریم، بیشترین حجم از زباله مثل لکه‌های سیاه بر دامن سبز طبیعت به یادگار می‌ماند و این کار نه توسط دشمنان این سرزمین که اتفاقا توسط کسانی صورت می‌گیرد که احتمالا شعر ایران ای مرز پرگهر را بدون لکنت از حفظ می‌خوانند... اگر این رفتارها ناسپاسی و قدرنشناسی در قبال سرزمین مادری نیست، پس چیست؟
عرف است که در نوشتارهایی از این دست، نویسنده برای به دست آوردن دل مخاطب با فرودی تحسین برانگیز برای آنها کف می‌زند، اما به عنوان یک معلم و البته شاگرد همیشگی محیط‌زیست، به تلخی می‌نویسم که برای زدودن پلشتی‌ها از طبیعت ایران باید در هر سال حداقل 365 روز «دوم اردیبهشت» داشته باشیم. 365 روز زمین پاک. 365 روز هوای پاک....
خبرنگار: زهرا پورعادل/منتشر کننده:زهره حاجیان
عکس:شایان شیخ نظری
703/700
